Παει ο παλιος ο χρονος ας γιορτασουμε παιδιααα...

Καλη χρονιααα..Χρονια Πολλαααα Χαρουμενηηηη Χρυσηηηη Πρωτοοοχροονιιααααα !!!!!

Ειμαι απαραδεχτη.
Το ξερω.
Εχω καιρο να μπω σε ετουτη εδω την ιστοσελιδα και δεν εχω κανει καμια ανανεωση.
Εχει γεμισει σκονες,αραχνες,θελει συμμαζεμα.
Σιγα σιγα ολα.

Χθες γιορτασαμε την μαμα μου.

Δεν ειχαμε πολλους μουσαφιριδες μιας και τα μισα Χανια εκτος απο Σηφιδες και Μανωληδες εχει και πολλους Γιαννηδες και Ιωαννες-Γιαννες.Οι περισσοτεροι προτιμησαν να την παρουν τηλεφωνο και καποιοι θα ερθουν αποψε απο το σπιτι.

Δεν ξερω απο που να ξεκινησω τι να πρωτοπώ.
Θα σας τα πω επιγραμματικα γιατι δεν ειμαι καλη στο να αφηγουμαι καταστασεις οπως ο καλος μου.
Μερικοι απο εσας ισως να επισκεπτεστε την δικια του ιστοσελιδα οποτε εν μερη γνωριζετε καποια απο τα γεγονοτα που συνεβηκαν.
Αυτο που δεν εχει διηγηθει ακομα ειναι η..... προταση γαμου που μου εκανε.
Ναι ναι ναι μου την εκανε απροβλεπτα την Πρωτοχρονια.
Μολις ειχα ανοιξει τα ματακια μου και του ειχα πει την πρωτη καλημερα για το 2008.
Ηταν πολυ ρομαντικος,ζουζουνιαρικος,ψιλοαγχωμενος.
Τα δυο πρωτα χαρακτηριστικα μου ηταν γνωριμα.Ειναι ο γνωστος Χρήστος.Ελα που ομως εβλεπα μια ανησυχια στα ματια του,εβλεπα κατι που με παραξενευε.
Ωσπου εκει που καναμε μια αναδρομη στο παρτυ της παραμονης της Πρωτοχρονιας και λεγαμε ποσο καλα περασαμε και λοιπα,αναφερθηκαμε στο ποσο καλα περναμε εμεις οι δυο και για την επισκεψη του μπαμπα του.Πες το ενα πες το αλλο
"Θελεις να γινεις γυναικα μου;"
Το ειχε ξαναπει αυτο αλλα μεταξυ σοβαρου και αστειου.Οποτε και εισεπραξε ενα "Οχι".
-Οχι;με κοιταξε.
-Με ρωτας;Δεν ειναι αυτονοητο;
Μην περιμενετε αλλες λεπτομεριες γιατι γρια γυναικα ειμαι και δεν θυμαμαι.
Το θεμα ειναι πως αφου του εκανα πλακα και γελασαμε, πηρε το "Ναι" (το οποιο το ειχε απο καιρο παρει )..ξαφνικα εκει που ημουν χαλαρη και χουχουλιασμενη και τον αγκαλιαζα,μου παιρνει το αριστερο χερι και εψαχνε τα δαχτυλα μου.Νιωθω μια πιεση και κατι να προσπαθει να μου περασει σε ενα απο αυτα.Ανατριχιασα..
Ξεσκεπαζομαι και...αυτο που προσπαθουσε να μου φορεσει ηταν ενα υπεροχο μονοπετρο,που δυστυχως δεν χωρουσε στο δαχτυλο μου.
Μην γελατε.Εχω μακρυα δαχτυλα ..τι να κανω.
Ε μετα οτι και να σας πω δεν περιγραφετε με λογια.
Μας πηραν και τους δυο τα κλαματα.Σε σημειο μετα απο ωρα να μας δημιουργησει πονοκεφαλο.Αστα να πανε..
Παντως ηταν κατι το εκπληκτικό που αν δεν το ζησετε δεν θα μπορεσετε να το κατανοησετε.
Μετα απο μερες εμαθα πως το γνωριζαν ολοι και πως ηθελε να μου κανει την προταση στην Σαντορινι.
Μεταξυ μας,καλυτερα που εγινε οπως εγινε.
Ηταν πρωτοτυπο,τουλαχιστον για μενα,ασε που δεν ηθελα να γινει οπως γινονται εκατομυρια προτασεις γαμων σε εκεινο το νησι,που προσωπικα δεν ειναι τοσο ρομαντικο και σπουδαιο οπως το παρουσιαζουν.
Μια εκπληξη που ακομα και οταν θα την διηγομαστε στα εγγονια μας,θα μας συγκινει.
Οι επομενες μερες που ακολουθησαν ειχαν να κανουν με ξεκουραση στο ακρωτηρι,και στο πατρικο μου,οπου γουσταρε πολυ ο Χρηστος.Ηρεμια,καθαροι ουρανοι σε σημειο να ονειρευεται αστροπαρατηρησεις,πολυ φαγητο και ταινιες.Μας περιποιηθηκαν καλα τοσο οι γονεις μου οσο και ο αδελφος μου με την γυναικα του.Πρεπει να πηραμε τα κιλακια μας αλλα θα τα χασουμε slowly slowly.

Σημερα 8 Γεναρη πρωτη μερα στο φροντηστηριο.
Τα κεφαλια μεσα,διαβασμα και δουλεια.
Να δω ποτε θα βγει και το προγραμμα της εξεταστικής μπας και περασω και κανενα μαθημα.
Οκ μπορει να συνεβησαν ολα αυτα, αλλα κούτσα κουτσα θα συνεχισω και την σχολη και καποια στιγμη θα το παρω αυτο το πτυχιο.Ενα ετος εμεινε,που θα παει θα τελειωσω την σχολη και μετα απλα θα δωσω τα μαθηματα που εχουν μεινει και θα το παρω.Τωρα τι θα το κανω;Οτι εχει κανεις καλο ειναι.Ποτέ δεν ξερεις που θα χρειαστεί αν θα χρειαστεί.Προς το παρών λεω να συνεχισω με το θεμα Αγγλικα,με σεμιναρια κλπ.

Καθε τι που συμβαινει επιβεβαιωνει κατι που μου λενε αρκετοι αλλα δεν πιστευουν οι πολλοι.
"Οτι συμβαινει στην ζωη, συμβαινει για καποιο λογο".
Στην αρχη δεν γνωριζουμε το γιατι,αλλα στην πορεια βγαινουν καποια hints.
Δεν επιδιωξαμε κατι.
Δεν ζορισαμε κατι.
Χωρις "πρεπει".
Ολα εχουν μια σειρα.
Μια λογικη πορεια.

Ετσι απλα...let it happen.

Ζήσε το τωρα και κοιτα μπροστα...

Θα τα ξαναπουμε ....φιλιά.