Online reading:

web stats

14 Ιαν 2010

Τέλεια βροχερή μέρα.
Επιτελους χειμώνας.
Χιόνι υπάρχει στις κορφές των βουνών.
Θα έχει κρύο στο χωριό,σκέφτηκα καθώς έπινα τον ζεστό μου καφέ .

Κοιτάζω τώρα από το παράθυρο την ορμή της βροχής όπως πέφτει πάνω στις ομπρέλες των ανθρώπων.
Βρίσκομαι άλλο ένα πρωινό στο γραφείο,ανάμεσα σε νομοθεσίες, εγγραφα και καταγγελίες καταναλωτών.
Χαμός.
Περιμένω απαντησεις απο τραπεζικούς οργανισμούς,απο τηλεφωνικές εταιρίες.
Χθες ήρθε ενας καταναλωτής στον οποιο είχε ερθει απαντηση σε όσα ζητούσε.
Δεν εφτανε μονο αυτό.Οταν πήρε τηλέφωνο τους αρμόδιους για να ενημερωθεί εφτασαν στο σημείο να τον απειλήσουν οτι αν συνεχίσει να ζητάει αυτα που ζητάει δικαιωματικά,θα του ζητήσουν όλο το ποσο του δανείου.Τόση κατάντια!
Έλα που έχουμε προνοήσει όμως και δεν θα τους περάσει.
Αναμένουμε τις νέες αποφάσεις και θα ενεργήσουμε καταλλήλως.
Ενιγουέϊ αντί να χαλαρώσω, πάλι ασχολούμαι ακόμα και εδώ,στον χώρο ξεγνοιασιάς μου.
Σιγουρα θα ακουσατε για την κίνηση "χρωμάτων" στο φατσοβιβλίο.Μήνυμα μεταφερόταν από κορίτσι σε κορίτσι παρακινώντας τους να γράψουν στο χώρο κατάστασης το χρώμα του σουτιέν τους,δημιουργώντας "ενα παιχνίδι" για την αφυπνιση του κόσμου για τον καρκίνο του μαστού.
Υπήρχαν πολλες διαφορετικές μεταλλάξεις του κειμένου από αξεστους και ασχετους που πραγματικα το ειδαν παιχνιδι ωστε να ελκύσουν αγοράκια,υπήρχαν εκείνες που παροτι ελαβαν το μήνυμα δεν ασχολήθηκαν μια απο αυτές και εγώ (δεν πήρα μέρος) προτιμώ να δρώ αλλιως με εθελοντική εργασία κυρίως και βοήθεια.
Προσωπικά το είδα ως έναν τρόπο να μπει κάποιος σε διαδικασία να το ψάξει για το καρκίνο του μαστού.Γνωρίζετε πόσο ευαίσθητη είμαι με το θέμα του καρκίνου.
Είχα μια αντιπαράθεση στο φατσοβιβλίο με κοπέλα που αποκάλυψε όλη την ιστορία.

Γιατί ασχολούμαι με τέτοια θα μου πεις.Τι σε νοιαζει;θα ξαναρωτησεις.
Έχεις δίκιο.
Όμως..
Δεν μπορώ τους ξερό λες και τους δήθεν.
Δεν μπορώ εκείνους που έχουν κολλημένα μυαλά.
Δεν μπορώ και δεν αντέχω εκείνους που δεν ακούνε τις απόψεις των άλλων και πιστεύουν ότι η δικιά τους έχει αξία.
Δεν αντέχω εκείνους που,ενώ τους δείχνεις κάτι υπέροχο εκείνοι επιμένουν να κοιτούν το δάχτυλο.
Το αποτέλεσμα από όλη αυτή την πρακτική "χρωματος" ήταν να δράσει ο κόσμος,να μπει σε διαδικασία να ενημερωθεί από τους οργανισμούς καταπολέμησης του καρκίνου του μαστού,να κανουν δωρεές και το βασικό να αφυπνιστούν.Ότι ο κίνδυνος υπάρχει.
Και πάλι θα μου πεις: και χρειαζεται ο κοσμος να αφυπνιστεί με αυτόν τον τρόπο;Ειναι παιχνιδι αυτο;
Μιλώντας χθες με φίλη μου από την εκστρατεία καταπολέμησης που είπε ότι υπήρχε αρκετά μεγάλη κινητοποίηση από τον κόσμο και ότι μέσα από το "χαζό παιχνίδι" βγήκε κάτι καλό παρόλο που ο καρκίνος δεν είναι παιχνίδι,παρόλο που καθημερινά χιλιάδες γυναίκες υφίστανται μαστεκτομή και στην συνέχεια χημειοθεραπείες για να απαλλαγούν από αυτόν .
Μου είπε για μια γυναίκα με δύο παιδιά,στην οποία ήρθε το μήνυμα.Η γυναίκα απάντησε γράφοντάς ότι δεν φοράει σουτιέν.Λίγοι κατάλαβαν το γιατί.Λίγοι αναρωτήθηκαν και θέλω να ελπίζω κανένας δεν το είδε ερωτικά.
Είχε κάνει πριν ένα χρόνο μαστεκτομή.

Είναι εύκολο να κρίνει και να βγάζει κάποιος συμπεράσματα όταν βρίσκεται έξω από τον χορό.
Ακόμα και όταν κάποιος δικός του το ζει.
Δεν είναι το ίδιο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: