Ε ρε νυστες.Δεν μπορουσα να ξυπνησω το πρωι.
Βαρεσε το ξυπνητηρι κατα της 7:00 το κλεινω και γυριζω πλευρο.Ξαναμανα τα ιδια.Ντριιιιινννν Ντριιινννν.Το ξανακλεινω ελαφρως ενοχλημενη.Απλωνομαι μπρουμιτα δεν περνανε 5 λεπταα (οχι τιποτα αλλο αλλα ειχα βολευτει τελεια) ντριιιιιινννν ντριιινννννννν.
#$%^%$^$%^#&@$##$%$ αρπαω το ενα μαξιλαρι (εχω δυο,ενα που κοιμαμαι και ενα που αγκαλιαζω ) και του παιζω μιααα δυνατη που το φχαριστηθηκα ...ακουστηκε ενα παφφφ!! και ενα γρουγκ!! και παρτο κατω.
Οχι δεν ειχα πρωινο ξυπνημα λογω σχολης.Απλα ειχα κατι δουλιτσες που επρεπε να γινουν συν του οτι ειχαμε πει να παμε για ψωνια με φιλους.
Μολις διαλυσα το ξυπνητηρι ,αρχισε να βαραει το κινητο.Ευτυχως που δεν μου την βιδωσε να το παρω και να το πεταξω στον τοιχο.Μετα απο το κινητο το σταθερο τηλεφωνο και το κουδουνι της πορτας.Διαλε διαλε την γκαντεμια μου σημερα ,σκεφτηκα.
Οχι οχι φιλε μου.Δεν πτοηθηκα.Αλλαξα σταση.Πηρα βαθιες ανασες.Τσουπ ηρ8ε ο πανεμορφος Μορφεας και με πηρε στην αγκαλια του.
Δυστυχως ομως,δεν ηταν η διαθεση οπως πριν αν και νυσταζα.Αχ ποσο νυσταζα και νυσταζω.Τι σκατα επαθα!Εστειλα μυνηματα,σβουριζα.Μεχρι που με πηραν τηλεφωνο και κοιταξα το ρολοι.Επρεπε να σηκωθω.
Θελω κααααφφφφφεεεε!!
Εναν διπλο ελληνικο η διπλο εσπρεσο να ανοιξει το ματι μου.
Εφτιαξα νες καφε τελικα.Επ μη γελας ρε!!
Απλα βαριομουν να κατεβασω την μηχανη του εσπρεσο.Βαριομουν να περιμενω να γινει ο ελληνικος μιας και στο θεμα του ελληνικου καφε ειμαι παραξενη,τον θελω μερακλιδικο με πολλες φουσκαλιτσες.Βαριεμαι να μπαινω σε διαδικασια να αρχιζω να κουνω το σεικερ περα δωθε για να φτιαξω φραπε.Δεν θα εφτιαχνα φραπε χειμωνιατικα βεβαια (δεν πινω παγωμενο καφε το πρωι) απλα το αναφερω.:ρ Επρεπε να επισκεφτω την νταμπλιγιουσι οποτε εβαλα τον βραστηρα να βραζει νερο.Και τσακ τσουκ ετοιμος ο καφεδακις.
Εκατσα στο τραπεζι της κουζινας,προσπαθωντας να ερθω στα ισια μου,ηπια λιγο καφε και εστειλα μυνημα για να ακυρωσω την βολτα στα μαγαζια.Ανοιξα το ραδιοφωνο.Ειχε Joe Cocker,Have a little faith in me.Η συνομοσια συνεχιζεται.
Χτες μου ειπες πως ειμαι υπερβολικα ρομαντικη.Σου ειπα "σε οποιον αρεσω για τους αλλους δεν θα μπορεσω" αλλα μηπως εχεις και σε αυτο δικιο τελικα;Μα και να εχεις δεν γινετε να αλλαξω.
Ετσι ειμαι και θα παραμεινω.Ακομα και οταν με το καλο φτασω,αν φτασω τα 80.
Αθεραπευτα ρομαντικη.
Ντυθηκα βιαστικα,τζινακι ,φουτερακι,αθλητικα,πλυσιμο δοντιων , μουρης ,μαζεψα τα μαλλια μου κοτσο και γεια σας.
Ειχε κρυο εξω.Μου αρεσε.
Πρωτη σταση η εμπορικη τραπεζα.Απιστευτα γεματη.Τι θελω και παω Δευτερες!Την παρατησα,δεν θα τελειωνα ουτε αυριο.
Πηγα στην εφορια.Εκει καπως τα πραγματα ηταν καλυτερα.Δεν γινοταν ο χαμος της τραπεζας.Ολοι συζητουσαν για τα εκλογικα αποτελεσματα και τις απροσμενες ανατροπες.Τελειωσα σχετικα γρηγορα.Ημουν free απο υποχρεωσεις.Ηταν ηδη 12:30.
Εβαλα τα ακουστικα απο το cd player πατησα play.Ειχα μεσα ενα σιντι με τραγουδια της Χαρουλας.
Την ειχα δει το σαββατο στης Σεμινας.
Εσύ με ξέρεις πιο πολύ, απ' όλους στη ζωή μου
τα μαγικά ταξίδια μου, τα έκανες κι εσύ
Όταν η νύχτα μ' έστελνε, στα στέκια της ερήμου
για σένα ήταν πάντα απλό, να ψάξεις να με βρεις
Σου λέω με ξέρεις πιο πολύ, απ' όλους στη ζωή μου
για σένα είναι πάντα απλό, να ψάξεις να με βρεις.
Κι απόψε, μες την έρημη την πόλη, που με βρήκες πάλι,
πάρε με κοντά σου
Κρύψε με μες το παλτό σου, κάνε με κορμί δικό σου
ως την άκρη του μυαλού σου, ως την άκρη του ουρανού σου
Τύλιξέ με στο κασκόλ σου, σαν παιδί σαν άγγελό σου
να χαθώ στη μυρωδιά σου, να χωρέσω στ' όνομά σου
Η πόλη παίζει τη σκληρή, στα ενήλικα παιδιά της
κι αν λείπει το άλλο σου μισό, μισός μένεις κι εσύ
μα όταν μαζί σου περπατώ, στα έρημα στενά της
στο πέλαγος της μοναξιάς μου, γίνεσαι νησί
Η πόλη παίζει τη σκληρή, στα ενήλικα παιδιά της
κι αν λείπει το άλλο σου μισό, μισός μένεις κι εσύ
*************************************************
Αν δεν το εχετε κανει ποτε να το επιχειρησετε.
Μονοι,με παρεα μελωδιες,να περπατατε στην πολη και απλα να σκεφτεστε αυτο που σας κανει να χαμογελατε,αυτο που σας δινει δυναμη για να κανετε πολλα πραγματα,εκεινον η εκεινη που για την παρτι της/του ειστε διατιθεμενος/νη να κανετε πολλα,να ειστε ο εαυτος σας,να σκεφτεστε στιγμες μοναδικες,αναμνησεις .
Μου το αφιερωνω
Μάτια μου μεγάλα
μάτια μελαγχολικά
ήπια στάλα στάλα
τα βαθιά σας μυστικά
Τι γλυκό να σ’ αγαπούν
και να σου το λένε
μάτια που μελαγχολούν
και κρυφά σου κλαίνε
και κρυφά σου σιγοκλαίνε
Άντρας μου δικός μου
Θεέ μου γλυκαπαντοχή
η καρδιά του κόσμου
στη καρδούλα μου αντηχεί
**********************************************************
Κάποτε έχτιζα ένα όνειρο τη μέρα,
τώρα η στράτα μου δεν πάει παραπέρα,
φεύγω, τώρα φεύγω.
Κάποτε κοίταζα τον ήλιο μες στα μάτια
κι αυτό τον ήλιο μου τον κάνανε κομμάτια,
φεύγω, τώρα φεύγω.
Τώρα ο ουρανός δε με φοβίζει όσο κι αν βρέχει,
τώρα η ελπίδα μου ταυτότητα δεν έχει,
φεύγω, τώρα φεύγω.
Φεύγω, φεύγω και παίρνω την καρδιά μου,
κι ένα τραγούδι συντροφιά μου, φεύγω, φεύγω.
Φεύγω, κι αφήνω πίσω μου συντρίμμια,
αρρωστημένους και αγρίμια, φεύγω, φεύγω,
φεύγω, τώρα φεύγω.
Δεν το αντέχω να βουλιάζω μές στο ψέμα,
τώρα κατάλαβα πως ήμουν ένα δέμα,
φεύγω, τώρα φεύγω.
θέλω να ζήσω τη ζωή μου έξω απ' τα μέτρα,
τώρα που σκλήρυνε η καρδιά μου σαν την πέτρα,
φεύγω, τώρα φεύγω.
Τώρα ο κόσμος και οι φωνές δεν με τρομάζουν,
τώρα τα χέρια μου ένα σύνθημα χαράζουν,
φεύγω, τώρα φεύγω, φεύγω, τώρα φεύγω.
Καλησπερα :)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου