Στις 1 Απριλίου 1955 ξεκίνησε ο εθνικο-απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών)εναντίον της Βρετανικής αποικιοκρατίας και την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.
Ηγέτης του μεγάλου αυτού αγώνος ήταν ο Στρατηγός Γεώργιος Γρίβας-Διγενής, αρχηγός της εθνικής οργανώσεως Χ κατά την διάρκεια της κατοχής.
Ο αγώνας της ΕΟΚΑ εναντίων των Βρετανών αποτελεί μία μεγάλη στιγμή για το Ελληνικό έθνος, ισάξια του Έπους του 1940.
Δυστυχώς, σήμερα οι Έλληνες αγνοούν την επέτειο, δυστυχώς αγνοούν μορφές όπως ο Γρηγόρης Αυξεντίου, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ο Μάρκος Δράκος και τον Αρχηγό Στρατηγό Γρίβα.
Δεν ευθύνεται το ’55 για το ’74. Και πολύ περισσότερο δεν ευθύνονται τα παιδιά της ΕΟΚΑ.
Κανείς τους δε φαντάστηκε πως μία χούφτα ανεκπαίδευτων και αμούστακων παλικαριών με πενιχρό εξοπλισμό, θα μπορούσε να τα βάλει με τους θριαμβευτές του Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τον «ένδοξο» Βρετανικό στρατό που ξεπερνούσε τότε τις 40.000 στην Κύπρο.
Μάλιστα, οι Άγγλοι αξιωματούχοι στην Μεγάλη Βρετανία, εξέλαβαν ως πρωταπριλιάτικο αστείο τα αγωνιώδη τηλεγραφήματα που έφταναν από την Κύπρο και μιλούσαν για την εξέγερση και τους πρώτους τους νεκρούς.
Οι Άγγλοι προσπάθησαν να κάμψουν το φρόνημα του Κυπριακού Ελληνισμού με κάθε τρόπο. Χρησιμοποίησαν κάθε είδους τρομοκρατία. Συνελάμβαναν ακόμα και μαθητές, βασάνιζαν με πρωτοφανή λύσσα, εκτέλεσαν, δολοφόνησαν, κρέμασαν, βεβήλωσαν, λεηλάτησαν και πυρπόλησαν ναούς, έκλεισαν σχολεία, άνοιξαν στρατόπεδα συγκεντρώσεως, μετέφεραν συλληφθέντες αγωνιστές σε φυλακές στην Αγγλίας… Όλα αυτά δυστυχώς με την αγαστή συνεργασία των Τουρκοκυπρίων, των οποίων τα χέρια βάφτηκαν πολλές φορές με ελληνικό αίμα.
Η τρομοκρατία, οι εξορίες, τα βασανιστήρια, οι αγχόνες, δεν έκαμψαν το φρόνημα και την επιθυμία των Κυπρίων για αγώνα. Απεναντίας ατσάλωσαν και χαλύβδωσαν την θέληση και την ορμή του. Οι Άγγλοι μετρούσαν δεκάδες, μετά εκατοντάδες νεκρούς. Συνάμα είχαν γελοιοποιηθεί στα μάτια της διεθνούς κοινότητας, ενώ η μικρή Κύπρος και ο δίκαιος αγώνας της κέρδισε τη συμπάθεια όλων. Ακόμα και του ίδιου του Αγγλικού λαού. Η Μεγάλη Βρετανία που μέχρι τότε απαντούσε πως «ουδέποτε» ( το περίφημο “never” που εξεστόμησε στην Βουλή των λόρδων, ο τότε Υπουργός Αποικιών) θα εγκατέλειπε την Κύπρο, σύρθηκε σε συνομιλίες...
"Τούτη η δίψα δεν σβήνει, τούτη η μάχη δεν παύει, χίλια χρόνια και αν περάσαν δεν πεθαίνουμε σκλάβοι".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου