..οπως λεει και γνωστο ασμα.
Συγκεκριμενα χτες ηταν η πανσεληνος και με την λαμψη της φωτειζε τον ουρανο και τα σοκακια της παλιας πολης των Χανιων και οχι μονο.
Βολτα κατω απο αυτην την μαγευτικη εικονα του φεγγαριου που βρισκοταν απο πανω μας.
Η προταση ηρ8ε απο το φιλαρακι μου ο οποιος με πηρε τηλεφωνο και μου ειπε πως θα ερχοταν με μια φιλη μας να με παρει να παμε να περπατησουμε.
Ετσι και εγινε.
Ζεστο αερακι να χαιδευει τα μακρυα μαλλια μου,το φρεσκομπανιαρισμενο σωμα μου,μαγαζια γεματα με κοσμο.Δεν ηταν μονο ντοπιοι πιστευω.Ηταν και ατομα που βρηκαν ευκαιρια λογω εκλογων να κατεβουν στην πολη μας επειδη εδω εχουν τα εκλογικα τους δικαιωματα.
Χαζευα τα ζευγαρακια καθως περπατουσα μπροστα απο τα δυο μου φιλαρακια.
Αναρωτιομουν αν ξερανε ποσο τυχεροι ειναι που μια τετοια μερα εχουν μια αγκαλια,ενα φιλι,ενα σ αγαπω.
Δεν ζηλεψα.Δεν εχω αναγκη να ζηλεψω.
Ξαφνου μια μελωδια εφτασε στα αυτια μου.Φτασαμε στον προορισμο μας.Το Τυπογραφειο.
Στην αυλη της Μητροπολης βρισκεται.Τραπεζακια,παρεουλες και στην μεση ο ανθρωπος που τους ταξιδευε σε αλλα μερη,που μονο οι νοτες σε πανε.
Κατσαμε στην γωνια.Το ολο περιβαλλον με εξιταρε.
Πανσεληνος , πιανο , μπαλαντες.
Τι αλλο να ζητουσα;
Ενιωσα πλυμμηρα συναισθηματων.
Παραγγειλαμε κοκκινο κρασακι και διαφορα εδεσματα.
Just a perfect day...
Just a perfect day,
Drink Sangria in the park,
And then later, when it gets dark,
We go home.
Just a perfect day,
Feed animals in the zoo
Then later, a movie, too,
And then home.
Oh it's such a perfect day,
I'm glad I spent it with you.
Oh such a perfect day,
You just keep me hanging on,
You just keep me hanging on.
Just a perfect day,
Problems all left alone,
Weekenders on our own.
It's such fun.
Just a perfect day,
You made me forget myself.
I thought I was someone else,
Someone good.
Oh it's such a perfect day,
I'm glad I spent it with you.
Oh such a perfect day,
You just keep me hanging on,
You just keep me hanging on.
You're going to reap just what you sow,
You're going to reap just what you sow,
You're going to reap just what you sow,
You're going to reap just what you sow
...αυτο ηταν και το βλεμμα μου γυρισε προς το μερος του μουσικου,με το μυαλο μου να χανεται ,να μην ακολουθει την συζητηση των παιδιων διπλα μου,με την ψυχη μου να αναπολει ευτυχισμενες στιγμες και το κορμι μου να λικνιζετε στην μελωδια του πιανου.
Ηπια μια γουλια απο το κοκκινο κρασι που ηταν στο ποτηρι μου.
Χαμογελασα...
Οχι καπου σε καποιον συγεκριμενα.
Χαμογελασα γιατι αυτες οι στιγμες ,εκει,με την μουσικη,με ανθρωπους διπλα μου που με αγαπουν ,με νοιαζονται,ειναι στιγμες μοναδικες.
Καθε στιγμη ειναι μοναδικη.
Ποτε δεν ειναι ιδια.
Ακολουθησαν και αλλες μπαλαντες που με εκαναν να ανατριχιασω απο ηδονη.Να ζηλεψω οσους τις εγραψαν και να μπω σε διαδικασια να αναρωτηθω ποια η αφορμη για να τις γραψουν.Ενας χαμενος ερωτας,ανεκπληρωτος ποθος,αγαπη,παθος;Σπανια θα ακουσεις καλες εκτελεσεις τους.Τραγουδισμενα δηλαδη απο ανθρωπους που βγαζουν εξω ολο τους το ειναι,τα νιωθουν και ξεγυμνωνουν την ψυχη τους.Ανθρωποι που τραγουδουν παιζουν με κλειστα ματια.Ο χτεσινος τραγουδιστης μουσικος ηταν εξοχος.Και λιγα λεω.
Δεν η8ελα να τελειωσει η βραδυα.
Ηθελα να φυγω μολις εδυε η σεληνη....Να της κανω παρεα.
Ομως ολη μερα στο ποδι , οποτε οι δυναμεις μου αρχισαν να εξασθενουν,να με αγκαταλειπουν,τα βλεφαρα να λυγιζουν.
Με γυρισαν σπιτι και οπως ανεβαινα τα σκαλια το αποχαιρετισα δινοντας του ραντεβου στην επομενη ολοκληρωση του...
Πριν κοιμηθω και οσο διαβαζα ενα βιβλιο ακουγα αυτο:
Στίχοι: Μπάμπης Στόκας
Μουσική: Ηλίας Μακρίδης
Πρώτη εκτέλεση: Πυξ Λαξ
Βγες στο μπαλκόνι να δεις
το φεγγάρι που φέγγει την πόλη
και θυμήσου δικές μας στιγμές
δες στα μάτια μου μπογιές
που χρωματίζουν θάλασσες
Και τρέξε με τη σκέψη σου
πιο γρήγορα απ' το φως
μ' ανάσα γρήγορη, ζεστή
αγάπησέ με
Βγες στο μπαλκόνι να δεις
το φεγγάρι που αφήνει την πόλη
και θυμήσου τις όμορφες στιγμές
δες στα μάτια μου φωτιές
που κυματίζουν θάλασσες
Κι άγγιξε το λαιμό μου ροζ
με τα χείλη σου τα υγρά
μ' ανάσα γρήγορη, ζεστή
αγάπησέ με
Βγες στο μπαλκόνι να δεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου