Βροχερο απογευμα

Εξω βρεχει..

Ο ουρανος γεμιζει λαμψεις απο τις αστραπες και ονειρευομαι

Καποτε πιστευα πως η βροχη ηταν τα δακρυα του Θεου για μας που ο καθενας ξεχωριστα τον εβγαζε απο την ψυχη του.

Αν νιωθεις απογοητευμενος

μην ξεχνας υπαρχει καποια εκει εξω που σκεφτεται και νιωθει οπως εσυ

Ειναι δυσκολο να παψει κανεις να αγαπαει σημερα τον ανθρωπο που λατρευε μεχρι χθες

Καποιος ειχε πει πως οι αποστασεις που μας χωριζουν μπορει να ειναι μεγαλες αλλα γεφυρωνονται με αυτα που νιωθουμε οπως η δυναμη του αερα που σβηνει την φωτια ενος κεριου και δυναμωνει αυτη μιας πυρκαγιας..Ποσο δικιο ειχε..

Μου λειπεις..

Δωσε μου μια μερα να κατοικησω στα ματια σου

Δωσε μου μια νυχτα να παραδωσω ψυχη

Να γινω ανασα σου

Χτυπος της καρδια σου

Οαση να ξεκουραστεις

Λιμανι για να αραξεις

Μια αγκαλια....

Χιλια φιλια...