Πεθαινω για σένα..

Ειναι μια εκφραση που δεν την εχω πει ποτέ μου και δεν ξερω αν θα την πω ποτέ.Ειμαι σιγουρη ομως πως υπάρχουν ανθρωποι που την λένε πανω σε στιγμές παθους καβλας η σε στιγμές που προσπαθουν να πείσουν καποιον για το πως αισθάνονται.

Αφορμη για το τιτλο αυτης της αναρτησης ειναι η ταινια της Ελενης Ραντου.Μια ταινια την οποια πηγα και ειδα με γυναικοπαρέα μετά από χρόνια.Δεν ειχα γυναίκες φίλες.Σας εχω μιλήσει για αυτό.Αρχισα να ξαναεμπιστευομαι με λίγη "πισινή" βεβαια και μου αρέσει.

Δεν θα σχολιασω την ταινια γιατι από την μία δεν ειμαι ειδικός μα από την αλλη δεν θέλω να παρασυρω οσους από εσας θέλετε να πάτε να την δείτε.Με χαλασε που ειδα παιδια μεσα στην αίθουσα.Ενιγουέϊ οποιος την δει ας περασει απο εδω να μου πει την αποψη του και να αρχισουμε μια κουβεντουλα.

Η κλασσικη ερωτηση "Πως πάει ο εγγαμος βίος;" συνεχίζει με εμας να τους διαβεβαιωνουμε ότι δεν αλλαξε κατι μιας και μέναμε μαζί.
Ξερουμε τις συνήθειες ο ενας του άλλου,συζητάμε,κλπ.Ανακαλυπτουμε ο ενας τον αλλο και μας ενθουσιαζει αυτο.Μεταξύ μας, πιστευω ότι τα βασικα και τα ουσιαστικά τα γνωριζουμε οποτε δεν θα εχουμε δυσαρεστες εκπλήξεις στο μελλον,σε αντιθεση με αλλα ζευγαρια οπου τα μαθαινουν κατα την διαρκεια του εγγαμου βιου,η που παντρεύονται για λάθους λόγους.
Ολα καλα λοιπόν,με τα μαθηματα στο φροντηστηριο,με τις Κυριακατικες εξορμήσεις μας,με τα λατιν παρτι και με οσα γνωριζατε οτι ασχολουμαστε.
Ετοιμαζόμαστε σιγα σιγα για το πρωτο φεστιβαλ κουβανέζικης σαλσα που θα γινει στην Θεσσαλονίκη αν δεν κανω λαθος 13 με 16 Μαρτίου (;).Ετοιμαζομαστε για τις αποκριες που θα ειναι αυτον τον μήνα.Εκδήλωση στο σχολειο.Ειναι πολλα να γινουν.
Κλασσικα θα μου πείτε,ειναι ωραιο αυτο ομως.Δεν σου μένει χρόνος να βαρεθεις.Κανεις αυτο που γουσταρεις οσο θες και καλύτερα,οσο μπορείς.Τα θέλω μας καμια φορα ειναι περισσοτερα απο τα μπορω.Οπότε και αναλογα με τις δυνάμεις μας πράττουμε.
Η ουσία ειναι να κάνεις ονειρα και οταν πραγματοποιεις ενα ,συνεχιζεις να ονειρευεσαι και να δοκιμάζεις για το επόμενο βάσει αυτων που μπορείς.

Ταλαιπωρια δυο εβδομαδων προσπαθωντας να παμε στην δουλεια μας.
Μπλόκα,μπλόκα και πάλι μπλόκα.
Υπηρχαν περιφερειακοι δρομοι μέσω Μαλαξας αλλα και Κάμπων.Δοκιμασαμε αρκετες παραλλαγες.Στυλος Σαμωνας Ραμνη Αγ παντες Κοντοπουλα Κατωχωρι..χαμός
Απο μιση ωρα που κάναμε κανονικα,με τα μπλοκα φτασαμε την μιαμιση μιας και παιρνουσαμε μεσα απο χωρια και ειδικα τα βραδια ειμασταν εμεις οι λύκοι και οι γυφτοαρκούδες.
Στο τελος βεβαια με τις παραλλαγες το μιαμιση το καναμε μια,να ναι καλα το gps και εγω που ελεγα στον καλό μου σε 3,5 χλμ στροφη δεξια...
Αχ αυτοί οι αγρότες.Δεν λέω πως δεν έχουν δίκιο.Απλά δεν το διεκδικούν σωστα.
Περιστατικο...την περασμένη Τεταρτη στην λαϊκή περιμενα να ειναι αδεια τουλαχιστον για τα λαχανικα και τα φρούτα.
Σιγα μην ηταν.Και αναρωτιεμαι και εγω η καημένη..ετσι κανουν αγώνες;
Το μπλοκο μπλοκο , η λαικη λαικη και το καφενειο καφενειο..;
Ωραια τα λετε.Να ναι καλα οι αλλοδαποί που κανουν τις δουλειες που θα επρεπε να κανετε εσεις αντι να ειστε στα μπλοκα.
Θελω να γραψω πολλα..γιατι με εχουν φερει στα ορια μου,με αυτα που ακουω αλλα και αυτα που βλέπω αλλα εχε χαρη που ο χρονος κυλάει και εχω και δουλειές.

Εν κατακλειδι,μετα απο το μικρο σεντονακι που εγραψα υποσχομαι στον εαυτον μου πως θα ξαναεπιστρεψω στην συγγραφη κειμένων γιατι μου ειχε λειψει.

"Δεν εχει σημασια να πεθαινει καποιος για σενα αλλα να ζει για σενα.."
Ελένη Ράντου...


Σας φιλώ στις μαγούλες..