Νευρα..πολλα νευρα

Απο χθες δεν ειμαι καλα.

Πιθανον να ειμαι ακομα με το κρυωμα οποτε και εχει επιπτωσεις στην ψυχολογία μου.
Δεν ξερω τι πραγματικα ειναι αυτο που με ενοχλει.

Οπως ειδατε στην προηγουμενη αναρτηση μασκαρευτήκαμε στο φροντιστήριο.Φορεσα μια παλιοτερη στολη κοκκορα που ειχε ο Χρίστος ενω εκεινος εβαλε την περσινη στολη του Μανδαρίνου,πιο πολυ σαν ενας σοφος κινεζος εμοιαζε.Εν τω μεταξύ τα δικα μου αποκριατικα ηταν χωμενα σε καποιο ντιβανομπαουλο στο Ακρωτηρι,βρεθηκαν σημερα.Τεσπα.
Δεν καταλαβα την λογικη του να κανουμε μαθημα μασκαρεμενοι.
Για τα παιδια ειναι ευκαιρια να ξεφυγουν λιγο απο την τρελλα των σχολειων,αλλα εμεις γιατι να μασκαρευτουμε δεν καταλαβα.
Ετσι με βρηκε η χθεσινη μερα στο φροντηστηριο,με μια φαρδια στολη,ενα καπελακι κοκκορα που με εκανε να ασφικτιώ,τα παιδια με τιποτα να μη με παιρνουν σοβαρα,πως να με παρουν αλλωστε,ενω περιμεναν οχι απλα να μην κανουμε μαθημα,αλλα να ειναι ενα μαθημα τελειως ελευθερο και με πειραγματα ο ενας του αλλου.
Τα μοναδικα τμηματα που ηταν ντυμενα ηταν τα δικα μου.Η κα Jo προσπαθουσε να κανει μαθημα,ντυμενη φυσιολογικα,οπως και ο Χριστος.Τα παιδια μου,να φωναζουν τα τραγουδουν να κανουν φασαρια.Ενιωσα οχι απλα ασχημα,αλλα το απαισια δεν περιγραφει τιποτα απολυτως.
Οποτε "φορτωνα" σιγα σιγα.
Ξεντυνομαστε μετα το μαθημα,επιστρεφουμε στην ανθρωπινη μας κατασταση,και παμε για την προβα της ruedas.Δεν ηθελα να το παραδεχτω.Αυτος ο χορος δεν πρεπει να πραγματοποιηθεί.Δεν υπαρχει συγχρονισμος ακομα και τωρα που εφυγε το ενα ατομο που χαλουσε την αρμονία.Μηπως απο την αρχή πηγαινε στραβα η βάρκα;
Μαλλον,γιατι δεν μπορω να εξηγησω πως στο καλο ειμαστε τοσο χαλια ,πιο χαλια απο πριν.Ξενερωσα τελειως.Την παρασκευη μετα την προβα θα το θεσω θεμα.Δεν με παιρνει να γινει αλλη μια αποτυχια.Η θα το κανουμε για να βγει ωραιο ή κοροϊδευουμε τσι εαυτους μας.Ολοι ξερουν αλλα κανεις δεν μιλαει για να μην γινει κακος.
Ενιγουεις μικρο το κακο.
Γυρνώντας λοιπον απο την προβα,ρωτησα τον Χρηστο τι θα καναμε αυριο με το παρτυ.Αναρωτηθηκε για πιο παρτυ μιλαω μιας και εκεινος εχει τεστς και στα τρια τμηματα που εχει.
Εμεινα μαλακας.Οι μαθητες μου θα ερχοταν χωρις τσαντες,θα τους εβγαζα την πρωτη ωρα φωτοτυπιες καποια Reviews και μετα αφου θα ειχε τελειωσει και ο Χριστος το τεστ,θα μαζευοντουσαν τα παιδια σε μια αιθουσα και θα το γλεντουσαν,και σαφως και θα υπηρχε τοτε λογος να μασκαρευτουμε και εμεις οι δασκαλοι.
Μου ειχε πει μονο για δυο τεστ,ειμαι σιγουρη,και ειχαμε μιλησει για το πως θα φτιαχναμε τα θρανια για την γιορτη.
Μασκαρευομαστε χθες,γεμισαμε την δικια μου αιθουσα σερπατινες,και σημερα θα εχουμε μια απο τα χθεσινα,απλα με μασκαρεμενα παιδια που θα γραφουν τεστς,σιγα μην εχουν το μυαλο τους σε αυτα που γραφουν δηλαδη.Ωραια γιορτη.

Εγω γιατι στραβωσα με ολα αυτα;

Γιατι με εκνευριζει ακομα και η σκεψη πως ο ψυκτικος που θα ερθει για το ψυγειο,(ναι ακομα προβλημα εχει και ναι 5 μηνες δεν υπαρχει ψυγειο αλλα καταψυξη) παλι δεν θ ατο φτιαξει επειδη το ψυγειο θελει απλα αλλαγμα;

Γιατι με εκνευριζει η ασυνεπια καποιων να ειναι οκ με υποχρεωσεις τους;Να τους κυνηγας για πραγματα που θα επρεπε να ειχαν τακτοποιηθει μηνες τωρα και να εκμεταλευονται την καλοσυνη Chris;

Ρε μπας και ειμαι υπερβολική και νευροσπαστη;
Παντως η περιοδος τελειωσε ετσι για ενημερωνω μην αρχισουν καποιοι να λενε,"μαλλον περιοδο εχει αυτη".

Ερχομαι σπιτι,μιας και σημερα δεν πηγα σχολη,η μαμα ολη μερα να καθαριζει και ολο καποιος να λερώνει.Εκατσα αναμαζεψα εβαλα ηλεκτρικη για να την βοηθησω.Αρχισαν μετα τα τηλεφωνηματα και τα παραπονα."Να παει Αθηνα να μην πάει;"Θελει να παρει ολη την οικογενεια μαζι.
Συνεχισα να "φορτώνω".

Σχολη παω σχετικα καθε πρωι πια.Ειναι δυσκολο εξαμηνο και αν δεν βρεθει λυση με το Cam θα πεσει χοντρο ζορι.Την Δευτερα πηγα με βαρυ κεφαλι για μάθημα.Ο κ.Φίλης και οι δυο ωρες του με εκαναν να δω αστερακια.Συναρτησεις δεδομενα μπλαμπλαμπλα...

Συν του οτι περιμενω εναν γνωστο απο το Σαββατο να ερθει να παρει το αναθεματισμενο πισι μου και που τελικα ειπε οτι θα ερθει σημερα.Ειναι 12 και ακομα να φανει.Του ειπα στο τηλεφωνο οτι μιαμισι θα φυγω για Βρυσες.Δεν θα το κανει τζαμπα γιατι να μην ειναι τυπικος στην δουλεια του;δεν το καταλαβαινω.

Η μαμα φιλου μου αργοπεθαινει απο τον γαμωκαρκινο.Τον εχει παντου πια,ξεκινοντας απο τα πνευμονια.
Εκεινος ειναι Αθηνα.
Δεν μπορω να ειμαι διπλα του.
Δυσκολη φαση....

Ερχεται ενας Αστροφυσικος για ομιλια σε δυο εβδομαδες,αλλα καμια κινηση οργανωσης.Να αγχωνομαι;Αποψε θα γινει συναντηση για την αφισα.Κατερινιώ ακους;Το βραδυ στου Σ.

Ειμαι for the festivals or what?

I feel strange.

Θελω να ουρλιαξω για να φυγει ολη αυτη η ενταση,η οποια νιωθω να μου πιεζει την πλατη.

Να κανω Reboot?