Δεν γραφω επειδη μολις παω να πληκτρολογησω κατι υπαρχει κενο. Βλεπω τον κερσορα να αναβοσβηνει και να μου λεει "γραψε" γραψε" ...τιποτα..δεν εχω να γραψω τιποτα. Περιεργα πραγματα.Μαλλον βρισκω αλλα ενδιαφεροντα και οχι την ροη της ζωης μου..
Θα επανελθω ομως. Σας χρωσταω το τριτο μερος της Ιεραπετρας και την εκδρομη της Κυριακης στο Ψυχρο Πηγάδι.Τα δουλευω και τα δυο μιας και δεν ξερω ποιες φωτο να πρωτοδιαλεξω.
Εχω τρελλη ορεξη για χορο ομως.Να χορεψω μεχρι να μην μπορω να παρω τα ποδια μου. Im fucking nuts Ich weiß das...
Μου ήρθε με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο.έκανα ότι έλεγε.
Θέλω να μάθω πρώτα τις δικές σας εντυπώσεις και θα ακολουθήσει η δικιά μου.. ******************************************************************************* Επίσης σε αυτή την εικόνα τι βλεπετε;
"Έφυγε" σήμερα αφήνοντας την τελευταία του πνοή στο Ερρίκος Ντυνάν ο αξιαγάπητος Νίκος Κούρκουλος...
Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Η παρουσία του στο χώρο του ελληνικού θεάτρου ήταν πολύχρονη και δημιουργική και είχε στο ενεργητικό του πολλές επιτυχίες, ιδιαίτερα στο διεθνές ρεπερτόριο.
Είχε ερμηνεύσει πρωταγωνιστικούς ρόλους στο αρχαίο ελληνικό δράμα και σε μεγάλα κλασικά αλλά και σύγχρονα έργα του αμερικάνικου και του ευρωπαϊκού θεάτρου. Ανάμεσα σε άλλα, πρωταγωνίστησε στη "Μήδεια" (1959) και τον "Ορέστη" (1971) του Ευριπίδη, τον "Φιλοκτήτη" (1991) και τον "Οιδίποδα Τύραννο" (1982) του Σοφοκλή, στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου.
Τα τελευταία είκοσι χρόνια βρέθηκε επικεφαλής θιάσων, αλλά και του δικού του θεάτρου στην Αθήνα, και πρωταγωνίστησε σε ελληνικά και ξένα θεατρικά έργα, καθώς και σε περισσότερες από 30 κινηματογραφικές ταινίες.
Τιμήθηκε δύο φορές με το Α΄ Βραβείο Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1970-1980). Για πέντε χρόνια (1975-1980) ήταν πρόεδρος της ένωσης των θιασαρχών του ελληνικού θεάτρου (ΠΕΕΘ). Από το 1994 είναι επικεφαλής του Εθνικού Θεάτρου της Ελλάδος. . Ο άνθρωπος που υποδύθηκε πρώτα τη ζωή του στο σινεμά και ύστερα τη ζωντάνεψε. Δεν θα ξεχάσουμε τον Νίκο Κούρκουλο, σε όλες εκείνες τις ασπρόμαυρες ταινίες του Φίνου,την ατακα ..."όχι άλλο κάρβουνο" να υποδύεται το παιδί του λαού που στο τέλος παντρεύεται την κόρη του αφεντικού. Ο κ. Κούρκουλος ήταν διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου αλλά ήταν ένας λαϊκός και πρακτικός άνθρωπος, που έμαθε να παλεύει, να αγωνίζεται για την επιβίωση και να διεκδικεί με κάθε μέσο τη νίκη! Ήταν στοίχημα γι' αυτόν το Εθνικό. Δεν υπολογίζε τι είπαν για τις ως τώρα επιλογές του. «Εμαθα να λιθοβολούμαι» είχε πει. Σημασία γι' αυτόν είχε η επιτυχία του έργου του!
Θα ενταφιαστεί στο νεκροταφείο Ζωγράφου κοντά στους γονείς του. Καλή αντάμωση..
Στις 30 Ιανουαρίου, κάθε χρόνο, γιορτάζουμε τη μνήμη των Τριών Ιεραρχών, όπως καθιερώθηκε από το 1100 μ.Χ.. Η γιορτή τους, από το 1842, λέγεται και Γιορτή των Γραμμάτων, μια και οι Τρεις Ιεράρχες ήταν Μεγάλοι Δάσκαλοι αλλά και Πατέρες της Εκκλησίας.
Οι Τρεις Ιεράρχες είναι: ο Μέγας Βασίλειος, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο Γρηγόριος ο Θεολόγος.
Η γιορτή τους είναι γιορτή της παιδείας και των γραμμάτων, γιορτή των δασκάλων και των μαθητών.
Είναι γορτή τόσο Σχολική όσο και Χριστιανική.
Σχολική είναι, γιατί οι Τρεις Ιεράρχες, ήταν άνθρωποι μορφωμένοι, σοφοί δάσκαλοι, φημισμένοι ρήτορες και συγγραφείς. Πρόσφεραν πάρα πολλά στα γράμματα, διαθέτοντας ολόκληρη την περιουσία τους.
Χριστιανική είναι, γιατί και οι τρεις ήταν ευσεβείς Ιεράρχες, επιφανείς θεολόγοι, με κοινωνική προσφορά και φιλανθρωπικό έργο, που διέθεσαν τη ζωή τους στην πίστη τους για το Χριστό.
Μελέτησαν τους αρχαίους κλασικούς συγγραφείς και φιλοσόφους, και κατόρθωσαν να συμφιλιώσουν το Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα με την Χριστιανική Πίστη. Απέρριψαν τα ειδωλολατρικά στοιχεία και κράτησαν τις αρχές της διαλεκτικής σκέψης της ελληνικής παιδείας, ακολουθώντας τη συμβουλή του Αποστόλου Παύλου «να δοκιμάζουμε τα πάντα αλλά να κρατάμε το καλό».
Έστησαν έτσι γέφυρες ανάμεσα στο κλασικό και το σύγχρονο, ανάμεσα στη γνώση και την αρετή, ανάμεσα στην αναζήτηση της επιστημονικής αλήθειας και την πραγματική αλήθεια της αγάπης, ανάμεσα στη θεωρία και στην πράξη, τον Ελληνισμό και το Χριστιανισμό.
Δικαιολογημένα η εποχή τους ονομάστηκε: «Χρυσός Αιώνας της Εκκλησίας».
Το έργο των Τριών Ιεραρχών είναι πολύ μεγάλο. Όλοι οι φτωχοί, οι άρρωστοι, τα ορφανά και οι ηλικιωμένοι έβρισκαν καταφύγιο κοντά τους. Η μεγάλη τους καρδιά και η χριστιανική ψυχή τους γίνονταν στέγη για όσους είχαν ανάγκη.
Ήταν τόση η καλοσύνη και η φιλανθρωπία τους, που δεν υπολόγησαν τα πλούτη και τα χρήματά τους. Τίποτα δεν κράτησαν για τον εαυτό τους. Όλα τα υπάρχοντά τους τα διέθεσαν για να δώσουν χαρά στους συνάνθρωπούς τους.
Πολλές φορές οι Ιεράρχες με τα ίδια τους τα χέρια, έδεναν τις πληγές των αρρώστων. Τίποτε δεν τους φόβιζε. Ακόμη και τους λεπρούς περιποιούνταν.
Οι Τρεις Ιεράρχες ήταν και ιεραπόστολοι. Δίδασκαν τη Χριστιανική θρησκεία και το Λόγο του Θεού με πάθος, γεγονός που σε συνδιασμό με τη μεγάλη τους μόρφωση, τους έφερε αντιμέτωπους και εχθρούς με βασιλιάδες και άρχοντες.
Δίκαια, λοιπόν, ονομάστηκαν Μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας και Προστάτες των Γραμμάτων και των Σχολείων.
Γεννήθηκε στη Χαλκίδα το 1899 και πέθανε στην Αθήνα στις 30 Ιανουαρίου 1975,σαν σήμερα. Υπήρξε ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Στη αρχή της καριέρας του, ευδοκίμησε ως τενόρος της ελληνικής οπερέτας, μετά την παρακμή της όμως, μεταπήδησε στην επιθεώρηση.
Διαθέτοντας μια θαυμάσια φωνή, έπλασε τον τύπο του μεθύστακα που στα νούμερά του κατέληγε να τραγουδάει καντάδες. Ο τύπος του μεθύστακα, του λαϊκού ανθρώπου που πίνει για να ξεχνά τους καημούς και τα βάσανα του κόσμου, προϋπήρχε ως παράδοση στο είδος αλλά ο Μακρής του έδωσε βάθος και κοινωνική καταγωγή.
Τον εμπλούτισε με τα σημαντικά χαρακτηρολογικά μοτίβα του γκρινιάρη, του πικραμένου, του αγανακτισμένου λαϊκού ανθρώπου, που με το κρασί ισορροπεί μέσα στον ανισόρροπο κόσμο μας. Ως το θάνατό του έντυσε τον τύπο αυτό με ποικίλματα και τον κωδικοποίησε στον κινηματογράφο στην ταινία του Γ. Τζαβέλλα «Ο μεθύστακας».
Στον κινηματογράφο διέπλασε και έναν αμέθυστο τύπο αλλά κοινωνικά και ψυχολογικά παράλληλο, το συντηρητικό πατέρα, το φιλάργυρο γρουσούζη και «ανάποδο» γέροντα, που όμως στο βάθος είναι αγαθός και ευαίσθητος και βρίσκει το προσωπείο του γκρινιάρη και του απρόσιτου ως άμυνα για να επιβιώσει. Οι σημαντικότερες ταινίες του Μακρή είναι «Ο μεθύστακας», «Το αμαξάκι», «Ο γρουσούζης», «Η Χιονάτη και τα επτά γεροντοπαλίκαρα», «Η θεία από το Σικάγο», «Η κάλπικη λίρα». Ηθοποιός σπάνιου ήθους και υψηλής επαγγελματικής συνείδησης, ο Μακρής σφράγισε με την υποκριτική του λιτότητα την επιθεώρηση και με τη στερεότητα του το σινεμά.
Ατάκες: "Η θεία από το Σικαγο" (1957) (Μεσα στο λεοφωρειο) Μακρής:Που πατε κυριε; Επιβάτης:Στο διαδρομο Μακρης:Μα δεν βλεπετε οτι δεν εχει χωρο; Επιβατης:Καλα κυριε.Μην κανετε ετσι.Δεν σας πιασαμε και απο την μυτη. Μακρης:Μονο απ την μυτη δεν με επιασες.Απ οπου αλλου με επιασες παιδακι μου.. "Η κυρα μας η μαμη"(1958) Μακρης:Μπα εχει και γιο η μαμή; Ζαφειρίου:Ναι ο νεαρος που ηρθε τελευταια. Μακρης:Ο φοιτητης της ιατρικης;Μπα,δεν το ηξερα οτι στο πανεπιστημειο βαλανε και εδρα ξεματιασματος..
Ένας τύπος χωρίς μαλλιά, πάει στο γιατρό: - "Γιατρέ, τί μπορούμε να κάνουμε για την περίπτωσή μου;" - "Κοιτάξτε, δεν είναι δα και τίποτα σοβαρό. Πάρτε αυτό το μπουκαλάκι και κάθε μέρα κάντε και από μια επάλλειψη και θα σας βγουν μαλλιά, αλλά ποτέ μη διαβάσετε τις οδηγίες." Παίρνει λοιπόν το μπουκαλάκι και αρχίζει τη θεραπεία. Μετά την πρώτη βδομάδα, κοιτάζεται στον καθρέπτη, αλλά πουθενά μαλλιά. Απεναντίας, το κεφάλι του έχει μικρύνει λίγο κι έχει γίνει σαν ένα πεπόνι." Παραξενεμένος ο τύπος, παίρνει τηλέφωνο τον γιατρό: - "Γιατρέ, μαλλιά δεν έβγαλα, αλλά το κεφάλι μου έχει μικρύνει λίγο! Τί να κάνω;" - "Κανένα πρόβλημα. Η θεραπεία πάει μια χαρά. Συνεχίστε κανονικά, αλλά μη διαβάσετε τις οδηγίες." Περνάει η 2η βδομάδα, πάλι δεν έχει βγάλει ούτε μια τρίχα. Και το κεφάλι του έχει μικρύνει κι άλλο. Τώρα έχει γίνει σαν μεγάλο πορτοκάλι. Έντρομος ο τύπος, παίρνει τον γιατρό τηλέφωνο: - "Γιατρέ, πάλι ούτε μια τρίχα δεν έβγαλα και το κεφάλι μου έχει γίνει σαν πορτοκάλι!" - "Θαυμάσια νέα. Η θεραπεία προχωράει αποτελεσματικότατα. Συνεχίστε, αλλά μη διαβάσετε τις οδηγίες." Περνάει η 3η βδομάδα και ακόμα δεν είχε βγάλει ούτε μία τρίχα. Το κεφάλι του έχει γίνει σαν μπαλάκι του τένις. Ξανά ο τύπος τηλεφωνάει στο γιατρό: - "Γιατρέ, το κεφάλι μου έχει γίνει σαν μπαλάκι του τένις και ούτε μια τρίχα δεν έχει επάνω!" - "Μη στεναχωριέστε. Συνεχίστε, αλλά μη διαβάσετε τις οδηγίες." Τι να κάνει ο τύπος, ήρθα που ήρθα ως εδώ ας συνεχίσω, σκέφτηκε. Περνάει η 4η βδομάδα της θεραπείας του και το κεφάλι του πλέον έχει γίνει σαν μπαλάκι του πινγκ-πονγκ! - "Δε χέζεις το γιατρό", λέει ο τύπος, "θα διαβάσω τις οδηγίες!" ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ: Όταν το κεφάλι σας γίνει σαν μπαλάκι του πινγκ-πονγκ, χτενίστε τα φρύδια προς τα πάνω!
A store that sells husbands has just opened in New York City, where a woman may go to choose a husband. Among the instructions at the entrance is a description of how the store operates. You may visit the store ONLY ONCE ! There are six floors and the attributes of the men increase as the shopper ascends the flights. There is, however, a catch . . .. you may choose any man from a particular floor, or you may choose to go up a floor, but you cannot go back down except to exit the building! So, a woman goes to the Husband Store to find a husband .. .
On the first floor the sign on the door reads:
Floor 1 - These men have jobs and love the Lord.
The second floor sign reads:
Floor 2 - These men have jobs, love the Lord, and love kids.
The third floor sign reads:
Floor 3 - These men have jobs, love the Lord, love kids, and are extremely good looking.
"Wow," she thinks, but feels compelled to keep going.
She goes to the fourth floor and sign reads:
Floor 4 - These men have jobs, love the Lord, love kids, are drop-dead good looking and help with the housework.
"Oh, mercy me!" she exclaims, "I can hardly stand it!" Still, she goes to the fifth floor and sign reads:
Floor 5 - These men have jobs, love the Lord, love kids, are drop-dead gorgeous, help with the housework, and have a strong romantic streak.
She is so tempted to stay, but she goes to the sixth floor and the sign reads:
Floor 6 - You are visitor 4,363,012 to this floor. There are no men on this floor. This floor exists solely as proof that women are impossible to please.
Thank you for shopping at the Husband Store. Watch your step as you exit the building, and have a nice day!
Το ενθετο Blog στην εφημεριδα "Το Αρθρο" και παλι μαζι μας.
Clopyright τελος λενε σε γενικές γραμμες.
Οπως επισης λενε το εξής:
"Εξισου βλαξ ειναι και ο μπλογκερ που νιωθει ασφαλης οταν κανει upload στο Web πράγματα τα οποία θα ηθελε να μεινουν μεταξυ του εαυτου του και των φιλων του.Το Ιντερνετ δεν ειναι ιδιωτικος χώρος.Το Ιντερνετ ειναι ενα παγκοσμιο ξεφραγο αμπελι-εκτος απο τις περιπτωσεις που χρειαζεται password."
Οτι το διαδίκτυο δεν ειναι ιδιωτικος χωρος το γνωριζουν ολοι. Εχουν δικιο σε αυτο.Αν δεν θες να σε διαβαζουν παρα αυτοι που εσυ επιλεγεις,το κανεις prive το ιστολογιον σου. Οποιος γραφει εδω μπορει να γραφει για διαφορους λογους. Ειτε γιατι γουσταρει να τον/την διαβαζουν και να ανταλλάσσει αποψεις,ειτε γιατι γουσταρει να γραφει διοτι ετσι ξεσπαει,ειτε γιατι ισως ετσι βρει καμια δουλεια κλπ.. τα εχουμε πει εξάλλου αυτα. Αυτο που δεν γνωριζαν η μαλλον δεν θελανε να πιστεψουν οι περισσοτεροι ,ειναι οτι το μπλογκινγκ ειναι της μοδας πια. Μην ξεχνατε ποσοι απο την μπλογκοσφαιρα εχουν βρει δουλεια λογω των κειμενων που γραφανε και που καποιοι διαβασαν. Ηταν θεμα χρονου να το σκεφτει καποιος και να το βαλει ως αρθρο σε καποιο εντυπο. Πως εγω σκεφτηκα να διαβαζω στο ραδιοφωνο κομματια απο διαφορα κειμενα που και μ αρεσαν; Αυτοι που θα επρεπε να φοβουνται μηπως καποιο κειμενο τους βρεθει σε αυτο το εντυπο,ειναι ολοι εκεινοι του στυλ αντιγραφουμε ενα κειμενο,το παρουσιαζουμε ως δικο μας,οι αλλοι το διαβαζουν,εντυπωσιαζονται απο τον ωραιο λογο ,την ωραια γραφη και αποκταμε κοινο.
Αγαπαει ομως ο Θεος τον κλεφτη,αγαπα και τον νοικοκυρη.
Αντε να δουμε ποσα απιδια χωραει ο σακος "μαγκες" μου.
Το λεω αυτο γιατι χτες το βραδυ και ενω ολα ηταν ετοιμα για την μουσικη που θα επαιζα,μετα το δευτερο τραγουδι και μεχρι να παω να βαλω λιγο νερο,το προγραμμα τα εφτυσε.Το προγραμματακι ΣΑΜ. Γυρνώντας απο την κουζίνα με περίμενε ένα πινακίδιο πληροφορώντας με,ότι παρουσιάστηκε πρόβλημα και πως μέχρι να το λύσω θα έπαιζε random από τον φάκελο που είχα δίπλα στην λίστα,ενώ αν τον είχα κενό θα έπαιζε από τα αρχεία που ειχα στα files γενικότερα. Για καλη μου τυχη στην λιστα ειχα βαλει οσα αρχεια και οσα τραγουδια ηθελα για την queue λιστα οποτε μικρο το κακο.Η χαλαστρα εγινε στον τροπο που θα εμπαιναν τα τραγουδια μιας και ηθελα να βαλω λιγο απο ολα και λατιν τανγκο και ροκ και ποπ.Τελικα ακουστηκαν μονο ποπ και ροκ κομματια.Δεν ηταν ασχημη η εκπομπη,απλα εγω αγχωθηκα μηπως μπει κανενας Τερζης απο το πουθενα η καμια Μαρινελα.Ειχα μιλησει βεβαια με καποια απο τα παιδια του phoenix για το προβληματακι μου αυτο μα μου ειπαν να χαλαρωσω και πως δεν χαλασε ο κοσμος.Αυτο ηθελα να ακουσω. Ειχα τον νου μου στην κονσολα,ελεγα τα δικα μου στο μικροφωνο γελωντας για ολη αυτη την κατασταση αλλα ταυτοχρονα προσπαθουσα να φτιαξω τον Σαμ.Το αλλο αστειο στην υποθεση ηταν οτι μετα απο την ενταση και την αποτομη χαλαρωση με πιασε υπνηλια.Να ειναι μονο μια το βραδυ και να βαριεμαι,να χασμουριεμαι και να μουρμουραω για τον κωλομερφυ και τον γαμωσαμ. Μηνυματακι στο κινητο απο μια υπεροχη ψυχη.Μου εδωσε κουραγιο οπως κλασσικά κανει παντα ο λατρεμενος μου.Τον πηρα τηλεφωνο και πηρα τα πανω μου.Συνέχισα με αλλη διαθεση κανονικα μεχρι της δυο οπου και καληνυχτισα τους εναπομείναντες ακροατες μου. Οκ αρκετα παραπονεθηκα.Μπορουσε να ηταν και χειροτερα.Να μην ειχα ρευμα,να μην επαιζε καθολου ο Σαμ.Η ακομα χειροτερα να μη με ακουγε κανεις.
Το αναλυω παλι γρρρρρ!! Αυτα συνεβησαν λοιπον χτες.Η σημερινη μερα μεχρι τωρα μου βγαινει μες στην νυστα.Νυσταζω,δεν εχω ορεξη ουτε τα ποδια μου να συρω.Αυτο συμβαινει οταν την προηγουμενη μερα ειμαι μεσα στην ενεργεια και οταν ξεσπαει για τα καλα η περιοδος μου,εχω και σιδηροπενικη αναιμια οποτε καταλαβαινετε.
Ισως να με συμβουλευατε να κατσω τον κωλο μου κατω επιτελους και να μην ασχολειθω με τιποτα για σημερα.Μα ελα που δεν μπορω (μα ελα που..δεν μπορω να αντισταθω σ αυτο το μαυρο gucci φορεμα ....(σουργελο συνελθε)).Εχω να κανω δουλειες και εχω και ται τσι στις πεντε το απογευμα.Μετα κανονικα θα ειχε ποδηλατοδρομία με τους ποδηλατρεις αλλα ετσα που ειμαι εγω μπα...
Μερικες φορες εχω την εντυπωση πως γραφω ατσαλα. Ναι οκ συγκρινω (κακως) τα κειμενα μου με τα κειμενα αλλων μπλογκς.Εννοω πως γραφω ακριβως οτι σκεφτομαι οπως το σκεφτομαι χωρις καμια προεργασια χωρις να σκεφτομαι πως υπαρχουν ανθρωποι που θα τα διαβασουν. Και ξερεις κατι ;Μου αρεσει....Ειμαι λαθος;
Ο ουρανος ξαστερος και λιγο φωτεινος εξαιτιας της λαμψης του φεγγαριου.
Ηταν μπορω να πω μια καλη μερα η σημερινη με διαθεση στα υψη.Φτιαχνει και το χειλακι μου για το οποιο σας εχω πρήξει ολα καλα ολα ανθηρα. Το ταψι με το γαλακτομπουρεκο εχει φτασει στην μεση και μεχρι αυριο χλωμο να μεινει καποιο κομματι. Μετα λεω να πειραματιστω με την τιραμισου.Ειναι κατι που δεν εχω κανει ποτε μου και επειδη την λατρευω ,οπωσδήποτε θα το επιχειρήσω.
Η εκπομπη θα ναι χυμα στο κυμα παλι.Μια μίξη των 70ς 80ς και λοιπα.Δυο ωρες ειναι λιγες τελικα για να χωρεσουν το μεγαλειο της μουσικης.Ανακαλυψα σημερα και κομματια που νομιζα πως μονο σε βινύλιο ειχα και ενθουσιάστηκα.Το μονο που με ανησυχει ειναι μηπως παρασυρθω παλι και κανω την μαλακια μου.Αν και σε μερικους αρεσε αυτο.Δεν μου φαινεται παραξενο,αφου τους αρεσω και εγω :ρ καλα να παθουμε λοιπον :ρ
Πηρα και το σιντι με τις φωτογραφιες απο την εκδρομη της Κυριακης.Παρτε μια γευση...
Ω!!!Μια μελισσουλα (Η μια απο τις δυο φωτο που τραβηξα)
Η Κατερινα παρουσιαζει τη σταση φιδιου στο ται τσι. (κανονικα τα ποδια πατανε κατω)
Η εκκλησια των 99 Αγιων Πατερων
Μια σαυρουλα πανω στο τοιχος της εκκλησιας
Εγω και ο Χρηστος κατω απο τα χαλασματα της ακροπολης. Απο κατω ειναι γκρεμος
Μα δεν μοιαζει σαν να αιωρείται; Κυριες και κυριοι τα Θοδωρου!
Αυτη ειναι η κινηση πριν την σταση του φιδιου. Μετα διπλωνετε οπως ειδατε σε προηγουμενη φωτο.
Εκατσα στο μπαλκονακι μου ήπια τον ζεστο μου νες εφαγα ενα τοστακιον με γαλοπουλα και τυρι σε μαυρο ψωμακι και διαβασα comics.Εβαλα πλυντηριο,συμμαζεψα το σαλονι και τα υπνοδωματια,και καθως αναρωτιομουν τι να μαγειρεψω σημερα και μιας και ειχα διαβασει το ποστ του βατραχακιου ειπα"δεν φτιαχνω και ενα γαλακτομπουρεκο μιας και εχω τα υλικα;" (Δεν ειναι δικο μου το ταψι,σε λιγο θα ξεκινησω την διαδικασια) Νασαι καλα κοπελα μου για την ιδεα μπας και ξαναξεκινησω να φτιαχνω γλυκα γιατι εχω να φτιαξω πανω απο χρονο.Ο λογος ειναι επειδη οι γονεις δεν κανει ανα τρωνε ειδικα η μαμα,ενω ο μπαμπας μολις δει γλυκο το εξαφανιζει σε dt χρονο και εγω ολο την διετα της Δευτερας κανω,μια διετα που την ξερετε ολοι. Θα φτιαξω και παστιτσαδα μια χαραααα!! Λοιπον παω να ξεκινησω και νεα για το αποτελεσμα ολων αυτων το μεσημερακι.. Καθομαι που καθομαι σπιτι,ολο καθαριζω,ας κανω και κατι διαφορετικο ...
Εγινα και ρεζιλι που αντι να πω ακουτε phoenix radio,ειπα "ακουτε love radio"(λες να ειναι κρυφος ποθος;). Συνειδητοποιώ τι ειπα...παγωνω...αρχισα να γελω...το διορθωσα. Ρομπα ξεκουμπωτη που εμπαζε απο παντου. Δεν φτανει μονο αυτο μετα να σου ες εμ ες απο γνωστο που ακουγε .Δουλεμα να δεις.Να'χα και την ορεξη του καλα θα ηταν. Τσκ τσκ τελικα δεν γινετε να ελενξω την ψυχολογια μου. Ημουν "αλλου" και φανηκε.
Ακομα πρησμένο ειναι το πανω χειλακι μου. Πως ειναι τα χειλια της Ατζελινα Τζολι (αχ τι γκομενα!) και πιο μεγαλο να φανταστείτε ειναι το δικο μου. Τι σιλικονες και αηδιες,ενας ερπης σας το κανει τουμπανο αλλα ειναι αντιαισθητικος.Σε δυο μερες θα εχει περασει αλλα ειναι απαισιο στην εμφανιση και επηρεαζει και την ομιλια.Τινγκα στο Zovirax το καημενο χειλακι.Κλαψ!(να μην κλαψομουνιασω και εγω μια φορα;καιρο εχω να το κανω). Μου αρεσει πολυ αυτος ο e-χωρος. Μπορω να γραφω οτι σκεφτομαι,ακομα και αν αυτο ειναι μαλακια,μαθαινω για τις ζωες των ανθρωπων,ταξιδευω μαζι τους,νιωθω την λαχταρα τους,τον ποθο τους,τον πονο τους,την απωλεια. Μοιραζομαι συναισθηματα μου,σκεψεις μου,ταξιδια που κανω με Κατερινα και Χρηστο,αναζητησεις μου,προβληματισμους μου. Δεν πιστευω οτι ειναι χασιμο χρονου οπως πιθανον να νομιζουν καποιοι. Ειναι ο προσωπικος μου χωρος,"το δωματιο μου",το διαλλειμα μου.Για αλλους ειναι ο χωρος που μεσα απο αυτον θα βρουν καποια δουλεια,θα βρουν την αναγνωρισιμότητα που εξω στην ζουγκλα της ζωης και στον ανταγωνισμο δεν υπαρχει περιπτωση να βρουν,χωρος γνωριμιας με αλλους ανθρωπους,χωρος εκφρασης ,μια παρεα στην τοση μοναξια που τους πνιγει.
Προσπαθουν εδω και καιρο να εισβαλουν σε αυτον τον χωρο,δημιουργώντας σύγχυση.. Δεν θα τα καταφερουν.. Αναφερομαι στα διαφορα δημοσιευματα των Κυριακατικων εφημεριδων. Δεν υπαρχουν θεματα να αναλυσουν ,οποτε το bloging ειναι οτι πρεπει.Ετσι; Ανακατευτηκατε παντου,κανατε τα δελτια ειδησεων τα χειροτερα του κοσμου,με εξαιρεση τα δελτια της κρατικης τηλεορασης που ευτυχως ειναι ειδησεις και οχι καραγκιοζιλικια με χιλιαδες παραθυρα και τηλεμετρησεις θεαματικοτητας. Δεν σας καλεσαμε.... Ηρ8ατε για να δειτε τι ειναι αυτος ο χωρος που δημιουργεί τοσο ντόρο. Η μπλογκοχωρα για την Ελλαδα ειναι ακομα στα σπάργανα,οποτε μην την καταστρεψετε. Να της φερθείτε ομορφα,γλυκα. Εξερευνήστε την χωρις να σπειρετε κακια και ζηλεια (καποια το επιχειρησε ηδη αλλα κακο στον εαυτον της εκανε).
Αυτο το παιδι εχει ταλεντο,οπως και πολλα στο musicwave και θα πρεπει οι δισκογραφικες επιτελους να σταματησουν να υποτιμανε την νοημοσυνη μας με αντιγραφες και πουστιες.
Γιατι δεν στελνουν απο αυτα τα παιδια στην Γιουροβιζιον;Απο ποτε αποφασιζουν για μας πριν απο μας για μας;
Απαραδεχτοι!!!
PS:Σε ολα τα κομματια παιζει αυτος την κιθαρα και τραγουδαει.Το "ελα και εσυ" ειναι εξαιρετικο οπως και τα σολο της κιθαρας.Ακουστε και ταξιδεψτε..
Απο το πρωι η μερα φαινεται λενε...δεν εχουν αδικο. Ξυπνησα κατα της οχτώ και οπως ολοι σηκωθηκα ν αριξω λιγο νερο στην μαπα μου. Κοιταξα τον καθρευτη ..Φρικη!!!!! ΕΡΠΗΣ στο πανω χειλακι μου.Οταν λεω πανω εννοω πανω προς την αριστερη πλευρα.Ουτε στην ακρη ουτε γυρω γυρω στο σχεδιαγραμμα του χειλιού αλλα πανω.Δεν μπορειτε να φανταστειτε ποσο μου γαμαει την ψυχολογια ο επιχειλιος ερπης.Πριζεται εκεινο το μερος,βγαινουν τα αντιαισθητικά μπαλακια που ειναι γεματα υγρο,τσουζει,με τρωει φαγουρα ,με κανει να νιωθω ασχημη.Πολυ ασχημη ομως,σε σημειο να μην θελω να ξεμυτισω απο το σπιτι.Πως να ξεμυτίσω δηλαδη που του βαζω μπολικη Zovirax οποτε Ευγενια κατσε στα αυγα σου μεχρι να σου περασει.Δεν μου φτανανε ολα αυτα αλλα να σου και η περιοδο.Εσυ μας ελειπες τωρα για να δεσει το πακετο.Να πονανε ολα τα γυναικολογικα συστηματα,στηθος ωοθηκες,μητρα κλπ και βαλε και στον λογαριασμο κοιλια,μεση.Να κρυωνω και να ειμαι συνεχεια παγωμενη ενω το καλοριφερ βραζει,να φοραω καλτσες μεχρι πανω στο μπουτι αλλα τα ποδια εκειιιι στον κοσμο τους παγωμενα.Το μαλλι να το εχω λουσει απο χτες και να μοιαζει λαδωμενο.Να παιζει σημερα ο Θανασης Παπακωνσταντινου αλλα να ειμαστε τοσο ατυχοι και να μην βρουμε ενα τοσο δα τραπεζι.Θα μου πειτε καλο και το μπαρ,αλλα αγαπητοι που να παω να στεκω;Ασε που δεν γουσταρω σαρδελοποιηση,κατι που σιγουρα θα βιωνα.Μονο η Κατερινα πηγε που ο κοσμος να χαλουσε δεν υπηρχε περιπτωση να μην παει.Γιαυτο την παω.Ο Χρηστος δε,ειχε συναντηση με τους ποδηλατρεις και μετα θα πηγαινε σπιτι. Α να μην ξεχασω πως σημερα εχω εκπομπη που παραυτα θα την κανω.Δεν γινετε και αλλιως. Αντε να δω τι θα κανω αυριο στο ται τσι.Με τα ανοιγματα και τα φιδια.Αχιιιι αχιιιι!! Μακαρι αυριο ναναι καλα το χειλακι μου γιατι πραγματικα νιωθω απαισια... Χμ τι αλλο στραβο ειχε η μερα..Σας ειπα πως ξαναεκλεισε η σχολη;Ναι ναι την κλεισανε παλι μεχρι την επομενη Δευτερα.Επισημα πια εχασα την εξεταστικη.Μια εξεταστικη που θα μεταφερθει το καλοκαιρι.Δηλαδη εχομενε και λεμε.Επτα τα μαθηματα εξαμηνου συν τεσσερα του προηγουμενου που λογω καταληψεων δεν ολοκληρωθηκαν συν 7 αυτου του εξαμηνου και βρασε οριζα..Μια χαρα μας βρισκω.Τα λογια περιττεύουν.Σκατουλες!!! Αυτααααααα κοπέλια μου..
Επομενο δελτιο ισως αυριο ισως μετα την εκπομπη... Ειδομενε.. Σμουτς..
Πάει και αυτή η βδομάδα. Η εκδρομή σήμερα ήταν προς την Πολυρρηνια μια αρχαία πόλη βυζαντινής και ρωμαϊκής εποχής.
(Καντε κλικ πανω στον χαρτη για να δειτε καλυτερα)
Λίγα χιλιόμετρα έξω από το Καστέλι μετά από μια πολύ όμορφη διαδρομή μέσα από παραδοσιακά χώρια φτάσαμε στην Πολυρρήνια.Το χωριό είναι χτισμένο αμφιθεατρικά, με πολλά μικρά σοκάκια που πρέπει να περπατήσεις για να δεις από άκρη σε άκρη,όπως και κάναμε. Ανεβαίνοντας πιο ψηλά, τμήματα της αρχαίας Πολυρρήνιας αρχίζουν να ξεδιπλώνονται.Στην κορυφή του υψώματος ειναι η ακρόπολή της , από όπου η θέα είναι μοναδική, απέραντη.Περπατοντας λοιπον φτάσαμε στην εκκλησια των 99 Αγίων Πατέρων. Μια επιγραφή εντοιχισμένη στο ναό των Αγίων Πατέρων, που κτίστηκε με υλικά αρχαίων ελληνικών ναών, κάνει λόγο για αφιέρωση του αγάλματος του βασιλιά της Λακεδαίμονος Άρεως στο ιερό το 272 π.Χ. Στην δεξιά γωνια της εκκλησίας,όπως μπαίνει κανείς, μια άλλη εντοιχισμένη επιγραφή του 189 π.Χ. λέει ότι οι Πολυρρήνιοι τίμησαν τον Γναίον Κορνήλιο Σκιπίωνα. Άλλη του 62 π.Χ. αναφέρει την αφιέρωση στον Κόϊντο Καικίλιο Μέτελλο.Το μείον της υπόθεσης είναι η παρέμβαση του συλλόγου της περιοχής,οπου στην είσοδο της εκκλησίας εχουν μαρμάρινη επιγραφή για κάποια δωρεά που έκανε ο σύλλογος επί της τάδε προεδρίας αναφέροντας την πρόεδρο.Ανεπίτρεπτων και άθλιο σκεφτήκαμε και οι τρεις.Διακωμωδώντας την επιγραφή,σκεφτήκαμε μπας και η δωρεά ήταν ο φράχτης που ήταν χτισμένος με τσιμεντόλιθους γύρω από την εκκλησιά.
Πολύ περπάτημα μεχρι να φτάσουμε στην ακρόπολη που είναι και το ψηλότερο σημείο της διαδρομής.Περίπου μια ωρα; Ίσως και παραπάνω.Είχαμε ξεκινήσει την περιήγηση κατά της δωδεκάμισι και κατεβήκαμε τεσσερις παρά. Αξιζε τον κοπο ομως.Φωτογραφιες θα δειτε συντομα.
Λίγες πληροφορίες για την Πολυρρήνια. Η αρχαία Πολυρρηνία χτίστηκε τον 8ο π.Χ. αιώνα από τους Αχαιούς άποικους. Παρά την συνεχή τους διαμάχη με τους κατοίκους της Κυδωνίας, τα σημερινά Χανιά, κατάφεραν να επιβιώσουν λόγω της πολεμικής φύσης του λαού τους. Έκοβαν νομίσματα που απεικόνιζαν την θεά Αθηνά με πολεμική εξάρτηση. Σημαντικό ρόλο έπαιξαν και την Ρωμαϊκή εποχή, αφού συμμάχησαν με τους Ρωμαίους παίζοντας έτσι πρωταγωνιστικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή, νικώντας ακόμα και μόνιμους εχθρούς, τους Κυδωνιώτες. Λιμάνια της Πολυρρηνίας ήταν τα Φαλάσαρνα και η Κίσσαμος Παρά τα τεράστια έργα που έφτιαξαν εδώ οι Ρωμαίοι, όπως υδραγωγείο, λουτρά, θέατρο αλλά και τείχη, ελάχιστα είναι αυτά που σώζονται σήμερα. Μόνο κομμάτια από τα τείχη και δύο υδραγωγεία...
Ξυπνησα το πρωι πιασμενη παντου.Αναμεσα στα μπουτια,στους γοφους,στα μπρατσα,στις γαμπες. Το χθεσινο ται τσι μου αλλαξε τα φωτα.Ξεκινησαμε με τεντωμα και αλλες ασκησεις.Μετα καναμε ασκησεις και ανοιγματα ποδιων ετσι ωστε σιγα σιγα να αποκτησουμε ευλυγισία και να μπορεσουμε να κανουμε την σταση του φιδιου.Δεν ειχα παει στο μα8ημα της Τριτης λογω πονοκεφαλου και χτες πολιοζοριστηκα.Το κοντομανικο μπλουζακι που φορουσα ειχε κολλησει στο δερμα μου απο τον πολυ ιδρωτα και το ζορι.Βεβαια οσο περνουσε η ωρα τα ποδια απο μονα τους ανοιγαν κανοντας την κινηση ευκολοτερα απο πριν. Τι γυμναστηριο και αηδιες!! Τωρα κανουμε την φορμα των δεκα στασεων.Ακουγονται λιγες αλλα δεν ειναι.Ασε που ειναι δυσκολες.Μετα μολις ολοκληρωθει αυτη, θα κανουμε την φορμα των 20.Μεχρι τοτε βεβαια θα ειμαστε ολοι πιο ευλύγιστοι οποτε δεν θα μας δυσκολεψει κατι οπως μας δυσκολευει η σταση φιδιου. Τελειωνοντας γυρισα σπιτι εκανα ενα καυτο μπανιο,εφαγα μανταρινακια και πηγα στο σπιτι του Χρηστου.Ειχε αρκετες ταινιες να δουμε.Αρχισαμε να κουβεντιαζουμε για το ποιοι θα ερθουν στην συναυλια του Θαναση Παπακωνσταντινου για να κλεισουμε τραπεζι.Ηρθε και η Κατερινα πολυ αργοτερα,φερνοντας μεζεδακια απο το "Εδεμ" συν μια τιραμισου κολαση (η διατροφη ειχε κανει φτερα),ανοιξαμε ενα μπουκαλι κοκκινο κρασι και κατσαμε και....την ειδα την ταινια.Χιχι λεω την ειδα επειδη οι αλλοι δυο ταξιδευαν σε συννεφακια σχεδον σε ολο το εργο.Χρρρρ πςςςςς Χρρρρρ πςςςς!!! :ρρρρρρρρρ Καλα κανανε.Δουλευε σπαστο η Κατερινα και ο Χρηστος με τοσες υποχρεωσεις και τρεξιμο που εχει καθε μερα πως να αντεξουν!!Αααααααζααααααααα!!! :**** Ωσπου πηγε μια και επρεπε να γυρισω στο σπιτακι μου και στο κρεββατακι μου...
Αυτη ηταν σε γενικες γραμμες η χ8εσινη μερα με κομματια απο το πρωινο μου ξυπνημα. Σημερα ειναι ποοοοολυ χαλαρη μερα.Πλυντήρια,δουλειες γινανε χθες.Διαβασμα δεν γουσταρω να κανω αντε ισως διαβασω λιγο απο το μυθιστορημα που εχω ξεκινησει.Εχω μονο κατι ψωνια να κανω απο το σουπερμαρκετ για να μη τα εχω αυριο. Τι να μαγειρεψω για μεσημεριανο;Θα ερθουν και οι γονεις απο την δουλεια μην τους εχω παλι σαλατες και σταμναγκαθια και σουπες.Κρεας δεν θελω ειναι και Παρασκευη αλλωστε,χμ!χτες σε μια διαφήμιση ειδα πρασινα φασολακια.Λες;Μιαμ με φετα και σαρδελιτσα στο ξιδι.Μμμμμ!Δεν κακο...
Χαλαει ο καιρος.Εξω εχει συννεφιασει για τα καλα.Εδειξε και βροχες η ΕΜΥ.Παλι το σαββατοκυριακο μας θα ειναι βροχερο.Δεν με χαλαει καθοοολου ομως.Κομμωτηριασμενο μαλλι δεν εχω,θα κανουν μηνες να με ξαναδουν στο κομμωτηριο.
Απορω και αναρωτιεμαι πως υπαρχουν γυναικες που πανε καθε μερα κομμωτηριο.Μα καθε μερα.Εκατσα 2 ωρες ισως και παραπανω επειδη το μαλλι μου ηθελε γενικη επισκευή,και εφριξα.Αμ το κοστος;Λουσιμο,χτενισμα κοντα 50 ευρα.Που για να βγαλεις αυτα τα λεφτα πρεπει να τρεχεις σαν κουζουλος στην δουλεια 2 μερες αντε μια μερα για να μην φανω υπερβολικη.Εγω βεβαια δεν εκανα μονο αυτα τα δυο οποτε να μη σας πω ποσο μου πηραν.Μου "πιασανε τον κωλο" και ειπα και ευχαριστω.Ενταξει ,ειχα να παω απο τον γαμο του αδελφου μου που ηταν Ιουνιο οποτε οπου ναταν θα εφτανε η ψαλιδα στην ριζα.Αλλα ειλικρινα δεν μπορω τοσες ωρες εκει μεσα να με πασπατευουν.Ναταν και κανα αντρακι να παρατηρουμε οκ θα περνουσε ευχαριστα η ωρα.Το μονο που παρατηρουσα ηταν "Η Μαρια η ασχημη" στην βραζιλιανικη εκδοση της στο Star και ο Βασιλης (και ιδιοκτητης του κομμωτηριου) οταν ηρθε να μου καθαρισει το μαλλι.Παπαριες λεω.Δεν κοιτουσα τον Βασιλη επειδη ειχα τον νου μου να μην μου κοψει πολυ το μαλλι.Το μακραινω τεσσερα χρονια τωρα και μετα απο οσα περασε λογω της αρρωστιας αχτι το εχω να το μακρυνω οσο μπορω... Ουφ!!Αρκετα σε ζαλισα ημερολογιο μου.Ωρα να φυγω απο την μπλογκοσφαιρα.. Θα σε ξαναεπισκευτω οταν μου κεντρισει κατι το ενδιαφερον.. Σμουατςςςς You are listening :Locomondo-Trendy
Χτες ηταν πολυ κουραστικη μερα. Συγύρισμα σπιτιου,δωματιου μου.Στρωσιμο για διαβασμα τεχολογιας υλικων(μπας και τελικα γλιτωσω κανα μαθημα απο τις καταληψεις και το δωσω στην εξεταστικη) και διαβασμα Ισπανικων. Μπορει να μην δουλευω αλλα δεν εχω μαθει να καθομαι.Ολο και με κατι θα ασχολουμε.Γιαυτο δεν εχω και ελευθερες ωρες.Τωρα που ειπα για δουλεια,με πιασανε τα νευρα μου.Ακομα περιμενω τον διορισμο μου.Μου ειχαν πει πως αρχες γεναρη θα ερθει και με αυτο θα παω να παρουσιαστω στην υπηρεσια που θα αναγραφετε πανω.Παπαρια μεντολες...Πφ!!Γρουμφ! υπομονη Ευγενια.Ενιγουει μετα απο αυτη την παραγωγικη μερα εφτασε το βραδυ.Πηγαμε στο Ψυχαγώγιο με Χρηστο και Κατερινα. Συναισθηματα και αναμνησεις γεμισαν το μυαλο μου.
Η σημερινη μερα μεχρι στιγμης κυλαει ηρεμα χωρις απροοπτα και εκπληξεις.Εκανα οπως καθε πρωι την βολτα μου στο διαδίκτυο και στα διαφορα μπλογκς.Επαψα να ασχολουμε και να διαβαζω μπλογκς οπου υπαρχει ενας μικρος χαμος.Ειναι βαρετοι.Προβλεψιμοι.Οκ η αληθεια ειναι πως με απογοητευσαν.Δεν περιμενα τετοιες παιδιαστικες συμπεριφορες,τετοια ξεροκεφαλια.Ασχοληθηκα λιγο και εγω αλλα σταματησα.Ειναι ασκοπο και εκτος των αλλων δεν ανηκω στην "αυλη" κανενος,δεν ειμαι κανενος "e-κολλητη".Εξηγούμαι για να μην παρεξηγηθώ.Εχει δικιο σε ενα πραγμα ο Αlitovios.Πολλοι απο τους μπλογκερς παιζουν ρολους.Χαιρομαι που μπορω και τους αναγνωριζω και γυρνω την πλατη μου στην υποκρισια τους.Δεν ειναι για μενα αυτα.Ο δικος μου κοσμος,η Neverland μου,μενει εκτος απο ολες αυτες τις ίντριγκες.Πολλάκις εχω εξηγήσει γιατί...
Το προγραμμα μου για σημερα εχει διαβασμα μολις τελειωσω αυτο το ποστ,για φαγητο τονοσαλατα και κατα της πεντε ται τσι.Τελειωνοντας εξιμισι εχει χαλαρωση,ισως κανα πρασινο τσαγακι,καμια επισκεψη,ισως διαβασμα ισπανικων,κανα ντιβιντι,ειδωμεν...
Ακουτε Γιαννη Κουτρα-Οι φιλοι μας Θαναση Παπακωνσταντινου-Διαφανος Γιαννη Χαρουλη-Χειμωνανθος Γιαννη Χαρουλη-Συννεφα του γυαλου
..το 1984...πεθαίνει ο γνωστός συνθέτης της λαϊκής μουσικής Βασίλης Τσιτσάνης.
Ο μεγάλος δάσκαλος της λαϊκής μουσικής, ο δημιουργός των τραγουδιών που σημάδεψαν τον αιώνα και ο συνδετικός κρίκος μεταξύ ρεμπέτικου και λαϊκού, ο Βασίλης Τσιτσάνης αποτελεί μία χαρακτηριστική φυσιογνωμία της ελληνικής μουσικής παιδείας. Ο Τσιτσάνης γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου του 1915 και πέθανε ακριβώς 69 χρόνια μετά, στις 18 Ιανουαρίου του 1984, την ημέρα των γενεθλίων του. Ο κορυφαίος Έλληνας στιχουργός, μουσικοσυνθέτης αλλά και δεξιοτέχνης του μπουζουκιού εκφράζονται στο πρόσωπο του Τσιτσάνη. Οι μελωδίες του θεωρούνται εξαιρετικά εμπνευσμένες, αν και ο Τσιτσάνης δεν έγραψε ποτέ τραγούδι ‘στο χαρτί’. Τα πάντα έβγαιναν από την καρδιά του, τα βιώματά του – μάλιστα η Unesco έχει υπό την κατοχή της ορισμένες χειρόγραφες παρτιτούρες τραγουδιών του. Θεωρείται εξαιρετικά παράξενο ότι μπόρεσε να γράψει κάποιος αβίαστα τόσο πλούσιες μελωδίες.Ο Βασίλης Τσιτσάνης γεννήθηκε στα Τρίκαλα και μεγάλωσε ως μέλος μιας εξαμελούς οικογένειας (τρία αγόρια και ένα κορίτσι). Ο πατέρας του, Ηπειρώτης, έπαιζε με το μαντολίνο του κλέφτικα τραγούδια. Τον Τσιτσάνη τον συνέπαιρνε η μουσική, ωστόσο δεν είχε παίξει ποτέ το μαντολίνο. Όταν ο πατέρας του πέθανε το 1926, ο Τσιτσάνης πρωτόπιασε το όργανο στα χέρια του –το οποίο στο μεταξύ μετέτρεψε σε μπουζούκι– και ξεκίνησε εκεί τα πρώτα βήματα μιας μεγάλης καριέρας.Η μητέρα του, Βικτωρία (η κόρη του φέρει το όνομά της), ήθελε ο γιος της να σπουδάσει Νομική και παράλληλα να μάθει βιολί. Έτσι ο Βασίλης Τσιτσάνης είχε αρχίσει να αποκτά κάποιες γνώσεις μουσικής, ενώ ταυτόχρονα γυρνούσε και τα μαγαζιά της περιοχής ώστε να συμπληρώνει και το οικογενειακό εισόδημα της –χωρίς πατέρα– οικογένειάς του. Ο Τσιτσάνης ακόμα δεν είχε παρουσιαστεί με μπουζούκι. Το όργανο ήταν απαγορευμένο τότε και ήταν αδιανόητο ένας νέος να ασχολείται με αυτό. Το φθινόπωρο του 1936 ο Τσιτσάνης επισκέπτεται την Αθήνα. Κύριος σκοπός του είναι να σπουδάσει Νομική, αλλά γρήγορα τον κερδίζει η μουσική. Πρώτη του εμφάνιση γίνεται στο μαγαζί «Μπιζέλια» ενώ σύντομα γνωρίζει τον τραγουδιστή Δημήτρη Περδικόπουλο. Ο Περδικόπουλος τον πηγαίνει στην Odeon όπου ηχογραφεί τα πρώτα του τραγούδια. «Σ’ έναν τεκέ μπουκάρανε» είναι η πρώτη ηχογράφηση του Τσιτσάνη. Ο Περδικόπουλος ίσως δεν γνώριζε τότε ότι παρουσίαζε στην ODEON έναν νέο (ήταν ακόμη 22 χρονών) ο οποίος θα αποτελούσε σημείο αναφοράς για τους μετέπειτα μουσικούς.Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ο Τσιτσάνης ηχογραφεί ένα από τα σπουδαιότερα τραγούδια στην ιστορία της ελληνικής μουσικής, την Αρχόντισσα.
Κουράστηκα για να σε αποκτήσω
αρχόντισσά μου μάγισσα τρελή
σαν θαλασσοδαρμένος μες στο κύμα
παρηγοριά ζητούσα ο δόλιος στη ζωή
Πολλές εκδοχές έχουν ακουστεί για την αφορμή που στάθηκε ικανή να εμπνεύσει τον Τσιτσάνη σε αυτό το εξαιρετικό τραγούδι. Ο Τσιτσάνης το έγραψε το 1938, όταν ήτανε στο στρατό, στο Τάγμα Τηλεγραφητών, στη Θεσσαλονίκη. Επίσης και άλλα τραγούδια έγραψε τότε ο Τσιτσάνης, τα οποία τραγούδησαν ως επί το πλείστον ο Παγιουμτζής, ο Κερομύτης, και ο (Στελλάκης) Περπινιάδης αλλά και ο ίδιος ο Τσιτσάνης. Τα τραγούδια του Τσιτσάνη δεν επιτρέπεται τότε να επεκταθούν πολύ. Η εποχή επιβάλλει εμβατήρια (είναι η περίοδος της δικτατορίας του Μεταξά) και ο Τσιτσάνης ήδη αρχίζει να χαρακτηρίζεται. Παίρνει άδειες και ποτέ δεν γυρνά στην ώρα του – αυτό εξοργίζει τους διοικητές του σε μία στρατοκρατούμενη κοινωνία.Ο Τσιτσάνης ήδη αρχίζει να σχηματίζει τη δικιά του φυσιογνωμία. Σαφώς επηρεασμένος από τον Βαγγέλη Παπάζογλου και με εξαιρετική τεχνική στην πένα (μάλιστα αργότερα δήλωσε σχετικά: «Τα 3/4 της τεχνικής στο μπουζούκι είναι η πένα») ο Τσιτσάνης αρχίζει να αποκτά ένα ιδιαίτερο εκτελεστικό και δημιουργικό ύφος. Την περίοδο εκείνη γνωρίζεται με τη Ζωή Σαμαρά, την οποία αρραβωνιάζεται μόλις απολύεται από το στρατό και παντρεύεται λίγο μετά τον πόλεμο. Στην κατοχή ανοίγει ένα δικό του κουτούκι, το «Ουζερί Τσιτσάνη» στην οδό Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη. Το μαγαζί αυτό άφησε εποχή στην πόλη. Ο Τσιτσάνης ηχογραφεί εκείνη την περίοδο ορισμένες μόνο από τις μεγάλες επιτυχίες του: «Αχάριστη», «Συννεφιασμένη Κυριακή», «Μπαξέ Τσιφλίκι», «Νύχτες Μαγικές», «Όταν συμβεί στα πέριξ» και άλλα. Η πορεία του Τσιτσάνη συνεχίζεται – είναι μόλις 30 χρονών αλλά θεωρείται ως ένας από τους πλέον ώριμους δημιουργούς. Η εποχή του εμφυλίου αποτελεί άλλη μια πηγή έμπνευσης για τον Τσιτσάνη. Βρίσκεται πλέον στην Αθήνα και εκεί γράφει τα καινούρια του τραγούδια. Πολλά από αυτά δεν έχουν εκδοθεί και δεν θα τα ακούσουμε ποτέ. Η λογοκρισία απαγορεύει γενικά τραγούδια που έχουν να κάνουνε με τον εμφύλιο. Κάποια από αυτά ο Τσιτσάνης καταφέρνει και τα εκδίδει, επινοώντας διάφορα τεχνάσματα, ενώ πολλά κυκλοφόρησαν πολλά χρόνια μετά.
Ένα ρούχο ματωμένο
στρώνω για να ξαποσταίνω
Στο υγρό τσιμέντο, ωχ μανούλα μου
Στο κελί το διπλανό μου
φέραν κι άλλον αδερφό μου
Πόσα θα τραβήξει, ωχ μανούλα μου
Άλλα ο Τσιτσάνης δεν καταφέρνει να τα εκδώσει, ενώ άλλα δεν τα ηχογραφεί καν. Σήμερα έχουνε βρεθεί χειρόγραφα αλλά και ηχογραφήσεις από εκείνα τα απαγορευμένα τραγούδια. Αυτά μπορούμε σήμερα να τα ακούσουμε, τα υπόλοιπα τα πήρε για πάντα ο Τσιτσάνης μαζί του.Το τέλος του εμφυλίου σημαίνει ταυτόχρονα και την πλήρη αποδοχή του Βασίλη Τσιτσάνη. Τα τραγούδια του δασκάλου αρχίζουν και ακούγονται πλέον πιο ελεύθερα, ενώ ο Τσιτσάνης γίνεται ο πρωτοπόρος του λεγόμενου «αρχοντορεμπέτικου» μουσικού είδους, που πρόκειται για τον πρόδρομο του λαϊκού τραγουδιού – θα έλεγε κανείς ότι πρόκειται για το μεταβατικό στάδιο μεταξύ λαϊκού και ρεμπέτικου.Το μεγαλείο των τραγουδιών του Βασίλη Τσιτσάνη είναι αδιαμφισβήτητο. Οι μελωδίες των τραγουδιών του είναι εξαιρετικά πλούσιες και ο στίχος του ολοκληρωμένος. Ελάχιστοι έως σήμερα έχουνε αμφισβητήσει την συμβολή του στα δρώμενα της ελληνικής μουσικής. Απόψεις του τύπου ότι «ο Τσιτσάνης έγραφε τραγούδια για χασικλήδες» είναι ανάξιες σχολιασμού και η γραφικότητα αυτών που τις εκφράζουν είναι ενδεικτική. Ίσως αυτά τα άτομα προτιμούσανε να γράφονται τραγούδια διαφορετικού χαρακτήρα.Η πορεία του από κει και πέρα είναι λίγο έως πολύ γνωστή. Τα τραγούδια που έγραψε είναι ξεχωριστά και καθιερωμένα. Πολύ γνωστά και αγαπητά σε όλους. Ο Τσιτσάνης έφυγε στις 18 Ιανουαρίου του 1984 τραγουδώντας στο μαγαζί «Χάραμα» στην Καισαριανή, το οποίο χαρακτήρισε ο ίδιος, όντας εκεί πιστός για 14 συνεχόμενα έτη. Συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους τραγουδιστές: Καζαντζίδη, Μπέλλου, Μπιθικώτση, Διονυσίου, Γαβαλά, Αγγελόπουλο, Γκρέυ, Πάνου, Λαμπράκη, Κοκότα και φυσικά με την μεγάλη Μαρίκα Νίνου. Συννεφιασμένη Κυριακή, Τα λιμάνια, Τα ξένα χέρια, Απόψε κάνεις μπαμ, Δηλητήριο στη φλέβα, Κάποιο αλάνι, Μπαξέ-τσιφλίκι, Της Γερακίνας γιος, Κορίτσι μου όλα για σένα, Στην Καλαμπάκα μια βραδιά, Αχάριστη, Αρχόντισσα, Νύχτες Μαγικές και αμέτρητα ακόμη, αποτελούν σήμερα τα τραγούδια – καθρέφτη της ελληνικής μουσικής...
Το αλλο που ειχα βαλει ηταν ταλαιπωρια σκετη.Με γεια μου λοιπον. Ακουτε δυο τραγουδια απο τον Γιαννη Χαρουλη. Αφιερωμα σε αυτον εχει κανει ηδη ο Χρηστος στο δικο του μπλογκ Πατα εδω για να το δεις. Εξαιρετικη φωνη,εξαιρετικοι στιχοι. Παραθετω τους στιχους απο τα τραγουδια που ηχουν στα αυτια σας :
Χειμωνανθος
Στίχοι: Ελένη Φωτάκη Μουσική: Γιώργος Καζαντζής Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Χαρούλης
Φθινόπωρο στον έρωτα απόψε ανατέλλει αρισμαρί και μέλι μύρισαν τα βουνά κι εγώ κοιτάζω σιωπηλός το χώμα το βρεγμένο σαν κάρβουνο αναμμένο η ομορφιά πονά
φιλί γυρεύω του ουρανού κι αυτός μου δίνει στάχτη μα απ΄ της καρδιάς τ΄ αδράχτι σαν θέλω να κοπείς σαλεύουν τα πορτόφυλλα κι η κλειδωνιά γυρίζει αέρας μου σφυρίζει αν έρθεις μην αργείς
γδύσου και από τα μάτια μου πάρε νερό και πλύσου ο χωρισμός θυμήσου είναι χειμωνανθός την λύπη την κατοίκησα σε νύχτα και σε μέρα σ΄ αφήνω στον αέρα για να σε βρω στο φως
η αγάπη φόβους και όνειρα δειπνά προτού ραγίσει στου πόνου το ξωκλήσι αγιάζει η ερημιά κι εγώ μια θλίψη που ζητώ για να με σημαδέψει το φως πριν βασιλέψει θα σ΄ αρνηθώ ξανά
Συννεφα του γιαλου
Στίχοι: Κώστας Σπηλιωτάκος Μουσική: Γιάννης Χαρούλης Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Χαρούλης
Τη θλίψη απ' τα μάτια μου να πάρεις και να τη ρίξεις στου πελάγου το βυθό κι αν τύχει μες σ'ανέμους να χαθώ μη μ'αρνηθείς, μη μ'αποπάρεις
Το πιο ακριβό σου χάδι να μου δώσεις κι αν η λαχτάρα σου κουρσέψει το κορμί αιτία, πρόφαση να γίνει κι αφορμή ποτέ μη μ'αρνηθείς, μη με προδώσεις
-R- Σύννεφα του γυαλού θε ν'αρματώσω θα'μαι στο πλάι σου και ας ματώσω Σύννεφα του γυαλού θε ν'αρματώσω θα'μαι στο πλάι σου και ας ματώσω θα'μαι στο πλάι σου.....
Την πιο βαθιά ανάσα μου να νιώσεις σαν άρωμα φερμένο απ'τη βροχή κι αν γίνει τ΄όνειρο ταξίδι και ευχή που αγάπησες πολύ, μη μετανιώσεις
Ο Χειμωνανθός ειναι αγαπημενο της Κατερινας,εμενα το δευτερο κομματι, ενω του Χρηστου το βλεπετε στο μπλογκ του. Μιας και μοιραστηκα αυτα τα υπεροχα τραγουδια μαζι σας θα ηθελα να μαθω και την γνωμη σας.Αν σας αρεσουν δηλαδη ,τι σας θυμιζει η φωνη του κλπ. Σας μερσώ..
Ναι οπως το ακουτε.Παλι καταληψη η οποια θα συνεχιστει μεχρι την Δευτερα οπου και θα ξανασυνεδριασουν για να δουν αν θα την συνεχισουν.Τυπικα βεβαια αφου αν δεν γινει η αναθεωρηση του αρθρου 16 δεν εχουν σκοπο να την ανοιξουνε. Πηρα τον Ευτυχη (συμφοιτητης μου στην σχολη) τηλεφωνο χτες το απογευμα,ο οποιος μου ειπε πως να μην περιμενω να ανοιξει ξανα,και πως αν αλλαζε κατι θα με ενημερωνε.Ξερει το αγχος μου με την εξεταστικη και ποσο προσπαθω.Με τα πολλα με πηρε τηλ αργα το βραδυ αλλα δεν το ακουσα.Τον πηρα εγω το πρωι αλλα τιποτα,μαλλον κοιμοταν.Πηρα μετα τον Στεφανο γιο του αντιπρύτανη και συμφοιτητη μου,αφου ημουν σιγουρη πως αν καποιος ηξερε θα ηταν εκεινος,ο οποιος μου ειπε πως κλεισανε την σχολη.Τον ρωτησα μετα αν εχει ακουσει κατι απο τον πατερα του για παραταση κλπ.Μου απαντησε πως δεν σκοπευει η πρυτανια να κανει κατι τετοιο και πως οπως ολα δειχνουν πρεπει να αποχαιρετισουμε την εξεταστικη.Εκνευρηστικα αλλα με καθησυχασε λεγοντας μου πως φετος μας γαμησανε με τα μαθηματα,οποτε θα μας βολευε να τα ξανακανουμε του χρονου.Δεν εχει και αδικο αλλα εγω θελω να ξεμπερδευω πειραζει; Αυτααα τα νεα και καθως εγω σας γραφω τωρα αυτες τις γραμμες με εχει πιασει ενας πονοκεφαλος πολυ δυνατος.Λες και μου ξεριζωνουν το κρανιο.Μαλλον θα ειναι που περιμενω την περιοδο μου η απο το αγχος που κλασσικα με κυριευει μερες τωρα. Θα επανελθω με νεα απο την ζωη μου μολις δημιουργηθουν.
Η χτεσινη μερα ηταν τοσο too much που δεν αντεχα στιγμη παραπανω στο σπιτι,στο δωματιο μου,στα βιβλια μου.Ανοιξα κατα της οκτώμισι τον υπολογιστη μου για να ετοιμασω την εκπομπη με full βαρεμαρα.Το κεφαλι μου overloaded με χιλιαδες πληροφοριες,χτες το παρακανα και διαβαζα καπου 10 ωρες με ενα η δυο διαλλειματακια απλα για τουαλετα και κανα χυμο.Ηθελα να βγω να παω καπου με καλη μουσικη και οσο γινοταν με λιγοτερη βαβουρα.Ο Χρηστος (πια θα βλεπετε τα ονοματα τους μιας και μου παραπονεθηκαν για τα Χι και Καππα) νιωθοντας πως ημουν, προτεινε μιας και εκεινος δουλευε ολη μερα,να πηγαιναμε καπου εξω.Καταληξαμε οτι θελαμε Επεα.Μπορει αυτο το μαγαζακι να ειναι μικρο αλλα ειναι απλα τελειο.Ειναι σαν να εχει βγει απο βιβλιο παραμυθιου,με το πιο ιδιαιτερο στολισμο,καλη μουσικη λατιν τζαζ,ποτακια οχι μπομπες,γρηγορη εξηπηρετηση και το πιο σουπερ ρακομελο για να μην ξεχνιομαστε.Το ειπε και στην Κατερινα,αφου νωριτερα ειχε πει και στον Νι (αυτος σιγουρα δεν θελει να πω το ονομα του,ξια του)να πηγαινανε για μπυρες και να συζητησουν,αλλα εκεινος δεν ηθελε.
Ο Νι αυτον τον καιρο δεν ειναι στα καλα του.Ισως ειναι μια φαση που παιρναει αλλα η οποια μας εχει εξοργισει.Οποτε ηθελε να μιλησει ειμασταν εκει.Οποτε ηθελε καποιον να του τριξει τα δοντια ειμασταν εκει,οταν ηθελε εναν ωμο παντα υπηρχε ενας που συνοδευοταν με χαδι.Τωρα;Εχει γυρισει πλατη,μας γραφει στα αρχιδια του και προτειμαει οπως λεει να μεινει μονος του επειδη παιρναει φαση (και καλα).Βασικα χειροτερα το ειπε αλλα δεν θυμαμαι λεπτομεριες.Ειναι στην ηλικια μας και η συμπεριφορα του ειναι χειροτερη και απο δεκαχρονου.Βεβαια δεν πιστευουμε επουδενι πως ειναι οπως τα λεει.Ξερουμε τι φταιει,οπως και εκεινος αλλωστε.Μα ειναι αδικο να μας κατηγορει,και να μιλαει για κριτικες κλπ ενω αυτο ηθελε.Γιατι αλλωστε μας ρωτουσες να σου πουμε αποψη;Ειμαστε και θα συνεχισουμε να ειμαστε φιλοι οι οποιοι θα σου μιλαμε στα ισια,θελεις δεν θελεις σαρεσει η οχι.Δεν θα σου χαιδεψουμε ποτε τα αυτια ,κατι που σιγουρα σου κανανε αλλοι για να σε ηρεμησουν.Κοιταμε την πραγματικοτητα και δεν δινουμε ψευτικες ελπιδες.Αν δεν σαρεσει Νι μου τοτε μην μας ρωτας,μην ζητας συμβουλες γιατι το μονο που θα εισπραξεις θα ειναι ειλικρινια και ας ποναει γιατι σε αγαπαμε.Χτες μας ελειψες ειναι η αληθεια.Μας θυμωσες κιολας οταν ψαχναμε να βρουμε την αιτια που εισαι ετσι. Οταν αλλη παρεα σε ειχε στην απεξω ,πραγμα που εμεις ποτε δεν καναμε,τα ειχες παρει αγρια.Με εμας τα εχεις παρει επειδη "κρίναμε";Καταρχας δεν σε κριναμε ποτε.Σε συμβουλεψαμε επειδη εσυ το ζηταγες,εσυ μιλουσες για ενα μονο θεμα ενω υπηρχαν τοσα να συζητησουμε,ακομα και μαλακιες να λεγαμε,πετουσες στιγμες απο οτι ειχε να κανει με εκεινη.Δεν θα αναλυσω εδω περαιτέρω πραγματα,το εκανα ηδη αρκετα. Συνελθε γιατι αν καποιος φταιει δεν ειμαστε εμεις,και οσα εχεις να πεις πες τα σε εκεινη.Το χρωστας στον εαυτον σου και μην κρυβεσαι αλλο.Σε θελουμε πισω..
Ηρθε ο Χρηστος δεκα παρα εικοσι οπως μου ειχε πει.Πηγαμε Επεα αφου σταματησαμε λιγο σε εναν φιλο που εχει το πλανηταριο εδω στα Χανια για να τον ενημερωσει ο Χρηστος για τα τεκτενομενα του μελλοντικου συλλογου Κρητης..Φτανοντας στα Επεα Πτεροεντα (ειναι και Bookcrossing Zone για τα Χανια),αναρωτιομασταν τι να παραγγειλουμε. Οι επιλογες ηταν 3ις.Ρακομελο,Ρακι με μελι,Μελι με ρακι.Μπερδεμα.Τελικα συμφωνησαμε στο ρακομελο υποχρεωτικα (ναι ζοριστηκαμε πολυ :ρ)υπο την συνοδεια ενος εξαιρετικου πιατου.Με το που βαλαμε το πρωτο ποτηρακι,ηρθε και η Κατερινα.Ειχε ενα ραντεβου πριν και ως κουτσομποληδες που ειμαστε αρχισαμε την ανακριση.Ηταν ενθουσιασμενη.Μας μιλησε για αυτο,της ειπαμε τις γνωμες μας παει το μπουκαλακι με το ρακομελο,τελειωσε.Πηραμε και δευτερο και τριτο και τεταρτο συν το ιδιο πιατο που ειχαμε παρει προηγουμένως και κατι εξτρα πιπεριτσες επειδη δεν μας ειχαν βαλει στο πιατο μας. Τα θεματα συζήτησης πολλα.Η μουσικη των Manu Chao μας μαγευε,η ζεστη ατμοσφαιρα μας χαλαρωσε λιγο πριν παω σπιτι να ξεκινησω την εκπομπη.Οταν η ωρα πια εδειχνε δωδεκα παραδεκα ζητησαμε λογαριασμο,πληρωσαμε αλλα μας ειπε ο σερβιτορος να μην φυγουμε.Η Μαρια,η κοπελια που λειτουργει τα Επεα,ετοιμαζε αλλο ενα μπουκαλακι ρακομελο.Μας το εφερε μαζι με εναν μεζε που περιειχε παξιμαδι με αλ πεστο,λιαστη ντοματα και μικρες μπουκιτσες.Την ευχαριστησαμε,το ήπιαμε και γεια σας... Σας πληροφορω,πως δεν ημουν ζαλισμενη ουτε στο ελαχιστον,τα τραγουδια ειχαν ξεκινησει να παιζουν,οποτε ηταν θεμα διαθεσης,που την ειχα,να γινει μια υπεροχη εκπομπη. Ετσι τελειωσε και η Δευτερα η οποια ειχε και εξελιξεις σχετικ αμε το Πολυτεχνειο αλλα γι αυτο θα σας μιλησω στο επομενο ποστ. Φιλουμπες αγαπες μου..
Its been a while Since I could... Hold my head up high Its been a while Since I first saw you Its been a while Since I could stand On my own two feet again And its been a while Since I could call you
And everything I can remember As fucked up as it all may seem Consequences that Ive rendered Have stretched myself beyond my means
Its been a while Since I could say That I wasnt addicted Its been a while Since I could say I loved myself as well and... Its been a while Since Ive gone and fucked things up Just like I always do Its been a while But all that shit seems to disappear when Im with you
And everything I can remember As fucked up as it all may seem Consequences that Ive rendered Gone and fucked things up again... again
Why must I feel this way? Just make this go away Just one more peaceful day But then I go an fuck things up again
Its been a while Since I could... Look at myself straight Its been a while Since I said Im sorry Its been a while Since Ive seen the way The candles light your face Its been a while But I can still Remember just the way you taste
Everything I can remember As fucked up as it all may seem To me... I know this pain Can I blame this on my father? He did the best he could for me
Its been a while Since I could... Hold my head up high Its been a while Since I said Im sorry
Αλλη μια βδομαδα ξεκιναει.. Σημερα θα εξαρτηθει απο την συνελευση στην σχολη αν 8α γραψω την Τεταρτη η θα συνεχισουν την καταληψη μεχρι το τελος της βδομαδας.
Εχω ξυπνησει απο της 7 και τεταρτο το πρωι.Δεν ειχα και κατι να κανω απλα ξυπνησα και μετα δεν μπορουσα να κοιμηθω.Εφτιαξα καφε και πηρα μαζι μου σημειωσεις της Τεχνολογιας Παραγωγης ,πηγα στο σαλονι να την μελετησω,αν και τιποτα δεν καταλαβαινω,τουλαχιστον 8α προσπαθησω.Η ωρα ειναι δωδεκα μισι και ειπα να κανω ενα διαλειματακι και να σερφαρω στα διαφορα ελληνικα και ξενα μπλογκς.Παρατηρησα πως αυτη η τρελλα του βρισίματος και της κατωτεροτητας μονο σε ελληνικα μπλογκς υπαρχει. Κλασσικα εικονογραφημενα.Πολυ ζηλεια και κομπλεξισμος κυκλοφορει σε σημειο αφορητο μιας και καμια πλευρα δεν κανει πισω.Αποφασισα λοιπον αυτα τα μπλογκς να τα βαλω στην ακρη.Υπαρχουν τοσα αξιολογα μπλογκς που βρηκα στο greekbloggers (το οποιο ειναι σαν το monitor ) που δεν θα μενω στασιμη σε κατι που μονο νεες βρισιες μπορω να μαθω.Νισαφι πια.Ναι ειμαι πολυ θυμωμενη. Απελπίστηκα να βλεπω αγαπημενα προσωπα να αναλωνονται σε μαλακιες του κωλου ενω θα επρεπε να προχωρησουν.Προσωπα που παντα εχουν να μου δωσουν κατι,με κανουν να γινομαι καλυτερη,να σκεφτομαι διαφορετικα,να μου ανοιγουν τα ματια.Ατομα που ποτε δεν πιστευα πως θα λυγισαν απο τον οποιοδηποτε.Οχι με την εμπειρια που εχουν.Η δραση φερνει αντιδραση θα μου πεις.Αλλα φιλτατοι εχουμε χασει την μπαλα και οποιος την βρει ας μου την φερει να την φυλαξω. Το μπλογκ ειναι προσωπικη υποθεση που την διαβαζουν ολοι και που ο συγγραφεας κρατα την ανωνυμια του (μην βλεπετε εμενα που ξερετε πως με λενε και πως ειμαι) γραφοντας οτι θελει γιατι ειναι δικο του μπλογκ,δικο του ημερολογιο,δικο του βημα εκφρασης, αλλα εκτιθετε δημοσια.Αρα και σχολια θα εχει και κριτικες.Τα ιδια δεν γινονται και σε συζητησεις μεταξυ φιλων γνωστων κλπ;Παντα δεν υπαρχει και η αντιθετη αποψη ή η διαφορετικοτητα;Γιατι οχι και εδω.Θελει ο αλλος να δωσει το παρον του; το δινει.Εσυ και εγω δινουμε το δικαιωμα...και εχει καθε δικαιωμα να το κανει.Ειναι απαραδεχτο να διαβαζω για νομικα θεματα, για πρασινα αλογα και μεταξωτες κορδελες.Get real. Και κλεινοντας αυτο το κομματι περι μπλογκιν θα ηθελα να επισημανω οτι οποιος δεν γουσταρει να τον διαβαζουν απλα διαγραφει το μπλογκ του και κανει αλλο.Τοσο απλο.Οταν βρεις το καλαμι πρεπει να ξερεις να το καβαλας κιολας αλλιως καποια στιγμη θα πεσεις και θα απολαυσεις μια ανωμαλη προσγείωση...
Το Σαββατοκυριακο μου λογω καιρου δεν ηταν τοσο ενδιαφερον μιας και οτι σχεδια υπηρχαν αναβληθηκαν.Ουτε τον κομητη ειδαμε,ουτε την εκδρομη με τον ορειβατικο καναμε.Δεν βγαλαμε ουτε μια φωτογραφια. Ειχε ομως ψαροσουπα ,με θεα τα αγριεμενα κυματα,τον θυμωμενο αερα,την λυσσασμενη βροχη ,σε παραλιακο μαγαζι της Νεας Χωρας. Ειχε χουχουλιασμα,αναμνησεις ξεθαμμένες απο φωτογραφιες (πολυ μαρεσει),ντιβιντι,αλ πεστο,επισκεψη σε φιλη χαλαρωση και ξεκουραση...
Μου εχουν λειψει οι συγκεντρωσεις μας για επιτραπεζια και χαβαλε.Τοτε που ολη η παρεα μαζευοταν,ανοιγαμε κρασακι,συζητουσαμε,παιζαμε κανα παιχνιδι,τσακωνομασταν,πειραζαμε ο ενας τον αλλο.Απομακρυνθήκαμε...Δεν γκρινιαζω,ουτε μας βαρεθηκα εμας τους τρεις..αλλα μου εχουν λειψει ολα αυτα. Σας χρωσταω ακομα το τριτο μερος της εκδρομης στην Ιεραπετρα.Θελει πολυ δουλεια να ανεβασω ολες αυτες τις φωτο και θα τις ανεβασω ολες ...οποτε υπομονη... Αυτια για την ωρα.Ωρα να μαγειρεψω ,να βρω τραγουδακια για την εκπομπη στον phoenix και να συνεχισω το διαβασμα.. Kisses and smiles
Εδω βρεχει και φυσαει μανιωδως.. Τρελλαινομαι για τετοιους καιρους.. Θα τον παρακολουθησω βλεποντας την θαλασσα να χορευει με τον αερα..τα κυματα της να σκανε στα βραχια.. Δυστυχως δεν θα μπορεσουμε να δουμε τον κομήτη και αν συνεχιστει και αυριο ετσι,ουτε την εκδρομη με τον ορειβατικο δεν θα απολαυσω,ισως ομως παιξει καποια αλλη..
Να χαμογελατε,να μην χαλιεστε για κανεναν και για τιποτα. Να δινετε αγαπη και ας μην παίρνετε πισω..Καποια στιγμη θα το εισπράξετε διπλα..;)
Φιλια..
Τα βουνά περνάω και τις θάλασσες περνώ Κάποιον αγαπάω Δυο ευχές κρατάω και δυο τάματα κρατώ Περπατώ και πάω
Κάποιος είπε πως η αγάπη σ'ένα αστέρι κατοικεί αύριο βράδυ θα'μαι εκεί Κάποιος είπε πως ο έρωτας για μια στιγμή κρατά αύριο βράδυ θα'ναι αργά
Στα πουλιά μιλάω και στα δέντρα τραγουδώ Κάποιον αγαπάω Κι οταν τραγουδάω προσευχές παραμιλώ περπατώ και πάω
Κάποιος είπε πως ο δρόμος είναι η φλέβα της φωτιάς ψυχή μου πάντα να κυλάς Κάποιος είπε πως ταξίδι είναι μόνο η προσευχή καρδιά μου να'σαι ζωντανή
Κάποιος είπε πως η αγάπη σ'ένα αστέρι κατοικεί αύριο βράδυ θα'μαι εκεί Κάποιος είπε πως ο έρωτας για μια στιγμή κρατά αύριο βράδυ θα'ναι αργά
Χτες ο Χι με τον Αλφα ειχαν παει στο σπιτι του δευτερου για να παρατηρησουν τον κομητη McNaught .
Μειλ που ελαβα χτες ελεγε οτι : Τελευταία ενημέρωση για τον κομήτη McNaught : Ο κομήτης γίνεται φωτεινότερος σε μέγεθος. Χρειάζεστε έναν δυτικό ορίζοντα χωρίς κανένα εμπόδιο και τέλειες καιρικές συνθήκες. Ακόμα και τα πιο λεπτά σύννεφα μπορούν να εμποδίσουν την θέαση του κομήτη. Θα τον βρείτε 20 με 40 λεπτά μετα το ηλιοβασίλεμα. Η Αφροδίτη και ο Αλτάιρ θα σας βοηθήσουν στο να τον εντοπίσετε. Οσο πιο ψηλά, σε γεωγραφικό πλάτος, βρίσκεται κανείς τόσο πιο ψηλά θα βρίσκεται και ο κομήτης.
Οι θέσεις του κομήτη C/2006 P1 (McNaught) για τις επόμενες ημέρες και κατά την χρονική στιγμή της δύσης του ήλιου (μετα τις 17:20) Επιμελεια:Αντώνης Παντελίδης ***
Συμφωνα με τον Ηλια Χασιωτη χρειάζονται κυάλια και ανοιχτός ορίζοντας.
Πως να βρειτε τον κομητη..http://www.spaceweather.com/images2007/08jan07/skymap_north.gif
Για περισσοτερες πληροφοριες και φωτογραφιες που ηδη τραβηξαν απο της 7 του Γεναρη μπορειτε να πατε στο www.astrovox.gr
Θα ειναι πολυ ορατος αυριο και θα μαζευτουμε ολη η ερασιτεχνικη ομαδα αστρονομιας Χανιων στο Ακρωτηρι,για να φωτογραφησουμε και να δουμε αυτη την ομορφια.
Δυστυχως αυτο το ποστ θα το αφιερωσω σε ολα εκεινα τα ατομα,που μπαινουν σε μπλογκς με μεγαλη κινηση και τα κανουνε μπαχαλο με τα σχολιακια τους και τις υβρεολογιες τους. Εχετε παρατηρησει κανενα απο δαυτους να μπαινουν σε μπλογκς που δεν σχολιαζει κανεις;Οχι βεβαια.Γιατι να το κανουν;Ποιος θα τους απαντησει,Ποιος θα παιξει το παιχνιδακι τους; Εχω να πω μονο οτι λυπαμαι.Σας λυπαμαι.. Φαινεται δεν εχετε με τι να ασχοληθειτε,δεν εχετε καποια κατουρημενη ποδια να φιλησετε,δεν κοιτατε τα χάλια σας (και μην πειτε πως δεν εχετε,ολοι εχουμε αλλος πολλα αλλος λιγα) και ασχολειστε με οσα γραφουν,οσα ειναι καποιοι. Δεν λεω,μια χαρα σας βρισκω.Εχετε βρει μια δουλεια που σας αναπτερώνει το ηθικο,σας κανει να νιωθετε σημαντικοι,μιας και εχετε κανει σχεδον ολους τους Ελληνες μπλογκερς να ασχολουνται μαζι σας. Εσεις ομως,ποιοι ειστε;Τι κανετε στην ζωη σας;Οταν λετε κατι να επιχειρηματολογειτε για να υπαρχει ενα υποβαθρο πανω στο οποιο κινείστε. Μαλακιες λεω.Χεστικα για το ποιοι ειστε γιατι δεν θελω να σας ξερω. Εχω τοσα πολλα πραγματα να κανω καθημερινά,τοσα υπεροχα κειμενα και βιβλια να διαβασω,τοσα εξαιρετικα μερη να δω και να εξερευνησω,μπολικη δουλεια που πρεπει να γινει στην ωρα της,φιλους να δω , που δεν μου μενει χρονος ουτε να σας δω στην τηλεοραση ουτε να σας διαβασω σε εφημεριδες.Ειστε οι γνωστοι αγνωστοι.Ολοι ξερουμε ποιοι εισθε και εσεις το εχετε κρυφο καμαρι.Δεν χρειαζεται μυαλο,απλα συγκριση κειμενων.Ναι σας εκανα το χατήρι και ασχοληθηκα με την πάρτι σας αλλα μην φατε εχω γλαροσουπα για μεσημεριανο και θα σας αρεσει,ειμαι σιγουρη. Το θεμα δεν ειναι τι κανετε εσεις;Αυτο ξερετε αυτο κανετε. Χυδαιολογια,λασπη,υπερβολη,φθονος,ζηλεια,ιχνη κατωτεροτητας. Εμεις οι μπλογκερς πως αντιδρουμε. Ελπιζω καποιοι να συνετιστουν,να σας γραψουν στον βοθρος τους,μιας και εκει ειναι ο φυσικο σας χωρος,γιατι τα αρχιδια τα θεωρω σημαντικό κομματι και παει σε σετ των τριων εξαλλου υπαρχουν γυναικες που τα αγαπουν,ειναι κριμα οτι αχρηστο να το "γραφουν" εκει,γιατι το μουνακι ειναι για να το φροντιζουν και οχι για να "γραφουμε" πανω του. Ευχομαι να αδιαφορησουν για οτιδηποτε αλλο γραψετε, block δεν υπαρχει.
Και ξερετε και κατι αλλο; Ειστε γελιοι..Σας ειπε ο Μανος να πατε σε αλλο μπλογκ να συνεχισετε το εργο σας και τρεξατε να μην χασετε το γλυκο.Αν σας πει να σταθειτε στο ενα ποδι,να πιασετε και την μυτη σας ταυτοχρονα;Να στε καλα παντως,με κανατε και γελασα μολις αντικρυσα τα σχολια σας.Μιλαμε για πολυ γελιο ομως... Και εσυ γλυκιε μου ζουζουνε οκ αρκετα κρατησε η πλακα σου,ανοιξε τα κομεντ σου.Εισαι αρκετα ανοιχτομυαλος,Dont play their game.Ασε τους να παιξουν το δικο σου. Εκμεταλευσου τους οπως εκμεταλευονται τον χωρο σου,ασε τους κλοουν να κανουν την δουλεια τους,πως θα βγαλουν το ψωμακι τους;
Εν κατακλειδι και για να τελειωνω με το αφιερωμα μου αυτο.. Get a life.!!! Ειναι τοσο ομορφη και συναρπαστικια που οταν θα τελειωσει θα αναπολείτε τον χαμενο χρονο μα τοτε θα ειναι αργα.Αρκεστείτε στο να μαθαινετε πραγματα και αφηστε τις ζηλειες κατα μερος.Οσο ζουμε μαθαινουμε και ποτε δεν ειναι αρκετα. Απο εδω και περα,γυρναω την πλατη μου σε εσας και αδιαφορω. Δεν υπαρχετε για μενα ...
There's a look on your face I would like to knock out See the sin in your grin and the shape of your mouth All I want is to see you in terrible pain Though we won’t ever meet I remember your name
Can't believe you were once just like anyone else then you grew and became like the devil himself Pray to God I think of a nice thing to say But I don't think I can so fuck you anyway
You`re a scum, you`re a scum and I hope that you know That the cracks in your smile are beginning to show Now the world needs to see that it's time you should go There's no light in your eyes and your brain is too slow
Can't believe you were once just like anyone else then you grew and became like the devil himself Pray to God I can think of a nice thing to say But I don't think I can so fuck you anyway
Bet you sleep like a child with your thumb in your mouth I could creep up beside put a gun in your mouth makes me sick when I hear all the shit that you say so much crap coming out it must take you all day
There's a space kept in hell with your name on the seat With a spike in the chair just to make it complete When you look at yourself do you see what I see If you do why the fuck are you looking at me
There’s a time for us all and I think yours has been Can you please hurry up cos I find you obscene We can’t wait for the day that you’re never around When that face isn’t here and you rot underground
Can’t believe you were once just like anyone else Then you grew and became like the devil himself Pray to god I can think of a nice thing to say But I don’t think I can so fuck you anyway
