Σηκωθηκα κατα της 6μισι.
Εβαλα στο θερμο ζεστη σοκολατα.
Ντυθηκα,πηρα το walkman με ενα απο τα αγαπημενα μου cd μεσα και πηγα στο αγαπημενο μου μερος.
Ηθελα να δω το ξημερωμα.
Ναι εχω δοσεις τρελλας αλλα ωραιας τρελλας:)
Εκανε κρυο αλλα δεν με πτοησε.
Κρατουσα την κουπα με την καυτη σοκολατα στα χερια μου προσπαθωντας να ζεσταθω.
Ειχε αρχισει να ανατελει ο ηλιος.
Η θαλασσα ειχε ενα βαθυ γαλαζιο χρωμα.
Τοσο ηρεμη και γαληνια.
Γιαυτο πηγα εκει αλλωστε να δω τον ηλιο να φωτιζει τα παντα γυρω μου αλλα και να παρω λιγη απο την ηρεμια της θαλασσας που ειχα τοση αναγκη.
Οποτε την αντικρυζω δεν σκεφτομαι τιποτα.Λες και αφησα στο σπιτι καθε προβλημα,καθε ανησυχια,καθε σκεψη.
Ετρεμα ολοκληρη.
Η αναπνοη μου ειχε γινει ολο πιο αργη και καθε εισποη μου παγωνε τα πνευμονια και με πονουσε.
Η μαγικη φωνη του Bocelli στα αυτια μου ...ταξιδευω...
Εσωτερικες αναζητησεις...
Καλημερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου