Ταξίδι στην ψυχή,στο μυαλό,στην ζωή μου,στην καθημερινότητα μέσα από τα δικά μου μάτια..Welcome to my life...
30 Αυγ 2007
Ποσο ακομα;
Ήταν δεν ήταν επτά το απόγευμα όταν φτάσαμε με τον Χρίστο στην πλατεία Αγοράς.
Είχε αρχισει να μαζευεται ηδη κοσμος.
Μητέρες με μωρά,ηλικιωμένοι,φοιτητές,ολόκληρες οικογένειες.
Ολοι ηταν εκει.
Ολοι στα μαύρα.
Όλοι για να διαμαρτυρηθούν για την πρωτοφανή περιβαλλοντική καταστροφή των τελευταίων ημερών, αλλά και να εκφράσουν τη θλίψη τους για τα θύματα των που άφησαν πίσω τους οι πυρκαγιές.
Ενα μεγαλο ΓΙΑΤΙ...
Δεν ελειψαν βεβαια και οι καφροι,της ΚΚΕ μ.λ οι οποίοι μοίραζαν φυλλάδια.
Ειχαμε ηδη επιπλήξει ανθρώπους της Rosa Nera για το πανό που αναρτησαν στα καγκελα μπροστα στην πλατεια και οι οποιοι μας ακουσαν και χωρις πολλα πολλα καλυψαν το λογοτυπο τους απο το πανο.Συμφωνουσαμε ολοι σε αυτα που ειχαν γραψει πανω.
Ειμασταν εκει ολοι μακρυα απο χρωματα πολιτικολογιες κλπ.
Μονο αυτοι οι αξεστοι του ΚΚΕ μ.λ οπως προαναφερα,πηγαν να τα κανουν μπαχαλο.
Παρατηρησαμε με την Κατερινα εναν τυπο να μοιραζει φυλλαδια.
Τον κραξαμε και του ζητησαμε να σταματισει.
Η απαντηση του ηταν:Αν δεν θες εσυ μην παρεις.
Τοσο θρασος ειχε ο τυπος.
Οταν μοιράζαμε τα κεράκια,παλι τον πετυχαμε να συνεχιζει ακαθεκτος το εργο του.
Τον ξανακραξαμε και το μονο που εκανε ηταν να μας κοιταξει απαξιωτικα και πηγε κοντα σε κατι αλλους τυπους πιθανον του ιδιου κομματος,λεγοντας τους για μας.
Ειδα κατι γελακια και το βλεμμα τους πανω μας.
Προσωπικά; χέστηκα ,σορρυ για τον τρόπο έκφρασης μου,αλλά ειναι γελοίοι και κατάπτυστοι που ενώ ήταν ξεκάθαρος ο λογος μάζωξης μας ,εκεινοι ψηφοθηρούσαν.
Μια κυρια ηρθε κοντα μας και μας μιλησε για το Συνταγμα και την κοσμοπλημμύρα εκει.
Ενιωσα ικανοποιηση γιατι επιτελους δειχνουμε οτι υπαρχουμε και οτι αντιδρούμε.
Δυο αλλες γυναικες ,η μια γνωστη της Κατερινας (θαρρώ), μας ειπε πως ειχε συγγενεις στην Ζαχαρω και μας μιλησε για την καταστροφη εκει.
Ηδη ειχα συγχυστεί με τον τυπο και τα φυλλαδια,ηδη ημουν φορτωμενη συναισθηματικά,ενιωθα και το καψιμο απο το κερι στο χερι μου.
Μικρος και πονος δευτερολεπτων, αν αναλογιστει κανεις ποσοι ανθρωποι ενιωσαν ατελειωτο πονο και στην συνεχεια πεθαναν , απανθρακωθηκαν απο την πυρα.
Η Αναγεννηση ειναι κοντα;
Θα επουλωθουν ποτέ οι πληγές αυτών των ανθρώπων;
Και επιτελους θα βαλουμε μυαλό;
Ενα δεν θελω.
Αυτες οι ενεργειες μας να μην σταματησουν ποτέ.
Υπαρχω
Υπαρχεις
Ειναι υπεροχο αισθημα.
*Η φωτογραφια ειναι απο τα σημερινα Χανιωτικα Νεα.
Υλικο το οποιο μαζεψε ο Χριστος με βιντεοκαμερα θα υπαρξει σε λιγες μερες.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου