Διαθεσεις στα ύψη.
Εβγαλα δουλεια σε δυο ωρες που υπο αλλες προϋποθέσεις θα εκανα ισως και μερα.
Ξυπνησα ευδιαθετη,αισιοδοξη με χαμογελο.
Ηρθε και ενα ποστ ,ενος απο τα αγαπημενα ατομα που έχω στην ζωή μου, να με γεμισει χαρά και αισιοδοξία και αυτο ηταν ολο.
Ειμαι τυχερη που εχω γνωρισει καποιους σημαντικους ανθρώπους στην ζωη μου,οχι για αυτα που εχουν κανει οσο για ολα αυτα που ειναι,για αυτα που νιωθω οταν τους διαβαζω,για αυτα που νιωθω οταν τους ακουω,για αυτα που νιωθω οταν τους βλεπω.
Πολλα πραγματα που κάνω,αναρωτιεμαι πως θα τα εκαναν εκεινοι και με πιο σκεπτικό οποτε πράττω αναλογα.Χαιρομαι που το ενστικτο μου so far δεν με εχει πουλήσει,ισως επειδη το ακουω και του δίνω σημασία ενώ παλιότερα ηταν αορατο για μενα,δεν με βολευε.Ναι αυτο ειναι.Δεν με βολευε.Ηξερα πως καποια πραγματα καποιοι ανθρωποι θα με πληγώσουν,θα με προδώσουν,ηξερα ποια θα ειναι η καταληξη αλλα εγω εκει με τα μουτρα.Ετσι ομως εμαθα.Ευτυχως εμαθα και μαθαινω συνεχώς.Να αναγνωριζω τα σημαδια και να μην εθελοτυφλώ γιατι μετα τα βρίσκω μπροστα μου και αυτομουτζώνομαι.
Η ζωη ειναι τοσο απροβλεπτη.Τιποτα δεν μας χαρίζεται.Ακομα και ενα απλο χαμόγελο ειναι δυσκολο να το δεις χωρις ο αλλος να εχει σφίξει απο μεσα τα δοντια του,ή να χαμογελάσει επειδη ετσι του ηρθε χωρίς να τον περασουν για παλαβό.
Χμ λες να με εχει επηρεασει η ζέστη;Παλι πολυ ζεστη και σήμερα.Αντε ρε κοπέλια να ξεκινήσουμε τα μπάνια.Πρωτομαγιά σε λίγες μέρες και δεν έχουμε κανονίσει τίποτα.
Πέρσι αν δεν με απατάει η μνήμη μου και το βρωμοαλσχάϊμερ είχαμε πάει Παλαιόχωρα όπου και εκει εκανα το πρώτο μου μπανάκι και το πρώτο μου μαυρισματάκι.Αντε ρε Κατερινιώ να οργανωθούμε γαμώ το φελεκι μου γιατι δεν πάει αλλο.Ολο δουλεια δουλεια,τρεξιμο απο εδω τρεξιμο απο εκει που χανουμε την ουσια,χανουμε εμας.Βεβαια χωρις δουλεια δεν υπάρχει χρημα και χωρις χρήμα δεν μπορεί κανεις να πάει πουθενά μα θέληση να υπάρχει,βενζίνη στο αμαξι,σκηνουλες (δεν εχω ακομα αλλα μεχρι να αγοράσω ολο και καποιος θα έχει μια δευτερη ;ρ),καλη διαθεση και βοοουυυρρρρρρ.Το έχουμε αναγκη.Ετσι να ξεφυγουμε απο την καθημερινότητα.
Το χαμόγελο του καλού μου εχει εξασθενησει και ειναι αιτια η δουλεια.Τρεχει απο το πρωι ως το βράδυ και ειναι οπως το γραφω,τρεχει με τα μαθηματα,το φροντηστηριο του,τον συλλογο,τους ποδηλάτρεις απορώ πως βρίσκει ώρα και για μενα,ακομα και να μου αγοράσει δώρα.
Αναφέρομαι στα δώρα γιατι χθες πάλι ειχε μία εκπληξη για μένα.
Οταν επεστρεψε απο τις πασχαλινές διακοπές (πωπω μου ειχε λειψει παρα πολυ!)και επειδη ξερει ποσο μου αρεσουν αυτες οι χιονομπαλες ή γκλιτερόμπαλες,μου ειχε πάρει μια με μια νεραιδα,εξαιρετικης ομορφιας.
Χθες λοιπον,περνώντας απο το Best Friends είδε χιονόμπαλες οποτε μπηκε μεσα για να μου αγοράσει μία.Ελα μου ομως που μπαίνοντας σε αυτό το μαγαζί υπάρχουν τοσα υπεροχα πραγματα που κοιτάς σαν παιδί σε παιχνιδοπωλείο(what a feeling!),οπότε αντί για την χιονομπαλα ειδε μια νεραιδα σαν και αυτη που μου ειχε παρει απο την Αθήνα αλλα αυτη την φορα ηταν καθρεφτης,η νεραιδα κρατουσε εναν καθρεφτη σχετικα μεγάλο,αν την ειχα εδω θα σας την εβγαζα φωτογραφια αλλα την αφησα σπιτι του.
Τετοια μου κάνει και ξανα αυτομουτζώνομαι.Γιατι εκει που παραπονιέμαι μέσα μου,πως δουλευει τοσο πολύ που με έχει σε δεύτερη μοίρα,(ναι δυστυχως έκανα και τετοια σκέψη μωρό μου αλλα ειναι οι ανασφαλιες που λέγαμε)όποτε βρισκόμαστε μόνο αυτο δεν μου δίνει να καταλάβω.Εκεί που λέω ,"Ευγενία σύνελθε και μην επηρεάζεσαι απο καταστασεις του παρελθόντος" μπαίνει μπροστα η ανασφάλεια μου και τα κάνει μπουρδέλο και μιζεριαζω και κλαψομουνιάζω.Οχι σε εκείνον,σε μένα.Τωρα τα μαθαινει που τα διαβάζει αλλα σιγουρα τα ήξερε αφου με γνωριζει καλα.
Πφ!Το ξερω το ξέρω ειμαι χαμένο κορμι (με φωναζουν και αλλητηηη οοοπππααα).
Το δουλευω ομως το θεμα ανασφάλεια.Δεν έχω λόγο να ειμαι ανασφαλής.Ολα πανε καλα ισως για πρώτη φορά στην ζωή μου και εγω μιζεριαζω.Ντροπη,πισσα και πουπουλα.Τεσπα.
Τελος το διάλειμμα τα κεφαλια μέσα.Θα τα ξαναπούμε σύντομα.
Φιλιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου