Αυτο που με τρελαίνει απο χθες ειναι η υποκρισια του υφιστάμενου της χθεσινης φωτιας που ηταν η αιτια του αδικου χαμου των τριων πυροσβεστων.
Ξερω απο πρωτο χερι τι συμβαινει με τους εποχικους πυροσβεστες μιας και ο αδελφος μου ειναι ενας απο αυτους.
Ξερω ποσα χρονια παλευουν να μονιμοποιηθούν.
Ξερω ποσο μάχιμοι ειναι σε σχεση με τους μονίμους.
Ξερω για τους χλευασμούς και την κοροιδια που αντιμετωπίζουν απο τους γαλονάδες.
Εξαιρω σε αυτο το σημειο τον πατερα μου γιατι εκεινος ειναι απο τους ενεργα μαχημους οταν παει σε φωτιες και το λεω οχι επειδη ειναι πατερας μου αλλα επειδη ξερει το ζορι των εποχικών.
Και συνεχιζω απο εκει που αρχισα.
Ο συγκεκριμενος λοιπον κυριος γαλονας,αναφερε πως δεν γνωριζε τον λογο που οι τεσσερις πυροσβεστες βρεθηκαν σε εκεινο το σημειο και πως μαλλον πηγαν μονοι τους.
Ειναι εξωφρενικα γελοίο.
Οταν υπαρχει φωτια,οι πρωτοι που χωνονται ειναι οι εποχικοι.
Χωρις νερο για να πιουν,χωρις ειδικες στολες με εφοδιο μονο εναν σακο με 25 λιτρα νερο για να σβησουν φωτια.
Αν καποιος αρνηθει να παει ειτε γιατι δεν θελει ειτε γιατι δεν νιωθει καλα,τοτε ερχεται αντιμετωπος με επειλες για απολυση και με απειλες για αναφορα.
Οταν ενα ατομο δουλευει στην πυροσβεστικη,εχοντας πισω του παιδια,οικογενεια δεν εχει περιθωρια να πει οχι.
Δεν ειναι καν ενδεχομενο η απολυση και ποσο μαλλον η προσθεση μιας αναφορας στο βιογραφικο του.
Οποτε παει οπου του λενε ΟΙ υφιστάμενοι.
Ποτε μα ποτε δεν προκειται να παρουν πρωτοβουλια.
Π Ο Τ Ε.
Μπορει να δουλευουν χρονια ως εποχικοι,αντιμετωπιζονται ομως σαν δευτεροι.
Λες και δεν εχουν δικαιωματα,λες και ειναι ξενοι στο σωμα της πυροσβεστικής.
Δεν εχουν αποψη και απαγορευεται η ανυπακοη προς υφισταμενο γαλονα.
Θα σας διηγηθώ μια αληθινη ιστορια.
Ο αδελφος μου παλευει απο το 92 με τις φωτιες.
Περσι εν ωρα υπηρεσιας και παροτι αρνηθηκε να παρει μερος σε κατασβεση επειδη δεν αισθανοταν καλα,μετα απο απειλη για αναφορα πηρε μερος και το αποτελεσμα ηταν να λιποθυμήσει και ανθρωπος να μην καταλαβει τιποτα και να το βοηθησει.
Σηκωθηκε μονος του και συνεχισε να σβηνει.
Γυρνωντας σπιτι στην αρραβωνιαστικια του,παραπονεθηκε για εντονο πονο στο σβερκο.
Πηρε ενα αναλγητικο και ξαπλωσε.
Ξυπνησε ομως στα μεσα της νυχτας με ζαλαδες και εμετους.
Πηγαμε νοσοκομειο.
Διαγνωση υπερκοπωση και αφιδατωση.
Παρατηρησα ομως οτι ο αδελφος μου δεν ηταν αυτος που ηξερα.
Μιλουσε αργα,ειχε απιστευτα νευρα,ολο αναφεροταν στο περιστατικο της φωτιας και στον υπνο του παραμιλουσε και φωναζε κλαιγοντας.
Του βαλανε ψυχολογο να τον παρακολουθει.
Του εγραψε κατι ψυχοφαρμακα.
Δεν κανανε τιποτα αλλα επιδεινώνονταν η κατασταση με την πιεση του να φτανει στα υψη.
Ηθελε να φυγει απο το νοσοκομειο.
Εβριζε τους παντες.
Του αλλαξαν ψυχολογο.
Ημουν εκει τοτε.
Μολις τελειωσε την επισκεψη του ο γιατρος με παραμερισε και με ρωτισε καποια πραγματα.
Μου μιλησε για εμμονες του αδελφου μου και για μια φωνη που του μιλαει.
Τα εχασα.
Της μιλησα οσο ποιο ηρεμα και χαλαρα μπορουσα εξηγώντας της πως οσα της ανεφερε ηταν αληθινα περιστατικα και πως δεν τα φανταζοταν.Της αναφερα και για οσα παρατηρησα στην συμπεριφορα του αδελφου μου.
Δεν την επεισα.
Θα του εγραφε ισχυρα φαρμακα.
Δεν ηθελα να πιστεψω πως ο αδελφος μου ειχε ψυχολογικο προβλημα.
Οποτε τον εβαλα να μου γραψει το ονομα του σε ενα χαρτι.
Δεν μπορουσε να θυμηθεί πως τον λενε,οταν θυμηθηκε εγραφε λες και ηταν παιδακι δημοτικου οπως και ο τροπος που μιλουσε.
Αυτο ηταν.Κατι δεν πηγαινε καλα.
Του εδωσα ενα περιοδικο με νεα για υπολογιστες που τους λατρευει.
-Θα μου διαβασεις λιγο;
-Νταξει.
Δεν μπορουσε να διαβασει.Τα εβλεπε θολα.
Κανεις δεν ειχε παρατηρησει πως εβλεπε θολα και πως δεν μπορουσε να γραψει.
Βγηκα εξω απο το δωματιο και ενημερωσα την οικογενεια.
Για να μη πολυλογώ,εγινε αξονικη και κατι εξετασεις στο κεφαλι.
Θυμαστε τον πονο στον σβερκο;Τον οποιο κανεις δεν εδωσε σημασια στο νοσοκομειο;
Ε εκει στο σβερκο υπηρχε σκια.
Ειχε φρακαρει μια αρτηρια και ολο το αιμα μαζευοταν σε ενα σημειο εμποδιζοντας την κυκλοφορια.
Ειχε παθει εγκεφαλικο εν ωρα υπηρεσιας.Ελαφριας μορφης ευτυχως.
Αυτο το εγκεφαλικο ομως δεν θα το ειχαν δει αν δεν το ανακαλυπταμε εμεις.
Ηταν ικανοι να τον γεμισουν ψυχοφαρμακα κατι που θα εκανε την κατασταση χειροτερη.
Γιατι σας εξιστορησα ολα αυτα;
Γιατι η υπηρεσια του εβγαλε την ουρα της απ εξω.
Γιατι αντι να ειναι διπλα του τον πολεμησαν.
Βαζοντας τον να γραφει και να υπογραφει στο νοσοκομειο αναφορες απλα για να αποδειξουν πως δεν εγινε εν ωρα υπηρεσιας.
Ειδικα οταν εμεις δεν ειμασταν εκει.
Ηταν δηλαδη η αρραβωνιαστικια του αλλα δεν ηξερε τι να κανει και πως να αντιδρασει.
Παει αυτο περασε.
Μετα απο θεραπειες κλπ ειναι καλα και παραυτα συνεχιζει να ειναι στην πυροσβεστική.
Την αγαπάει και δεν νομιζω πως μπορει καποιος να τον κανει να νιωσει το αντιθετο.
Υπαρχουν πολλοι που αγαπανε αυτο που κανουν,αλλιως δεν θα κανανε τα χαρτια τους για να προσληφθουν ξανα εκει.
Χρονια υπηρεσιας και εμπειριας δεν ισοδυναμουν με τιποτα τα 2 3 χρονια σχολης.Αλλωστε ολοι ξερουμε πως οσα πτυχια και να εχει καποιος αν δεν εχει εμπειρια δεν προσλαμβανεται ευκολα.
Δεν μπορουνε να λενε λοιπον πως τα ατομα που αδικα πεθαναν χθες δεν ειχαν εμπειρια.
Ειχαν και παραειχαν.
Και για να πανε εκει κατω καποιος τους εδωσε την εντολη.
Εχετε σκεφτει γιατι δεν στελνουν μονιμους;
Σιγουρα θα το εχετε σκεφτει αλλα σιγουρα ξερετε και την απαντηση της ερωτησης.
Πρωτα στελνουν τους εποχικους,μετα πανε οι μονιμοι.
Σιγα μην αφησουν την σκια και το οχημα οι μονιμοι.
Απαπαπ ντροπη που το σκεφτομαι αυτο.
Να χαλασει και το γαλονι και μετα ποιος το ραβει παλι,δεν λεει.
Πρεπει επιτελους να γινει κατι με τους εποχικους.
Δεν ειναι ζωα.
Ειναι ανθρωποι.
Τα γαλονια δεν κανουν τον ανθρωπο.
Δεν πρεπει να υπαρχουν θυματα για να αρχισουν τα συλλυπητήρια και τα αχ βαχ.
Δεν θα φερει πισω τα παιδια που χαθηκαν αδικα.
Ο πατερας που χαροπαλευει στην Αθηνα δεν θα μπορεσει να αγκαλιασει τα παιδια του την οικογενεια του οπως πριν.
Αλλαξαν ολα.
Να μου το θυμηθείτε και μονιμος θα γινει και παρασημα θα τους δωθουν και και και..
Μηπως ειναι αργα;
Ελλαδα του 2007
ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ
Ξερω απο πρωτο χερι τι συμβαινει με τους εποχικους πυροσβεστες μιας και ο αδελφος μου ειναι ενας απο αυτους.
Ξερω ποσα χρονια παλευουν να μονιμοποιηθούν.
Ξερω ποσο μάχιμοι ειναι σε σχεση με τους μονίμους.
Ξερω για τους χλευασμούς και την κοροιδια που αντιμετωπίζουν απο τους γαλονάδες.
Εξαιρω σε αυτο το σημειο τον πατερα μου γιατι εκεινος ειναι απο τους ενεργα μαχημους οταν παει σε φωτιες και το λεω οχι επειδη ειναι πατερας μου αλλα επειδη ξερει το ζορι των εποχικών.
Και συνεχιζω απο εκει που αρχισα.
Ο συγκεκριμενος λοιπον κυριος γαλονας,αναφερε πως δεν γνωριζε τον λογο που οι τεσσερις πυροσβεστες βρεθηκαν σε εκεινο το σημειο και πως μαλλον πηγαν μονοι τους.
Ειναι εξωφρενικα γελοίο.
Οταν υπαρχει φωτια,οι πρωτοι που χωνονται ειναι οι εποχικοι.
Χωρις νερο για να πιουν,χωρις ειδικες στολες με εφοδιο μονο εναν σακο με 25 λιτρα νερο για να σβησουν φωτια.
Αν καποιος αρνηθει να παει ειτε γιατι δεν θελει ειτε γιατι δεν νιωθει καλα,τοτε ερχεται αντιμετωπος με επειλες για απολυση και με απειλες για αναφορα.
Οταν ενα ατομο δουλευει στην πυροσβεστικη,εχοντας πισω του παιδια,οικογενεια δεν εχει περιθωρια να πει οχι.
Δεν ειναι καν ενδεχομενο η απολυση και ποσο μαλλον η προσθεση μιας αναφορας στο βιογραφικο του.
Οποτε παει οπου του λενε ΟΙ υφιστάμενοι.
Ποτε μα ποτε δεν προκειται να παρουν πρωτοβουλια.
Π Ο Τ Ε.
Μπορει να δουλευουν χρονια ως εποχικοι,αντιμετωπιζονται ομως σαν δευτεροι.
Λες και δεν εχουν δικαιωματα,λες και ειναι ξενοι στο σωμα της πυροσβεστικής.
Δεν εχουν αποψη και απαγορευεται η ανυπακοη προς υφισταμενο γαλονα.
Θα σας διηγηθώ μια αληθινη ιστορια.
Ο αδελφος μου παλευει απο το 92 με τις φωτιες.
Περσι εν ωρα υπηρεσιας και παροτι αρνηθηκε να παρει μερος σε κατασβεση επειδη δεν αισθανοταν καλα,μετα απο απειλη για αναφορα πηρε μερος και το αποτελεσμα ηταν να λιποθυμήσει και ανθρωπος να μην καταλαβει τιποτα και να το βοηθησει.
Σηκωθηκε μονος του και συνεχισε να σβηνει.
Γυρνωντας σπιτι στην αρραβωνιαστικια του,παραπονεθηκε για εντονο πονο στο σβερκο.
Πηρε ενα αναλγητικο και ξαπλωσε.
Ξυπνησε ομως στα μεσα της νυχτας με ζαλαδες και εμετους.
Πηγαμε νοσοκομειο.
Διαγνωση υπερκοπωση και αφιδατωση.
Παρατηρησα ομως οτι ο αδελφος μου δεν ηταν αυτος που ηξερα.
Μιλουσε αργα,ειχε απιστευτα νευρα,ολο αναφεροταν στο περιστατικο της φωτιας και στον υπνο του παραμιλουσε και φωναζε κλαιγοντας.
Του βαλανε ψυχολογο να τον παρακολουθει.
Του εγραψε κατι ψυχοφαρμακα.
Δεν κανανε τιποτα αλλα επιδεινώνονταν η κατασταση με την πιεση του να φτανει στα υψη.
Ηθελε να φυγει απο το νοσοκομειο.
Εβριζε τους παντες.
Του αλλαξαν ψυχολογο.
Ημουν εκει τοτε.
Μολις τελειωσε την επισκεψη του ο γιατρος με παραμερισε και με ρωτισε καποια πραγματα.
Μου μιλησε για εμμονες του αδελφου μου και για μια φωνη που του μιλαει.
Τα εχασα.
Της μιλησα οσο ποιο ηρεμα και χαλαρα μπορουσα εξηγώντας της πως οσα της ανεφερε ηταν αληθινα περιστατικα και πως δεν τα φανταζοταν.Της αναφερα και για οσα παρατηρησα στην συμπεριφορα του αδελφου μου.
Δεν την επεισα.
Θα του εγραφε ισχυρα φαρμακα.
Δεν ηθελα να πιστεψω πως ο αδελφος μου ειχε ψυχολογικο προβλημα.
Οποτε τον εβαλα να μου γραψει το ονομα του σε ενα χαρτι.
Δεν μπορουσε να θυμηθεί πως τον λενε,οταν θυμηθηκε εγραφε λες και ηταν παιδακι δημοτικου οπως και ο τροπος που μιλουσε.
Αυτο ηταν.Κατι δεν πηγαινε καλα.
Του εδωσα ενα περιοδικο με νεα για υπολογιστες που τους λατρευει.
-Θα μου διαβασεις λιγο;
-Νταξει.
Δεν μπορουσε να διαβασει.Τα εβλεπε θολα.
Κανεις δεν ειχε παρατηρησει πως εβλεπε θολα και πως δεν μπορουσε να γραψει.
Βγηκα εξω απο το δωματιο και ενημερωσα την οικογενεια.
Για να μη πολυλογώ,εγινε αξονικη και κατι εξετασεις στο κεφαλι.
Θυμαστε τον πονο στον σβερκο;Τον οποιο κανεις δεν εδωσε σημασια στο νοσοκομειο;
Ε εκει στο σβερκο υπηρχε σκια.
Ειχε φρακαρει μια αρτηρια και ολο το αιμα μαζευοταν σε ενα σημειο εμποδιζοντας την κυκλοφορια.
Ειχε παθει εγκεφαλικο εν ωρα υπηρεσιας.Ελαφριας μορφης ευτυχως.
Αυτο το εγκεφαλικο ομως δεν θα το ειχαν δει αν δεν το ανακαλυπταμε εμεις.
Ηταν ικανοι να τον γεμισουν ψυχοφαρμακα κατι που θα εκανε την κατασταση χειροτερη.
Γιατι σας εξιστορησα ολα αυτα;
Γιατι η υπηρεσια του εβγαλε την ουρα της απ εξω.
Γιατι αντι να ειναι διπλα του τον πολεμησαν.
Βαζοντας τον να γραφει και να υπογραφει στο νοσοκομειο αναφορες απλα για να αποδειξουν πως δεν εγινε εν ωρα υπηρεσιας.
Ειδικα οταν εμεις δεν ειμασταν εκει.
Ηταν δηλαδη η αρραβωνιαστικια του αλλα δεν ηξερε τι να κανει και πως να αντιδρασει.
Παει αυτο περασε.
Μετα απο θεραπειες κλπ ειναι καλα και παραυτα συνεχιζει να ειναι στην πυροσβεστική.
Την αγαπάει και δεν νομιζω πως μπορει καποιος να τον κανει να νιωσει το αντιθετο.
Υπαρχουν πολλοι που αγαπανε αυτο που κανουν,αλλιως δεν θα κανανε τα χαρτια τους για να προσληφθουν ξανα εκει.
Χρονια υπηρεσιας και εμπειριας δεν ισοδυναμουν με τιποτα τα 2 3 χρονια σχολης.Αλλωστε ολοι ξερουμε πως οσα πτυχια και να εχει καποιος αν δεν εχει εμπειρια δεν προσλαμβανεται ευκολα.
Δεν μπορουνε να λενε λοιπον πως τα ατομα που αδικα πεθαναν χθες δεν ειχαν εμπειρια.
Ειχαν και παραειχαν.
Και για να πανε εκει κατω καποιος τους εδωσε την εντολη.
Εχετε σκεφτει γιατι δεν στελνουν μονιμους;
Σιγουρα θα το εχετε σκεφτει αλλα σιγουρα ξερετε και την απαντηση της ερωτησης.
Πρωτα στελνουν τους εποχικους,μετα πανε οι μονιμοι.
Σιγα μην αφησουν την σκια και το οχημα οι μονιμοι.
Απαπαπ ντροπη που το σκεφτομαι αυτο.
Να χαλασει και το γαλονι και μετα ποιος το ραβει παλι,δεν λεει.
Πρεπει επιτελους να γινει κατι με τους εποχικους.
Δεν ειναι ζωα.
Ειναι ανθρωποι.
Τα γαλονια δεν κανουν τον ανθρωπο.
Δεν πρεπει να υπαρχουν θυματα για να αρχισουν τα συλλυπητήρια και τα αχ βαχ.
Δεν θα φερει πισω τα παιδια που χαθηκαν αδικα.
Ο πατερας που χαροπαλευει στην Αθηνα δεν θα μπορεσει να αγκαλιασει τα παιδια του την οικογενεια του οπως πριν.
Αλλαξαν ολα.
Να μου το θυμηθείτε και μονιμος θα γινει και παρασημα θα τους δωθουν και και και..
Μηπως ειναι αργα;
Ελλαδα του 2007
ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ
2 σχόλια:
Είναι απίστευτα όλα αυτά... Τι να πει κανείς; Ευτυχώς που δεν έπαθε τίποτα πολύ σοβαρό ο αδερφός σου...
Επίσης, είναι _τραγικό_ το ότι τα μέσα πυρόσβεσης που έχουμε είναι όχι του μεσαίωνα, αλλά της λίθινης εποχής.
Υπάρχουν ηλεκτρονικά συστήματα παρακολούθησης πυρκαγιάς, μπορούν να φτιαχτούν μεγάλες δεξαμενές με νερό κάθε π.χ. ένα χιλιόμετρο μέσα στο δάσος και άλλα πολλά.
Γενικά, ο τρόπος που παλεύουμε να σβήσουμε τη φωτιά, είναι σα να προσπαθούμε να αδειάσουμε νερό με τον κουβά από ένα υποβρύχιο... Χαμένος κόπος και κούραση, ανθρώπινες ζωές κινδυνεύουν, αποτέλεσμα ελάχιστο και δάση καμένα...
Ποιος μπορεί να τα αλλάξει όλα αυτά άραγε;
Ίσως δεν ξέρω ποιός μπορεί να τα αλλάξει αλλά ξέρω ποιός ΔΕΝ μπορεί. Αυτοί που επί 50 χρόνια κυβερνάν την Ελλάδα κι εμείς συνεχίζουμε να τους αφήνουμε να την καταστρέφουν
Δημοσίευση σχολίου