Αστατος υπνος..
Ξυπνησα ξαφνικα απο τον ερχομο της νοσοκομας.
"Πως εισαι σημερα;Πονας ακομα;"
"Αργησε να με πιασει το παναντολ οποτε αργησα να κοιμηθω.Ναι ποναω ακομα"
"Τελευταια εξεταση ειναι αυτη.Ολα θα πανε καλα θα δεις."
"Μακαρι"
Ηρθαν οι γονεις μου αργα σημερα.
Ειχαν να πανε να βρουν τους γιατρους.Τους ρωτησα αν εμαθαν κατι.Μου ειπαν οτι μου λενε συνηθως."Αυριο βγαινεις"
Σιγα μην βγω.Εχω κακο προαισθημα μερες τωρα.Απο την στιγμη που ξαπλωσα σε αυτο το κρεββατι.
Ειναι απογευμα και πριν απο λιγο ηρθε η πρωινη νοσοκομα.Κρατουσε ενα ξυραφακι.
"Σηκωσε την πιτζαμα σου"
"Γιατι?"
"Πρεπει να σε καθαρισω στην περιοχη της κοιλιας."
"Με το ξυραφακι;"
"Ναι πρεπει να μην υπαρχουν τριχες στην περιοχη"
Κρυος ιδρωτας με ελουσε..
"Δεν καταλαβαινω!"
"Θα μπεις χειρουργειο αυριο στις επτα το πρωι.Δεν ηρθε ο γιατρος σου να στο πει;"
"Για να ξαφνιαζομαι λες να ηρθε;"
Με επιασε ταχυπαλμια.Χειρουργειο.Να η διαισθηση.
"Μην κουνιεσαι θα σε κοψω.."
"Ωχ συγνωμη"
"Σκεψου αυτο.Μετα δεν θα πονας."
"Ναι ειναι κατι και αυτο.Μηπως ξερεις και τιποτα αλλο να μου πεις;Τι βρηκαν;Τι εχω;"
"Καλυτερα να στα πει ο γιατρος αυτα Ευγενια.Μη με φερνεις σε δυσκολη θεση.Ξερω πως νιωθεις αλλα εισαι σε καλα χερια"
Εμεινα αμιλητη,ακινητη.
"Καποια στιγμη θα ερθει η αναισθησιολογος να σε ρωτησει καποια πραγματα.Ενταξει;"
"Μπορω να κανω και αλλιως;"
"Ελα σωπα ολο γρινια εισαι.Σου λεω ολα θα πανε καλα"
Πρεπει να περασε κανα μισαωρο απο οταν εφυγε η νοσοκομα και να σου ο γιατρος.
"Γεια σου Ευγενιτσα.Πως εισαι;Εχεις πιεση ακομα;Πυρετο;"
"Οπως τα ξερετε.Η πιεση μεγαλη ακομα και ο πυρετος στα 38 και 3"
"Δεν θα σου πω ψεματα.Αυτη τη σκια που ειδαν στα Χανια ,στην περιοχη του αριστερου σου νεφρου υπαρχει.Και οχι μονο στο νεφρο.Υπαρχουν και διαφορα μικρα σποτς σε διαφορα μερη του σωματος σου.Ο πυρετος και η πιεση ειναι η αντιδραση του οργανισμου σου σε οτι συμβαινει στο νεφρο.Θα ερθει να σε παρει το πρωι ο νοσοκομος αφου φορεσεις αυτα που θα σου φερει.Θελω να μη μου φοβασαι.Ειναι κατι απλο.Ρουτινας.Θα σου κανω ολικη αναισθησια.Θα κοιμηθεις και οταν θα ανοιξεις τα ματια σου ολα θα εχουν τελειωσει.
Απορω με τις αντοχες σου.Ποσο καιρο πονας;"
"Δυο με τρεις μηνες.Αλλα αυτο το μηνα ο πονος ηταν αφορητος.Νιωθω και την κοιλια μου καπως.Με ανησυχει που εχασα τοσα κιλα μαζεμενα."
"Να κοιμηθεις νωρις και θα τα πουμε αυριο"
"Σας ευχαριστω"
Κομπος στο λαιμο.
Θελω να κλαψω.Νυστερι στο σωμα μου.Φρικη!
Και αν δεν ξυπνησω;Και αν η αναισθησια δεν παει καλα;Αν μεινω σε κωμα;Αν πεθανω;
Ειναι τελικα καρκινος;Δεν μου το ξεκαθαρισε ακομα.
"Κααλησπερα κοριτσι μου..Ειμαι η αναισθησιολογος και θελω να σου κανω μερικες σημαντικες ερωτησεις"
"Οτι θελετε"
"Εχουμε καμια αλλεργεια;"
"Οχι απο οσο γνωριζω"
"στα ανθη ελιας,σε τσιμπιμα μελισσας.."
"Οχι"
"Πολυ ωραια"
"Εχεις καμια γεφυρα στο στομα,καμια θηκη,κατι που θα εμποδιζε τον σωληνα στο στομα σου.Μην σπασει τιποτα.Πρεπει να ξερουμε."
"Δοξα τω θεω οχι"
"Μαλιστα.Ανοιξε μου το στομα σου."
Το ανοιξα..
"Οκ"
"Να σου εξηγησω πως θα γινει.Μολις σε φερουν κατω θα σου βαλω μια ενεση στον ορο.Το υλικο της ενεσης θα σε κοιμησει,και θα γινει η επεμβαση.Μετα το περας της επεμβασης θα σε παμε στην αναληψη οπου θα αρχισεις να συνερχεσαι.Ειναι σημαντικο να μην σε ξαναπιασει ο υπνος μετα,οποτε προσπαθησε να εχεις τα ματια σου ανοιχτα.Εχεις να ρωτησεις κατι;"
"Οχι ολα ενταξει."
Συμπαθητικη.Φαινεται να ξερει την δουλεια της.Εγω γιατι φοβαμαι;
Δεν με βλεπω να κλεινω ματι αποψε.
Προσπαθησα παλι να παρω τους κολλητους.Τιποτα.Κανε φιλους να δεις καλο!!!Παπαριες!!
Θα μεινει αποψε η νυφη μου το βραδυ.Ευτυχως πηρε εξιτηριο η κυρια στο διπλα κρεββατι.Αν θελησει μπορει να ξαπλωσει η κοπελια.
***
Χτυπησε η πορτα.
"Ναι,περαστε.."
Ηταν παλι εκεινος.
"Αφησε με να μεινω εγω αποψε μαζι σου σε παρακαλω"
"Μα γατι το κανεις αυτο;Γιατι με τυρρανας;Δεν σου ειπα να φυγεις;"
"Ρωτησα..επεμβαση λενε για αυριο.Θα πεθαινα αν δεν ερχομουν."
"Who cares;"
"Πως εγινες τοσο σκληρη.Εσυ ειδικα πως;Δεν ημουν τιποτα για σενα;Με κοροιδευες τοσα χρονια;Δεν νοιαζεσαι;"
Μου ηρθε να του πεταξω το βαζο που ειχα στο κομοδινο διπλα μου.
"Οπως εισαι γυρνα και φυγε.Τωρα.Μη το ξαναπω"
"Σ α.."
"Φυγε τω ρα"
"Θα ειμαι απεξω.Θα ερθω και το πρωι"
"Προβλημα σου.Φυγε"
Χτυπησε την πορτα με μανια.
Μια νοσοκομα του εκανε παρατηρηση.
Ξεσπασα σε λυγμους.
Ψυχολογικος πολεμος.
****
Πρεπει να με πηρε ο υπνος.
Εφυγαν ολοι μονο η Αννα διπλα μου να λυνει σταυρολεξο.
"Τι ωρα ειναι;"
Κοιταξε το ρολοι της
"Ενδεκα παρα εικοσιπεντε...Κοιμηθηκες καλα;Οι γονεις σου και ο αδελφος σου εφυγαν και θα ερθουν το πρωι να σε προλαβουν πριν πας χειρουργιο."
"Αννα φοβαμαι"
"Ελα βρε χαζουλα σιγα.Δεν θα το παρεις χαμπαρι"
"Και αν παθω τιποτα κατα την αναισθησια;"
"Και αν ειχα ροδες θα ημουν αμαξι;Δεν θα γνωριζομουν με τον Γαμμα."ειπε γελωντας
"Ελα βρε Αννα χαχαχα.Σκεψου.."
Δεν μαφησε να μιλησω.
"Ξερω πως εισαι δυνατη.Παντα ησουν τωρα θα τα παρατησεις;Τωρα που αφορα εσενα;Κανε κατι και για σενα;Καιρος δεν ειναι;"
Ενιωσα μαλακας.
"Αυριο εχε απο κοντα την μαμα σε παρακαλω.Μη παθει και αυτη τιποτα και τρεχουμε"
"Το ειχα σκοπο νατσα μου.Μην σε απασχολει.Κοιμησου"
"Παλι;Δεν νυσταζω....Ηρθε ο Καππα."
"Ναι τον ειδα.Εκλαιγε εξω.Με πιασανε τα νευρα μου.Τι γρουσουζης!"
"Εμ οταν εχουμε κατι δεν το εκτιμαμε.Τωρα τον πιασανε οι αγαπες;."
"Εχει μετανιωσει Νια."
"Δεν με απασχολει ρε Αννα.Αργησε..πολυ"
"Εσυ ξερεις.Μονο εσυ."
"Σκατα ξερω και εγω.."
"Μην αναστατωνεσαι.Δεν κανει."
"Κανει δεν κανει αυριο θα με ανοιξουν οποτε.."
"Μην εισαι ετσι μωρε.."
"Οκ θα ειμαι αλλιως.."
Σηκωθηκα πηρα τον ορο για να παω να κανω μια βολτα.Ειχα απιστευτα νευρα.Νευρα για εκεινον,νευρα με μενα που το αφησα τοσο καιρο χωρις να παω στο γιατρο.
***
Θεε μου
κανε να παει καλα αυριο.
Δωσε μου δυναμη να χαμογελαω αντι να τρεμω απο φοβο,να μην κλαψω..
Δεν πρεπει να με δουν να κλαιω.Πρεπει να τους δωσω κουραγιο...
Προστατεψε τους..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου