Δεν είναι αλήθεια, πως άνοιξε η πόρτα
και μπήκε στο σκοτάδι, του κήπου η ευωδία
απ τα υγρά τα χόρτα
δεν είναι αλήθεια, στο άβατο αυτό
που έσβηνε η ζωή μου, πως άναψε στα χείλια
κρυφό φιλί καυτό
Μαλλιά βρεγμένα, δάχτυλα μπλεγμένα
το φως που ξημερώνει, η αγάπη που λυτρώνει
στη θάλασσα, να κρυφτούμε στη θάλασσα
να χαθούμε στη θάλασσα
στη θάλασσα μαζί, στη θάλασσα μαζί
Δεν είναι αλήθεια, πως είδαμε τα αστέρια
μαζί με το φεγγάρι, να κρέμονται γλυκά
απ των κλαδιών, τα χέρια
Κι αν είναι αλήθεια, πως ήρθε καλοκαίρι
ο ήλιος ο ζεστός, μας πήρε μια για πάντα
απ της βροχής τα μέρη
Μαλλιά βρεγμένα, δάχτυλα μπλεγμένα
το φως που ξημερώνει, η αγάπη που λυτρώνει
στη θάλασσα, να κρυφτούμε στη θάλασσα
να χαθούμε στη θάλασσα
στη θάλασσα μαζί, στη θάλασσα μαζί
Μαλλιά βρεγμένα, δάχτυλα μπλεγμένα
το φως που ξημερώνει, η αγάπη που λυτρώνει
στη θάλασσα, να κρυφτούμε στη θάλασσα
να χαθούμε στη θάλασσα
στη θάλασσα μαζί, στη θάλασσα μαζί
στη θάλασσα μαζί .
Χρ.Θηβαίος
Μουσική-Στίχοι. Γιώργος Ανδρέου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου