Ανακατες πρωινες σκεψεις

Δεν ξερω τι με γοητευει πιο πολυ.

Η ζωη ή η δημιουργια μιας.

Το καθε ενα εχει την δικια του μαγεια,τις δικες του στιγμες.

Σε δυο μερες και συγκεκριμενα την Κυριακη θα ερθει στον κοσμο μας το ανιψάκι μου.
Εχει βολευτει στην κοιλιτσα της μαμας του που ενω κανονικα θα επρεπε να ειναι ηδη μαζι μας απο χθες,αυτο καθεται εκει μεσα.
Λες να εχει διαιστανθει την καταστροφη που υπαρχει εξω;
Ο αδελφος μου μπαμπας.Περιεργη αισθηση.
Μεγαλωνουμε..
Αλλαζουν πραγματα στην πορεια του ταξιδιου μας στην Γη.
Ισως και εγω του χρονου να ειμαι μαμα.Γουαου..ανατριχιασα στην σκεψη.
Καποιες φορες βλεποντας κατι παιδακια,με πιανω να αναρωτιεμαι ποτε θα κανω δικα μου και πως θα ειναι,αν θα τα καταφερω,αν θα ειμαι καλη μαμα,αν θα συνεχισω να ειμαι και εγω παιδι μαζι του.
Ακουω την νυφη μου να λεει,αντε να κανεις του χρονου και εσυ ενα για να παιζει με το δικο μου,και μου ακουγετε οικειο.Μεγαλωνω..
Δεν ειχα μπει σε διαδικασια ,ουτε να ψαχνω τον ενα που θα ειναι τα παντα και φιλος και εραστης και κολλητος και συντροφος,αλλα να που βρεθηκε και ειναι στην ζωη μου.
Δεν ειχα μπει στη διαδικασια της οικογενειας,αλλα σιγα σιγα λες και καποια δυναμη κινεί τα πραγματα σε μια σειρα,με βαζει στο τριπακι της δημιουργιας.
Πιστευα πως ειμαι αρκετα περιεργος και παραξενος ανθρωπος,που κανενας δεν θα με αντεχε για το υπολοιπο της διαδρομης,μα κοιτα που τελικα διαψεύστηκα.
Ειχα την εντυπωση απο αλλες σχεσεις,μιας και εκεινες μου το απεδειξαν,πως δεν ξερω να αγαπαω και να το δειχνω,πως δεν θα μπορω να λεω την λεξη σ'αγαπω χωρις να φοβαμαι,πως δεν θα μπορουσα να εμπιστευτω αντρα και κυριως να φανταστω μια ζωη με εναν.Ευτυχως και εκει ημουν λαθος.
Εκανα πολλα λαθη τα οποια δεν θα τα αλλαζα γιατι απο αυτα εμαθα
Οσο περνάει ο καιρος,αρχιζει να μου αρεσει ολο ενα και περισσοτερο αυτη η διαδρομή και ας με φοβιζει που καποια στιγμη θα τελειωσει και θα γυρισω εκει απο οπου ηρθα.Το τελος το γνωριζουμε απλα γιατι ειναι αναποφευκτο,την πορεια ομως την αγνοουμε κανοντας την πιο exciting,απροβλεπτη.Σιγουρα θα εχει τα ups and downs της αλλα all will be part of the journey,isnt that right;
At least ας την ξεζουμισουμε,ας την ζησουμε οσο καλυτερα γινετε.
Its only for once.
Its only for us.
For me.
For you.
For our children.

Tata..