Surprise ...

Κατα της 11 το πρωϊ και ενω μολις ειχα γυρισει απο δουλειες της πολης,κοιταξα το κινητο.

Αναπαντητη απο την Κατερινα.
Της τηλεφωνησα.

-Παμε να κανουμε εκπληξη στον Χρηστο στις Βρυσσες που εχει τεσσερις και μιση με εξι και μιση κενο;
-Ναι παμε της ειπα ολο χαρα.
-Να ντυθεις καλα και να κρατας και τα γαντια και τον σκουφο σου,κασκολ κλπ.
-Ναι κανει κρυο σημερα.Θα τα βαστω.

Το βρηκα εξαιρετικη ιδεα μιας και δεν ειχα τιποτα να κανω.
Ηρθε στην ωρα της οπως παντα αλλωστε.
Στον δρομο συναντησαμε λιγο χιονι κατι που με εκανε να τιναχτω και να φωναξω "χιονι χιονι".Ταραχτηκε η Κατερινα απο το ξαφνικο αυτο ξεσπασμα μου αλλα χαμογελασε.Στο βαθος τα βουνα χιονισμενα αναμεσα στα χιλιαδες μαυρα συννεφα του ουρανου.
Φτασαμε εξω απο το φροντιστηριο.
Βγηκα εξω προσεχτικα για να μη με δει ο Χρηστος οσο η Κατερινα παρκαρε το αμαξι της...
Ξαφνικα γυρναω και βλεπω τον Χρηστο να με κοιταει (και καλα) εκπληκτος,αλλα οχι οσο φανταζομουν.Μας καλωσορισε και μπηκαμε μεσα.Αναμαζευε και εκτυπωνε τους βαθμους για τους γονεις των μαθητων του .Η Κατερινα ειπε πως ηταν ωρα και για μια αλλη εκπληξη για να απαντησει ο Χρηστος να την αφησει για αργοτερα.Την κοιταξα απορημενη.Οταν εφυγε ο Χρηστος απο το δωματιο την ρωτησα τι δεν μου ειχε πει αλλα δεν απαντησε.Επεστρεψε ο Χρηστος ετοιμος .
Μπηκαμε στο αμαξι του και ενω ειχα την εντυπωση πως θα πηγαιναμε για καφε στην πλατεια του χωριου συνεχισε να οδηγαει.Τον κοιταξα.
-Δεν θα παμε για καφε;
-Ναι φυσικα στην πλατεια του χωριου.
-Μα την περασαμε...(!)
-Δεν ειπα πότε θα παμε..

Τοτε αρχισα να αντιλαμβανομαι πως κατι ειχαν σχεδιασει.

Στα δεξια και αριστερα του δρομου αρχισε να προβαλετε χιονι.
Αυτο ηταν..
Μου την φερανε τα καθικακια!!!!!

Η εκπληξη της εκπληξης.Ξερουν ποσο λατρευω το χιονι.Ποσο παιδι γινομαι απλα στην θεα του.Γιαυτο τους αγαπω.Ειχανε συνωμοτήσει για να περασουμε ενα υπεροχο απογευμα Δευτέρας.Η κατερινα just in case που ειχα ξεχασει γαντια και σκουφο,κρατουσε εξτρα στην τσαντα της.Αυτη ηταν η δευτερη εκπληξη.Το χιονι....

Μαγευτικο χιονισμενο τοπιο.Χιονι παντου με εξαιρεση τα κλαδια γυμνων δεντρων.
Τι αντιθεση!Μαυρα τα ξεροκλαδα και γυρω χιονι.Καποια στιγμη και ενω ο Χρηστος πηγαινε να στριψει το αμαξι για να γυρισουμε πισω αφου ο δρομος δεν πηγαινε αλλο λογω αποκλεισμου,κολλησαμε.Κατεβηκαμε απο το αμαξι,εγω γλιστρουσα απιστευτα,η Κατερινα με την βοηθεια ενος αντρα εσπρωξαν με δυναμη και τελικα καταφεραν να ξεκολλησει....Σταματησαμε πιο κατω.

Αρχισε ενας χιονοπολεμος,χαχανιτα,εμενα να μη μου φτανει λιγο χιονι επαιρνα στην αγκαλια μου ολοκληρα τόπια τα οποια βεβαια ποτε δεν καταφερναν να βρουνε τον στοχο τους.
Βγαλαμε φωτογραφιες με το κινητο.Γεμισαμε το αμαξι χιονι.Παγωσαν τα δαχτυλα μας.
Αυτο ηταν.Σουρουπωνε,ωρα να παμε για μια καυτη σοκολατα στην πλατεια του χωριου.
Τα πατζακια βρεγμενα,οι τσεπες γεματες χιονι.Ειχαμε πολυ γελιο.Γουσταρα παρα πολυ την ολη φαση.Ειναι στιγμες ανεπαναληπτες.
Εγινε μια απο τις επιθυμιες μου.Επαιξα,επιασα χιονι...

Να ειστε καλα ζουζουνια μου..Σας ευχαριστω πολυ...Σμουυυυαααττττςςςςς!!!!

Και εσυ "μπιντέ" μου να ξερεις ,πως δεν θα το αφησω ετσι...χιχιχ...Εισαι ο αυτουργός και διοργανωτής ολου αυτου οποτε ξερεις τι σε περιμενει ε; εχεχεχεχε

Τα καλυτερα ειναι μπροστα μας...ΣΛ

*Την φωτογραφια την clopyright απο το μπλογκ του Χρηστου (το εχει γραψει και αυτος)μιας και ηταν δικο του το κινητο