Online reading:

web stats

3 Μαΐ 2007

Ειχε Πανσεληνο χθες και ηταν ωραια

Εκει που ελεγα πως θα μεινω σπιτι να ξεκουραστω και να κοιμηθω λιγο παραπάνω ηταν ενα μηνυμα της μαμας μου χθες στο τραπεζι της κουζινας,λεγοντας μου πως ειχαμε πληρωμες το πρωι για να ξεχασω το θεμα υπνου.

Τρεχω απο το πρωι.Πληρωμες οπως προανεφερα,επιστροφη στο σπιτι για μαγειρεμα και διαβασμα και στις δυο μισι να πάρω το λεωφορείο για σχολη.Ειχα μαθηματα που τα γουσταρω και ενα εργαστηριο που δεν επρεπε να χασω.Γυρισα σπιτι στις εφτα παρα,με ενα κεφαλι καζανι και τον σβερκο μου να με ενοχλει εδω και δυο μερες.Ειναι που δεν κοιμαμαι και καλα οποτε σε συνδιασμο και με το χθεσινο ηρθε και εδεσε.

Χθες ηταν το παιχνιδι "Το φεγγαρι στην ροδα".

Πηγα κανονικα στο ραντεβου των ποδηλατρων στις επταμισι αλλα ελειπε ο συντονιστης.
Ηρθε οκτω και τεταρτο οποτε αρχισαμε να στηνουμε τραπεζι,δωρα,να ετοιμαζω τα φυλλαδια,να κολλαμε αφίσες,οι οποιες παρεμπιπτόντως εξαφανιστηκαν σε χρονο dt μετα την ληξη του παιχνιδιου .

Ολοι περιμεναμε φυρω στους σαραντα συμμετεχοντες οποτε φανταστειτε την εκπληξη μας οταν ο τελευταιος ειχε το νουμερο 96.Οι πρωτοι 13 ηταν οι "δασκαλοι" με τα γραμματα,καντε την αφαιρεση.83!

Στην αρχη ηταν χαλαρη η προσελευση αλλα οσο πλησιαζε η ωρα που το φεγγαρι θα βρισκοταν πανω απο την πολη ολο και περισσοτεροι ερχόντουσαν.
"Θελω και εγω","Γραψε με και μενα","Πως παιζεται;" κλπ .Αλλοι μου ζητουσαν να βαλω ψευδώνυμο,αλλος φορουσε πετραχήλι και σκουφακι "σκισμενο πατζακι γραψε",αλλοι ηταν ζευγαρια που βρηκαν ευκαιρια να περασουν ρομαντικα αυτο το βραδυ παιζοντας το παιχνιδι,χαβαλες παντου μα ολοι αγωνιουσαν να ακουσουν το "ξεκινηστε το παιχνιδι αρχισε,βρείτε δασκαλους" .Κύλαγε ηρεμα η ολη φαση και ο Μανθος απορησε με την ηρεμια μου,εκεινος ειχε αγχωθει.Γενικα ειμαι αγχώδης ανθρωπος αλλα χθες οντως ημουν σε σουπερ κατασταση.Οργανωση.Η παρουσια κοσμου και ο καλος μου ηταν το φαρμακο.Ηταν "δασκαλος" και ηρθε πανω που η κατασταση ηταν χαλαρη,οποτε καταλαβαινετε.Με το που τον ειδα τσουπ αγκαλιτσες και φιλακια.Μου ειχε λειψει πολυ.

Στο θεμα μας ομως.

Ηταν δεκα παρα δεκα.Οι δασκαλοι ειχαν δεκα λεπτα να εξαφανιστουν.
Μερικοι κοιτουσαν τα ρολογια τους,αλλοι το ρολοι της Αγορας,αλλοι συνομιλουσαν με παρεες για το πως θα βρισκουν τα σημεια των δασκαλων,αφου δεν ειχαν ραδιοφωνακι.

Δεκα.Ωρα εναρξης.
Παντου ποδηλατες,ποδηλατα.Γελια,χαμος.

Πως περασαν δυο ωρες κανενας δεν το καταλαβε.Εμεις στην γραμματεια,εγω δηλαδη και ο Νικος,εκτος απο πληροφοριες που διναμε στον καθε ποδηλατη που περνουσε επειδη δεν ειχε ραδιοφωνο ,δεν μπορουσαμε να ξερουμε τι γινοταν με το παιχνιδι.Μονο τις εκφρασεις και τα χαμογελα των "δασκαλων" μας δωσανε καποια εικονα.Ειχαν ξετρελαθει.Τους ανακαλυπταν ευκολα.Ζηλεψα.

Φωτογραφιες και επιπλεον αφηγηση μπορειτε να δειτε και να διαβάσετε στο ποστ που εκανε και εκεινος
Εχει γραψει και για τις ασωτιες μας και εχει βαλει και φωτογραφιες απο Παλαιοχωρα.
Ανακαλυψτε το.

Για την ωρα εγω εχω να κανω μπανιο και μετα να πάω για μαθημα proficiency.Καποια στιγμη θα σας βαλω μονο φωτογραφιες απο Σαββατο και Κυριακή.

Σας φιλώ

Δεν υπάρχουν σχόλια: