Online reading:

web stats

15 Φεβ 2007

Ο Βαλεντινος μου..

Ηξερε πως η μερα του Αγίου Βαλεντινου δεν με συγκινει καθόλου.

Ξερουμε πως δεν χρειαζετε αυτη η μερα για να δειξεις στον αλλο τι αισθανεσαι.
Το εκφραζουμε με τα λογια,με το βλεμμα,με πραξεις καθημερινά.

Χθες λοιπον,αποφασισαμε να μείνουμε σπιτι,να φαμε και να δουμε και καμια ταινια.

Ηρθε με το αμαξι να με παρει.

Ανοιξε την πορτα του σπιτικου του...

Το σπιτι φωτιζοταν απο μικρα λυχναράκια που ηταν διασκορπισμένα παντου.
Ηταν πανεμορφα.
Συνεχιζοντας πιο μεσα στο σαλονι το ιδιο σκηνικο..κερακια παντου αλλα και ενα κουτι στο τραπεζακι.Τον κοιταξα και του ειπα:
-Μα δεν ειπαμε οχι δωρα;Εγω δεν σου πηρα τιποτα.
Χαμογελασε.
Πηγα καθησα στο σαλονι και αρχισα να ξετυλίγω τις κοκκινες και πράσινες κορδέλες για να δω τι περιείχε αυτο το ξυλινο κουτι που εμοιαζε με σεντουκι.
Τρεις σειρες με ορχιδεες σε διαφορα χρωματα και διαφορα διακοσμητικά στο πατο του κουτιου,ενα αρκουδακι που στην κοιλιτσα του εγραφε I love You στο καπακι ,και ενα σοκολατακι Lacta σε μια απο τις γωνιες του.Πολυ μου αρεσε,τοσο που συγκινηθηκα και για να μη με πιασουν τα κλαμματα το γυρισα στην πλακα..
-Ξερεις ποσο ακριβες ειναι οι ορχιδεες;Γιατι πας και ξοδευεσαι ετσι;
Με κοιταξε,χαμογελασε και με αγκαλιασε σφιχτα.Με εχει μαθει καλα το κουταβακι μου.

Οσο κοιτουσε το φυλλαδιο με τα φαγητα απο το Chin Chin,εγω κοιτουσα την στοιβα απο τα δισκακια για να επιλεξω ταινια.
Αποφασισαμε για το γευμα και πηρε τηλεφωνο.Ο τυπος που το σηκωσε τον προειδοποιησε για τον χαμο που γινοταν με τις παραγγελιες και πως θα καθυστερούσε το delivery μεχρι και μια ωρα.
Δεν μας πειραζε.Προκειμένου να μην φαμε τιποτα καλη ηταν και η καθυστέρηση.Ικανοποιημενοι,βαλαμε "το κοριτσι με το μαργαριταρενιο σκουλαρικι" στο μηχανημα,και βολευτηκαμε στον καναπε.Ηταν περιπου ενδεκα και δεκα....
Κατα της δωδεκα παρα πεντε χτυπαει το κινητο του,ηταν ο διανομεας ο οποιος μαλλον δεν μας εβρισκε.
Εκεινος πηγε να τον βρει.Μια ωρα ειπε ο τυπος απο το μαγαζι,μια ωρα κανανε να το φερουν.Μια χαρα.Μπορουσε να ειναι και χειροτερα.Μεχρι να τα φερει λοιπον,πηγα στην κουζινα για πιάτα και πιρούνια.

Το φαγητο ηταν εξαιρετικο,ποιοτικο,ζεστο,χορταστικο και γευστικο.Το καλυτερο Delivery απο κινεζικο που ειχαμε φαει.Χαλαλι η καθυστέρηση.Το σκεφτομαι και μου τρεχουν τα σαλια.Σας εχω πει πως ειναι η αδυναμια μου το κινεζικο ε;Σιγουρα σας το εχω πει.

Οι εκπληξεις της βραδυας ομως ειχαν συνεχεια.Μετα το σεντουκι με τις ορχιδεες,ακολουθησαν και αλλες.Μολις τελειωσαμε το φαγητο,ειχε τελειωσει και η ταινια.Μου ειπε να κατσω εκει που ειμαι,πηγα να μαζεψω τα πιατα γιαυτο το ειπε.Γυρισε κρατωντας ενα μεγαλο πιατο με φραουλες και σαντιγί.Που βρηκε τετοια εποχη φρεσκιες φραουλες απορω!Μεσα στην γκρίνια δεν ειμαι; χιχιχι.
Ταϊσαμε ο ενας τον αλλο μεχρι που ξανασηκωθηκε.
-Που πας παλι;
Δεν ελαβα απαντηση.
Γυρισε με ενα μπουκαλι σαμπανιας.
Με ειχε ρωτησει το απογευμα αν ηθελα να μεινουμε σπιτι να φαμε φραουλες με σαντυγι και να πιουμε σαμπανια, αν ηθελα να παμε να χορεψουμε, αλλα δεν μαρεσε καμία ιδεα.Προτειμουσα απλα πραγματακια.
Τελικα το επραξε.Τα ειχα μπροστα μου.

Εχω συνδιασει την σαμπανια με την πρωτοχρονιά και δεν μπορω να πω πως ειμαι λάτρεις της.Η συγκεκριμενη ομως ηταν παγωμενη,με φυσαλιδες που σου γαργαλουσαν τον ουρανισκο και τον λαιμο οταν κατεβαινε.

Και τιποτα απο ολα αυτα να μην εκανε,παλι θα ημουν ευτυχισμενη.Μονο που ηταν εκει να με κοιταζει με τα τεραστια υπεροχα ματια του, μου αρκουσε.

Μαγευτικη νυχτα...

Να ειμαστε καλα κουταβακι μου να ζησουμε και αλλες τετοιες...ΣΛ

3 σχόλια:

Αιολος είπε...

Έχεις διαβάσει το Σιντάρτα (εκδ καστανιώτη); Διάβασέ το. Κακό δεν κανει:)

SilentSoul είπε...

Ο Herman Hesse ειναι απο τους αγαπημενους μου.Εξαιρετικο βιβλιο το Σινταρτα,ενα βιβλιο που ξεφυλιζετε ευκολα μιας και εχει μονο αν θυμαμαι καλα 153 η 160 σελιδες δεν θυμαμαι.Με το πηρα στα χερια μου (το ειχα δανειστεί) το διαβασα μονοκοπανια και θελω να το παρω για να το εχω.Καλα που μου το θυμισες :)

Γεωργία είπε...

Στο Chin Chin, είναι το μόνο μέρος στα Χανιά που κάνεις την παραγγελία στα αγγλικά!

one fourteen, one eleven, one beer, first floor, let me spell the name και ο άλλος να κάνει τον κινέζο!

Όταν είχα παραγγείλει πρώτη φορά είχα πεθάνει στο γέλιο :P


Μπράβο, πάντα τέτοια και στα δυο σας.