Αυτες οι ημικρανίες και τα αυχενικά δεν λενε να με αφησουν να χαλαρωσω και να ξεκουραστω.
Χθες για παραδειγμα,ξαπλωσα εχοντας εναν ελαφρυ πονο στα αριστερα του κεφαλιου μου,ο οποιος μετατραπηκε κατα την διαρκεια του υπνου,σε αυχενικό.Να νιωθω αβολα,να στριφογυρίζω,να νιωθω ολη την βαση του λαιμου να πάλλεται στον ρυθμό της καρδιάς μου.
Ηρθε και μια υποψια πως ισως να ειχα απλα πίεση.Πιεση ομως απο τι;Κατα την διαρκεια που εγω και ο καλος μου βλεπαμε τηλεοραση δεν ειχα κανενα συμπτωμα ενοχλησης.Περιεργα πραγματα.
Πονουσα λοιπον αφορητα και εβλεπα τα πιο παραουρα ονειρα,έως ότου αποφασισα να σηκωθω.
Εκεινος ευτυχως κοιμόταν.Δεν ηθελα να τον ανησυχησω.Πηγα προς την τουαλετα οπου ειχε πετυχει το ματι μου ενα κουτι με ασπιρίνες.Δεν τις χωνευω τις ασπιρίνες.Γενικα τα φαρμακα δεν τα μπορώ αλλα ημουν σε εκτακτη αναγκη και επρεπε να κανω κατι.Πινω ενα χαπακι λοιπόν και γυρναω διπλα του στο κρεββατι.Ο υπνος δεν αργησε να με παρει μολις ο πονος μαλακωσε.
Ξυπνωντας λοιπον σημερα το πρωι ενιωθα καλυτερα αλλα μου ελειπε υπνος.Εκεινος ελειπε οαπο διπλα μου.Ειχα νιωσει να φευγει αλλα ελπιζα οτι θα επεστρεφε.Πηγε μεσα στο σαλονι στο λαπτοπ για να δουλεψει.Ακουσα τον ηχο των πληκτρων ο οποιος πηγε να με νανουρισει,δεν ηθελα και πολυ μετα απο μια οχι και τοσο καλη νυχτα.Σηκωθηκα και πηγα και εγω στο σαλονι.Χωθηκα κατω απο ενα παπλωμα που εχουμε μονιμα εκει και πηρα το τηλεκοντρολ για να βρω κανενα κινουμενο σχεδιο στην τηλεοραση.Ρωτώντας τον αν κανονισε με τα παιδια καφεδακι,μιας και τον ειχα ακουσει να πληκτρολογει μηνυμα πριν σηκωθει απο το κρεββατι,μου απαντησε πως θα πηγαιναμε εκδρομουλα και το καφεδακι θα τον πιναμε σπιτακι μας.Πηγα τοτε στην κουζινα για να ετοιμασω καφε.
Ξαναγυρισα στο σαλονι και στο ζεστο παπλωματακι μου εχοντας πια μια ζεστη κουπα νες αλλα και ενα κρουασαν σοκολατας.Το μονο που εμενε πια ηταν να μαθω την ωρα της εκδρομης.Δεκα και μιση,μου ειπε.
Δεκα και μιση;
Ηταν ηδη δεκα και εικοσι και εγω οχι απλα δεν ημουν ετοιμη,ουτε μια γουλια καφε δεν ειχα πιει.
Με καθησυχασε λεγοντας μου οτι τα παιδια θα ερχοντουσαν για να φυγουμε κατα της εντεκα.
Τι με καθησυχασε δηλαδη,που μολις ήπια τον καφε μου και εφαγα το λαχταριστο κρουασαν,σηκωθηκα και ντυθηκα.
Εκεινος ηταν ηδη ετοιμος και απλα εβαζε τα παπουτσια του.
Οκ στραβωσα λιγακι αλλα μου περασε οταν ήπια εναν διπλο ελληνικο στο πρωτο χωριο που σταματησαμε.Ηταν Κυριακη και ενιωσα οπως τις καθημερινές μερες.Βιασυνη.Ειχα και η καψερη μια σκατοβραδια με δυο αντε τρεις ωρες υπνο και μετα επρεπε να τρεχω γαι εκδρομη.
Για να μην παρεξηγηθω,καραγουσταρα την ιδεα της εκδρομής,αλλωστε ηξερα πως δεν θα μεναμε σπιτι,αλλα ετσι οπως εγινε,με ξίνισε καπως.Ουτε να ευχαριστηθώ τον καφε μου,ουτε να ευχαριστηθώ το πρωινο Κυριακής με εκείνον.Τεσπα, θα φταιει η ολη φαση με το αυχενικό.
Σε γενικες γραμμες περασαμε υπεροχα και παλι.Το μερος που διαλεξαν για την εκδρομουλα λεγόταν Ρέντα.Δεν φτασαμε ομως μεχρι εκει ,γυρισαμε ολες τις γυρω περιοχες Αρμενους,Εμπροσνερο κλπ με τελευταιο τον Αγιο Μάμα και μετα για φαγητο και καφε στις Βρύσσες.
Το χωριό Ρεντα θα ειναι προορισμος για επομενη εκδρομή μας,αφου ως ταξιδευτές δεν αφησαμε δρομακι για δρομακι που να μην διανύσαμε,διχως να αφησουμε χρόνο για το χωριο αυτό.Θα τα δειτε αλλωστε και στις φωτογραφιες που θα ακολουθήσουν.
Επίσης σταματησαμε στο σπιτι γνωστού αγγειοπλάστη,αλλα και συνάμα γνωστου εκθετη εργων τεχνης,ο οποίος μας ξενάγησε στους χωρους δημιουργίας του και οχι μονο.
Βεβαια οσα ζησαμε σημερα δεν γινετε να σας τα μεταφερω,ουτε καν μεσω φωτογραφίας.
Ουρανια τοξα,δαση,χωριουδακια,αγριες ομορφιες.
Εξαιρετικές εικόνες απεριγραπτης ομορφιάς.
Ελπιζω,εστω και μεσα απο αυτες τις στιγμές,αυτα τα κλικ,να μπορεσετε να παρετε μια γευση,μια ιδεα απο το σημερινό μας ταξίδι.
Ειναι το ελαχιστο απο αυτο που υπαρχει εκει εξω.
Ειναι το ελαχιστο απο αυτο που θα μπορεσετε και εσεις να δειτε αν κάνετε αυτή την διαδρομή.
Τα φιλιά μου...
Προσεχώς:
Μανούσος Χαλκιαδάκης:Αγγειοπλάστης-Φωτογράφος Παϊδοχώρι Αποκορώνου
Και
Διαφορες αλλες ομορφιές μετα συνοδίας ουράνιων τόξων...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου