Online reading:

web stats

7 Μαρ 2008

Επιτέλους χαλαρωση..

Μια κουβεντα ειναι βεβαια.

Ειμαι πιο ηρεμη απο χθες.
Ξυπνησα εννια παρα τεταρτο.Εκεινος ελειπε,πηγε Ται Τσι.
Αφου καθαρισα το προσωπο μου,εβαλα τον γαλλικο να γινετε,διαβασα λιγο απο το "Σιλανς Σιβουπλε" της κας Βλαχάκης,ανοιξα το λαπτοπ του για να σερφαρω.

Στο φροντιστηριο εβαλα κατω καποια πραγματα και συνομιλησα με την "Ευγενια",ψαχνοντας να βρω την αιτια της νευρικότητας μου,η οποια επηρεαζε ολους οσους ηταν διπλα μου.Βλεποντας τον καλο μου να μην μασκαρευεται παρολες τις προσπαθειες των μαθητών του,το βλεμμα του να ειναι κενό,να εχει χαθει εκεινο το γλυκο προσωπακι που συναντω και λατρευω καθημερινα και ολες τις ωρες.
Θα του λειψει την Καθαρη Δευτέρα η επαφη που ειχε με τον πατερα του,μιας και εκεινος με την οικογενεια του θα περασουν με φιλικο ζευγαρι την αρχη της Σαρακοστης.
Θελει να εκμεταλευτει οσες ευκαιριες εχει ακομα με τον πατερα του,μιας και ο χρονος περνάει και δεν επιστρεφει οσο και να το θελουμε.
Και εγω αντι να ειμαι διπλα του,κατεβαζω προβοσκιδες και αρπαζομαι με το παραμικρο.
Σημερα με πιο καθαρο μυαλο συνειδητοποιω περισσοτερα.Παιδιαριζω και δεν μου επιτρεπεται.Οχι τιποτα αλλο αλλα χαλιεμαι ανευ λογου.Τελικα ειχα πει στους μαθητες μου για τα Reviews και για μαθημα στους υπολογιστες.Ουτε για παρτι τους ειχα πει,ουτε για λουφα.
Μηπως φορτωνα τοσο καιρο για αλλα πραγματα με αποτελεσμα αυτες τις δυο μερες να ξεπερασω τα ορια μου και ξεσπασα;
Οτι και να ηταν περασε,ενω ο ψυκτικος δεν περασε.Θα το αφησω ασχολιαστο γιατι θα πανε τζαμπα οι βαθιες ανασες και η εσωτερικη αναζητηση.Θα ερθει σημερα.Αντε να δουμε.

Εχω να παω στην σχολη στις δυο το μεσημερι με πεντε το απογευμα για εργαστηριο Εργονομίας.
Δεν το ειχα σκοπο μιας και σημερα ειναι πολλα να γινουν,αλλα ειναι υποχρεωτικη η παρουσια μας.Ετσι ελεγε η ανακοινωση.

Αντε να περασει και η Παρασκευη να ξεφυγουμε λιγο απο τα της καθημερινοτητας.
Λιγακι να βρουμε τους εαυτους μας.Να παμε να περπατησουμε στην αμμουδια,να χαζεψουμε τον νυχτερινο ουρανο,να αγγιξουμε τις ψυχες μας.
Το προηγουμενο Σαββατοκυριακο περασε τοσο γρηγορα που ανυπομονουσα για αυτο που θα ερθει.
Ακουω βηματα
Ηρθαν

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα κοπέλα μου, χαίρομαι που σε βλέπω...ναι, ρίξε μια ματιά στον νυχτερινό ουρανό, όμορφα θα νιώσεις...εκεί ψηλά είναι γραμμένες πολλές ιστορίες...

SilentSoul είπε...

Τα σεβη μου αγαπητε Αλεξανδρε.

Σας ευχαριστω πολυ για την παρουσια σας εδω.

Ειστε εκπληκτικος σε αυτο που κανετε και σας "διαβαζω".

Να σαι καλα..

Ανώνυμος είπε...

Σε καταλαβαίνω, δεν ξέρεις πόσο πολύ. Πάντως όλοι μας δικαιούμαστε να έχουμε και νεύρα, να είμαστε στις μαύρες μας κι ας ζορίζουμε κάποιες φορές αυτούς που μας αγαπάνε. Αρκεί να μην το παρατραβάμε και βέβαια να συνερχόμαστε γρήγορα.
Θέλω να δω βιντεάκι του χορευτικού!!!
Κι ας μην είναι τέλειο!!!!
Pleaseeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!!