Μυρωδιές από Κούβα..

(Φωτογραφία απο την πίσω παραλία του Σταυρού στο Ακρωτήρι)
Χθες τρωγόμουν με τα ρούχα μου.
Δεν κοιμήθηκα καλα,εν αναμονη περιοδου γιαυτο (ηρθε σημερα το πρωι),μιλούσα αποτομα σε οποιον τολμουσε να με ρωτησει ,να μου πει κατι.
Ολα πάνε καλα στην ζωή μου,υπάρχει υγεία,και δοξα τον Θεό και ηρεμία.
Κανενα παραπονο.
Πηγα στο γραφείο,καταπιαστηκα με ενα project,τα τηλέφωνα να χτυπάνε συνέχεια με καταγγελίες,δεν ηθελα και πολυ.Ανυπομονούσα να ερθει η μητερα μου να αναλάβει μπας και έκανα καμια δουλεια.

Μολις ηρθε,πεταχτηκα στο κοντινο κατάστημα Wind για να βρούμε μια ακρη με το θέμα ιντερνετ και τελλας.Απο την προηγούμενη Δευτερα και συγκεκριμενα 14/7 δεν εχουμε συνδεση και μας εχει σπασει τα νευρα το τηλεφωνικό τους κεντρο.Επανειλημμένος προσπαθω να ερθω σε επαφη ειτε μεσω μεϊλ ειτε μεσω τηλεφωνου,τίποτα όμως.Οπως και στην wind δεν εγινε τιποτα.Δεν μπορουσαν να κανουν κατι.Το αστείο είναι πως οποτε παιρνω για τεχνικη υποστηριξη χρεώνομαι οσο ειμαι αναμονη,καλό;Αμ το αλλο;Αν θελήσω να φυγω απο την εταιρεία,που ειλικρινα το σκεφτομαι σοβαρα,τουλαχιστον σε οτι αφορα την τηλεφωνία,θα πληρώσω ρήτρα το υπολοιπο των μήνων.Ναι ναι ,το σκεφτομαι και ξαναδιαολίζομαι.Βεβαια εγω μπορω να τους κανω και μηνυση για κακη χρήση συμφωνίας ως καταναλωτης που ξέρει τα δικαιωματα του.
Ενιγουέϊ,μια τρυπα στο νερο για να μην τα πολυλογώ.Και σημερα μια απο τα ιδια..


Και που λέτε φτάνει το απόγευμα.
Ανυπομονούσα για αυτή την βραδιά.Μια βραδιά με τους Buena Vista Social Club.
Έχουν μείνει ελαχιστοι απο το παλιο καλο γκρουπάκι.
Ήθελα να πάω σαν τροζή.Ενα απο τα ονειρα μου.
Ετοιμαστηκα,συνενοήθηκα με τα φιλαρακια μας και τον καλό μου και βουρρρ για ταξακι.
Ελα που ομως δεν ειχε ταξί στην πιάτσα,ουφ αντε να πηγαινω γρηγορα και με μικρο σχετικα τακουνακι στο παπουτσακι μου.Καθημερινα φοραω σιόπατα και τωρα ακομα και το πιο μικρο τακουνακι με δυσκολευει.Με τρελλο ζορι και αγωνία φτάνω έξω από το θέατρο της Ανατολικής Ταφρου.
Είχε ουρά.
Θα κοβουν εισιτήρια μιας και οι πορτες ανοιξαν στις 8μισι,σκεφτηκα.
Από συζητήσεις, εμαθα οτι ολος αυτος ο κοσμος περιμενε να μπει μεσα επειδη η πορτα ηταν ακομα κλειστή.Δεν πτοήθηκα.Αρχισα να σκαναρω γυρω γυρω τον κοσμο μπας και βρω κανένα γνωστο.
Πιο πέρα είχαν φτάσει κάποια από τα φιλαρακια μας.
Ο Χρήστος δουλευε μεχρι της 9 όποτε θα πηγαινα εγω να κρατησω θεσουλες.
Η πόρτα άνοιξε.
Χαλαρα όλοι προχωρούσαμε προς την πύλη του θεάτρου που θα φιλοξενούσε αυτη την συναυλία.Με το που μπήκα και εκοψα το εισητηριο,αρχισα να ψαχνω μέρος οπου θα είχαμε καλή οπτική αλλα συνάμα και να μπορούσαμε να κατεβουμε για χορό.Χαμός με τις θέσεις,μιας και πολλοι ηταν σαν και μένα.Ηθελαν να κρατησουν θέσεις για την παρεα τους.Με χαλασαν κατι καρεκλακια που ανεβηκαν πάνω στις ξύλινες θέσεις.Εκαναν μεγάλη κατάληψη χώρου.Μαζευτήκαμε κάποια στιγμή όλοι,ακόμη και ο καλός μου,τον οποίο στείλαμε για νερά.
Ήταν χαρούμενος για πολλούς λόγους.
Το πρόσωπο του είχε πάρει μια γλυκιά έκφραση,απερίγραπτη,η οποία με ανέβασε.
Μια ευκαιρία να δει φιλους που λόγω δουλειάς και εκδηλώσεων δεν γίνοταν να δει.
Χειροκροτήματα,ζητώντας απο τους Buena Vista να βγουν...
Ένας ένας ξεκίνησαν να ανεβαίνουν στην σκηνή.Όλοι ξεσηκώθηκαν και ηταν μοναδική η στιγμή που ζούσα.
Στο ακουσμα της πρωτης μελωδίας ανατρίχιασα ολοκληρη.
Μου ηρθε να βάλω τα κλάμματα.
Συγκίνηση που δεν είχε προηγούμενο.
Δεν σταματησα να κουνιεμαι και να σιγοτραγουδαω μαζι τους.
Να φωναζω και να χειροκροτώ όταν εκεινοι ,το ζητούσαν.
Τα παιδια απο την παρέα κατεβηκαν απο τις θέσεις για να χορεψουν,και δεν ήταν οι μόνοι.Ομολογώ πως και εγω ζήτησα απο τον καλο μου να κατέβουμε μα δεν ήθελε.Δεν με πειραξε.
Απόλαυσα κάθε στιγμή ,κάθε λεπτομέρεια της παράστασης,απόλαυσα εκείνους για τους οποίους ήμουν εκεί.
Ο τι και αν γράψω θα είναι λίγο και λειψό.



H δικιά μου ψηφιακή αποδείχτηκε μικρή για να μαζέψει όλες αυτές τις εικόνες όπως ακριβώς ήταν ,με τα χρώματα που τις αρμόζουν.Ο καλός μου τα περιεγραψε καλύτερα και με τον λόγο του αλλα και με φωτογραφίες http://csot.blogspot.com/2008/07/buena-vista-social-club.html