Κλειστόν λόγω αυστηρής λογοκρισίας…

Φαντάσου ότι είσαι ένας νέος 25 χρονών που μένεις σε μια χώρα, η οποία συστηματικά καταπιέζει την ελευθερία της έκφρασης. Οι περισσότερες ιστοσελιδες με θέμα τα ανθρώπινα δικαιώματα “μπλοκάρονται” από ένα εθνικό φίλτρο και δεν εμφανίζονται ποτέ στην οθόνή σου. Θέλεις να επικοινωνείς με ανθρώπους από όλο τον κόσμο κι έτσι χρησιμοποιείς το PalTalk, ένα chat room που αν και η έδρα του είναι στην Νεά Υόρκη αλλά πολλοί χρήστες του μιλάνε τη γλώσσα σου. Στην ουσία είναι το παράθυρο του απομονωμένου κόσμου σου.

Μια μέρα που έχετε μαζευτεί στο σπίτι σου με φίλους και μιλάτε με άλλους χρήστες στο chat room, εισβάλλουν ξαφνικά στις τρεις το πρωί 50 αστυνομικοί, σας χτυπάνε και σε φυλακίζουν σε πλήρη απομόνωση για 9 ολόκληρους μήνες χωρίς ποτέ να σου απαγγελθούν κατηγορίες.

Περνάνε αυτοί οι μήνες και αφήνεσαι «ελεύθερος». Δε φοβάσαι να κατακρίνεις δημόσια την κυβέρνηση και υποστηρίζεις την αναγκαιότητα ειρηνικής αλλαγής της πολιτικής κατάστασης (στη χώρα σου είναι νόμιμο μόνο ένα πολιτικό κόμμα). Περίπου έξι βδομάδες μετά όμως, εκεί που κάθεσαι σε ίντερνετ-καφέ παρέα με τον αδερφό σου και διαβάζεις τα email σου και ειδησεογραφικά sites, σε πλησιάζουν άντρες της Ασφάλειας, σου φοράνε χειροπέδες και σε αναγκάζουν να τους οδηγήσεις σπίτι σου, όπου βρίσκουν και κατάσχουν, μία κάμερα, ένα κασετόφωνο, 2 CD και ένα βιβλίο που για κακή σου τύχη είναι απαγορευμένο επειδή υποστηρίζει την αναγκαιότητα δημοψηφίσματος για πολυκομματισμό στη χώρα.

Αν σε έλεγαν Truong Quoc Tuan και έμενες στο Βιετνάμ, τι νομίζεις ότι θα συνέβαινε μετά;



Θα ήσουν σε ένα κελί σε πλήρη απομόνωση χωρίς καμιά επαφή με δικηγόρους ή συγγενικά πρόσωπα. Θα σε κατηγορούσαν για προπαγάνδα εναντίον του κράτους και θα αναρωτιόσουν, στα αλήθεια για ποιο λόγο και για πόσα κλικ του ποντικιού σου αντιμετωπίζεις 20 χρόνια κάθειρξη…


Ή φαντάσου να δουλεύεις ως δημοσιογράφος σε κινέζικη εφημερίδα. Τις παραμονές της 15ης επετείου από τη σφαγή στην πλατεία Τιενανμέν, σε συνάντηση του προσωπικού της εφημερίδας, σάς δείχνουν ένα μέμο από το Κεντρικό Τμήμα Προπαγάνδας για το πώς θα πρέπει να καλύψετε τις επετειακές εκδηλώσεις. Σε αυτό δίνονται οδηγίες στους εργαζόμενους στα ΜΜΕ να «κατευθύνουν σωστά την κοινή γνώμη», να «μην δημοσιεύουν ποτέ απόψεις που δεν είναι σύμφωνες με την επίσημη πολιτική» και να καταδίδουν στις αρχές τυχόν υποψίες που έχουν για συναδέλφους τους που επικοινωνούν με δημοκρατικά στοιχεία στο εξωτερικό.

Εσύ κρατάς σημειώσεις από αυτό το μέμο και το στέλνεις με email από τον προσωπικό σου yahoo! λογαριασμό σε κάποιον γνωστό σου στην Αμερική που διαχειρίζεται ένα πολύ γνωστό κινέζικο website, το Δημοκρατικό Φόρουμ. Το email δημοσιεύεται την ίδια μέρα με το ψευδώνυμο “198964” στα ανεξάρτητα κινεζόφωνα websites του εξωτερικού που έτσι κι αλλιώς είναι απαγορευμένα στη χώρα.

Σε συλλαμβάνουν μερικούς μήνες αργότερα. Η εταιρία Yahoo! θα έχει πολύ απλά δώσει τα στοιχεία του λογαριασμού της ηλεκτρονικής σου διεύθυνσης και την ακριβή τοποθεσία από την οποία στάλθηκε το επίμαχο email.

Αν το όνομά σου ήταν Shi Tao και έμενες στην Κίνα, τι νομίζεις ότι θα συνέβαινε μετά;



Θα καταδικαζόσουν με την κατηγορία της προδοσίας κρατικών μυστικών σε 10ετή κάθειρξη. Η γυναίκα σου θα ανακρινόταν καθημερινά από τις αρχές και η δουλειά θα της πίεζε να σε χωρίσει, πράγμα που τελικά θα έκανε. Θα είχες ελάχιστη επαφή με την οικογένειά σου. Θα μεταφερόσουν σε φυλακές υψίστης ασφάλειας και θα σου απαγόρευαν γράφεις ή να διαβάζεις. Η Επιτροπή Προστασίας Δημοσιογράφων θα σου απένειμε το Διεθνές Βραβείο Τύπου για την Ελευθερία, το οποίο φυσικά δε θα μπορούσες να παραλάβεις.

Φαντάσου να μπορούσες να απελευθερώσεις τον Truong Quoc Tuan και τον Shi Tao. Μπορείς!

Μπες στο www.amnesty.org.gr και πάρε μέρος στην εκστρατεία της Διεθνούς Αμνηστίας για την ελευθερία της έκφρασης στο ίντερνετ!





O Karim Amer καταδικάστηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2007 σε 4 χρόνια φυλάκισης. Οι κατηγορίες εναντίον του συμπεριλαμβάνουν τη «διάδοση πληροφοριών που απειλούν τη δημόσια τάξη και τη φήμη της χώρας», την «υποκίνηση μίσους προς το Ισλάμ» και τη «δυσφήμηση του Προέδρου της Δημοκρατίας».

Ο Karim Amer τέθηκε υπό κράτηση για πρώτη φορά για 12 μέρες τον Οκτώβρη του 2005 λόγω της συγγραφικής του δραστηριότητας στο blog του (Karam903.blogspot.com) σε σχέση με το Ισλάμ και τις θρησκευτικές ταραχές που έλαβαν χώρα στην περιφέρεια Maharram Bek της Αλεξάνδρειας τον ίδιο μήνα. Παρόλο που απελευθερώθηκε χωρίς καμία κατηγορία, κρίθηκε ένοχος για βλασφημία κατά του Ισλάμ σύμφωνα με τον πειθαρχικό πίνακα του πανεπιστημίου al-Azhar, από όπου και αποβλήθηκε τον Μάρτιο του 2006.

Κλήθηκε εκ νέου να παρουσιαστεί ενώπιον του Δημόσιου Κατήγορου της περιφέρειας Maharram Bek στις 7 Νοεμβρίου 2006, μετά από αγωγή που άσκησε εναντίον του το πανεπιστήμιο al-Azhar. Ο Δημόσιος Κατήγορος διέταξε την κράτησή του αρχικά για τέσσερις ημέρες. Όμως παρέμεινε υπό κράτηση μέχρι και τη δίκη του. Κρατήθηκε και σε απομόνωση, ενώ οι επισκέψεις από τους συγγενείς του επιτράπηκαν μόνο την τελευταία εβδομάδα του Ιανουαρίου 2007.

Ο Karim Amer είναι ο πρώτος Αιγύπτιος blogger που δικάστηκε. Η Διεθνής Αμνηστία τον θεωρεί κρατούμενο συνείδησης που φυλακίστηκε μόνο επειδή εξέφρασε τις απόψεις του σχετικά με τις θρησκευτικές αρχές al-Azhar , το Ισλάμ και τον Πρόεδρο Μουμπάρακ και ζητά την άμεση και άνευ όρων απελευθέρωσή του.

www.freekareem.org