Πολυ καλημέρα σας.
Δροσερη η σημερινή μέρα,με συννεφακια που παν και ερχονται.
Δυστυχώς,το φθινόπωρο ειναι εδώ και ήρθε για να μείνει.
Καθημερινά έρχομαι στο γραφείο για να αντικαταστήσω την μητέρα μου που θα λειπει μεχρι την Τεταρτη.Καταγγελίες κυριως για τραπεζικές πρακτικές αλλα και για τηλεφωικές απατες σε ατομα κυρίως μεγάλης ηλικίας.Γνωριζα ότι υπάρχει δουλεια αλλα όχι τοσο πολύ.
Τα τηλεφωνα σπανια ειναι σε ηρεμία,αποστολές εγγραφων συνεχώς ειτε με φαξ ειτε με το ταχυδρομείο,κλήσεις για φιλικο διακανονισμό.
Ξυπνησα με ελαφρυ πονοκεφαλο,ο οποιος εξελίχθηκε και μεγάλο και αναγκαστικα να πάρω παυσιπονο,αν και τα αποφεύγω.Εχω πιει απειρα χαπια κατα το παρελθον σε σημειο αηδίας.Τα μισώ.Αυτη ομως η αισθηση ναυτίας ζαλαδας που σου δημιουργει ο αυχαινας,είναι το κάτι άλλο και δεν το αντεχω.
Φτάσαμε στο τέλος του Οκτωβρη και ακομα υπάρχουν απλήρωτα διδακτρα για τον μήνα αυτό.Ξαναστείλαμε τα σχετικα σημειωματακια.Αντε να δουμε και σημερα τι θα γίνει.
Την 28η ανεβήκαμε Αθηνα και μετα απεκει πήγαμε Τριπολη να δουμε την αδελφη του παππου του Χρήστου.Ευκαιρία ήταν με τα σχολεία να ειναι κλειστα.Ενα ταξίδι μιας μέρας,ενα ταξίδι αστραπή,ένα ταξίδι με πολλα συναισθηματα,εικόνες μυρωδιές και δάκρυ.
Η γιαγια έχει φτάσει τα 97 και ζητούσε να με δει από τότε που έμαθε ότι ο καλός μου βρήκε την γυναικα της ζωής του.Ηθελε να μας δει πριν "φυγει".Νιωθει ότι το τελος πλησιαζει.Ειναι σε καλή κατασταση.Τα εχει τετρακοσια.Χαίρομαι που μου δωθηκε η ευκαιρια να συναντησω αυτό το πλάσμα για το οποίο είχα ακούσει πολλά.Γνωρισα και τον Θείο του Χρήστου με την γυναικα του.Μεγαλη καρδια,εμαθα πολλά από τις διηγήσεις του.Δεν είχαν έρθει στον γάμο και ήθελα να τους ευχαριστησω για το γαμηλιο δωρο τους, το οποιο ήταν αρκετα γενναιόδωρο.
Επισκευτήκαμε το μοναστηριπου είναι αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο, τον Προφήτη Ηλία και τη Μεταμόρφωση του Σωτήρος,όπου υπήρχε το "κρυφό σχολειό" το οποίο υπάρχει άσχετα με τα λεγόμενα κάποιων,μας έδειξαν το μέρος όπου κρυβόντουσαν από τους Τουρκους ,δεν το δείχνουν σε κανέναν,μας ξενάγησαν στον χώρο που συνήλθε η Πρώτη Πελοποννησιακή Γερουσία-η πρώτη συνέλευση κληρικών, προκρίτων και οπλαρχηγών της Πελοποννήσου σε μια προσπάθεια να πάρουν την εξουσία εν όψει της άφιξης του Δημήτριου Υψηλάντη-εκει με επιασε ανατριχίλα.Οι μοναχές εξαιρετικες.Τέσσερις είναι, η μία, η πιο νέα, είναι γιατρός.Μέσα στα χαμόγελα και να μας εξυπηρετήσουν σε ότι θέλαμε.Γνωριζουν την οικογενεια,μιας και εκεινη τους βοηθάει σε ότι χρειαζονται κατα καιρούς.
Επειτα πήγαμε στον ταφο του παππου.Απιστευτα συναισθήματα.Ξεσπασε η γιαγια,ξέσπασε ο καλος μου,δεν ήθελα πολύ και εγώ.Δεν τα πάω καλα με τον Θάνατο.
Δεν έχω συμβιβαστεί.Οσο μεγαλώνουν οι δικοί μας,"μαυρίζω περισσότερο.Ας το αφησω αυτο το θέμα.
Μετά απο τις Καλτεζες,γυρισαμε Αθήνα,πήγαμε στις αδελφής του ,ειδαμε το ανιψάκι που είναι κιολάς δυο μηνών και επειτα επιστρεψαμε στο σπίτι του μπαμπα.Δεν ειμασταν για πολλα όμως.Μιλήσαμε λίγο με την υπολοιπη οικογενεια,τους χαιρετησαμε μιας και θα φευγαμε νωρις το πρωι και πήγαμε για υπνο.
Τεταρτη φυγαμε,Πεμπτη γυρισαμε.Ειχαμε μάθημα οποτε δεν γινοταν να μεινουμε παραπανω.
Ειναι κουραση ολη αυτη η μονοημερη διαδρομη.Γεματη μέρα.Αξιζε..
Υπάρχουν φωτογραφίες αλλα οχι χρονος για να τις ανεβάσω.
Καταναλωτές,τηλεφωνα,αλληλογραφια,ενα ατομο να αναλάβει τα πάντα,οπως σας ειπα.Ισως να πεταχτώ για λίγο αυριο Σαββατο,που ουσιαστικά το γραφείο δεν θεωρείται ανοιχτό και θα έχω και την σχετική ηρεμία να σερφαρω κ.λ.π.
Θα βαρεθείτε κάποιες φορές με τα κομμάτια που θα αναρτώ,αλλά ως πολίτες και καταναλωτές θα πρέπει να γνωρίζουμε τα δικαιωματα μας.Σωστα;
Να ρίχνετε μια ματιά και ας μη δωσετε τόσο ενδιαφέρον.Καταγραφω όσα με αφορουν,οσα ζω,οσα βλέπω και θα καταγγέλω εκείνον που με δόλο προσπαθει να κερδισει από μένα πραγματα που μου ανήκουν.
Χθες πηγαμε και σινεμά.Στο "Κοριτσι με το τατουαζ".Εξαιρετική ταινία που θα προτεινα να πάτε να την δείτε.
Ετσι πέρασαν δυο μέρες πλουσιες σε γεγονοτα και στιγμές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου