Η βδομαδα που περασε ηταν απιστευτα δυσκολη.
Παλευω με τα συναισθηματα μου,με τις σκεψεις μου.Με το εγω μου.
Μια κινηση απο εναν ανθρωπο που δεν τον ξερω παρα μονο μια βδομαδα,με εκανε να χαμογελασω ξανα,με εκανε να νιωσω σημαντικη.
Εγραψε ενα κομματι για μενα και το μελοποιησε.
Οι στιχοι :
Νεραιδα ηρθες μια βραδια
να μου μαγεψεις τη ψυχη μου
στα ονειρα μου τα κενα
να βαλεις χρωμα στη ζωη μου
σ ' ευχαριστω τοσο πολυ
κι ας μη σε ξανα δω ποτε μου
μονο που υπαρχεις μου αρκει
και που σε γνωρισα αγγελε μου
[ρ] λενε οι θρυλοι οι παλιοι
πως αν γνωρισεις μια νεραιδα
χανεται πριν απ'την αυγη
κι αφηνει πισω της σημαδια
κι αφηνει πισω της τα μαγια [ρ]
νεραιδα ηρθες μια βραδια
να μου χαρισεις τ'αρωμα σου
η αγκαλια σου αμμουδια
κι ολα τ'αστερια η ματια σου
κι εφυγες πριν απ΄την αυγη
μες το σκοταδι σε κοιτουσα
με ενα υφος σαν παιδι
και το μαντιλι σου κρατουσα
Το τραγουδι
Απο το πουθενα,χωρις να κανω τιποτα μου προσφερε απλοχερα αυτο το κομματι της ψυχης του..
Σε ευχαριστω Κωσταντινε Τσελα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου