Οικογενειακες καταστασεις

Η Δευτερα απο το πρωι ηταν χαλια παροτι το πρωι ειδα τον καλο μου επειδη με πηγε στην σχολή.Εκτος απο αυτο τιποτα δεν πηγαινε καλα.
Ενιωθα φουσκωμα ολη μερα,τιποτα δεν πηγαινε καλα πανω μου,το μαλλι μου ηταν σαν σταχυ,πονουσε η κοιλια μου.
Τα νευρα τα ειχα απο την προηγουμενη βραδυα.Βεβαια τωρα που το σκεφτομαι νιωθω ηλίθια γιατι ηταν γελοιο το ολο συμβαν.
Ας τα παρω απο την αρχη.
Οι γονεις μου ολημερίς και ολη νύχτα ασχολουνται με τα υπηρεσιακα ,αρα ειναι μεσα στους εκνευρισμους.Σκεφτειτε οτι οι αρρυθμιες της μαμας επεστρεψαν και ειναι αιτια η ολη κατασταση.
Υποτιθετε οτι πηγαν διακοπες συγκεκριμενα Ιταλια για λιγες μερες και αντι να ξεκουραστει και να μου ερθει ανανεωμενη γυρισε με αρρυθμικα επεισόδια.
Δεν τα επαθε οταν αρρωστησα εγω και ο αδελφος μου τα επαθε τωρα(!).Οκ αυτη την στιγμη που γραφω ειναι καλα περασαν και πηγε και στην δουλεια της μετα απο δυο βδομαδες αδεια.
Συνεχιζουν να την πολεμουν και εκεινη συνεχιζει να αμύνεται.
Ειχε την πρωτη μικρη της νικη τις προαλλες,οταν σε δικαστικη διαμάχη με συναδελφο της,η οποια την ειχε εξιβρισει ασχημα μεσα στο γραφειο μπροστα σε πελατη,καταφερε να
αποδειξει τα λεγομενα της ακομα και οταν ο μοναδικος μαρτυρας-πελατης ειχε αλλαξει την καταθεση του προς οφελος των αλλων.
Την Κυριακή λοιπον,καθως βλεπαμε τηλεοραση με τον καλο μου χτυπησε το κινητο.Ειδα οτι καλουσε ο μπαμπας μου.Απαντω και τελικα απο το βαθος ακουστηκε η φωνη της μαμας λεγοντας μου να γυρισω σπιτι οπως και πολλα αλλα.
Απο τοτε γυρισε το ματι μου αναποδα.Μου κανανε ελεγχο και καθοδηγουσαν την ζωη μου.Αυτο σκεφτηκα τοτε.Κατσαμε φαγαμε βλεποντας τηλεοραση και μετα με πηγε σπιτι.
Μπηκα μεσα ησυχια.Δεν μιλησε κανεις.Αφου ξεντυθηκα και εκατσα μπροστα απο τον υπολογιστη μου ξαφνικα "Θα ερθεις να μου φτιαξεις τα μαλλια ε;ειπε η μαμα.Ντοιιινγκκκκ!!!!!Μου την σβουριξε.Ολο αυτο για να φτιαξω τα μαλλια.Λες και ειμαι κανενα δεκαχρονο που πρεπει να γυρισει νωρις σπιτι του.
Παω λοιπον στο δωματιο της και αρχιζω το ισιωμα φανερα εκνευρισμενη.Για να μη μακρηγορώ,κουβεντιασαμε το θεμα.Εδειξε να κατανοει αλλα μαλλον απλα εδειξε.Δεν κατανοησε.
Απο τα 18 μου που ξεκινησα να βγαινω,μη σας φαινεται παραξενο επιλογη μου ηταν,παντα μα παντα ηξεραν που ειμαι και με ποιους.Γυριζα οτι ωρα μου ελεγαν και ποτε μα ποτε δεν τους πηγαινα κοντρα.Μεγαλωνοντας εγω και μετακομιζοντας η οικογενεια μου σε δικο μας σπιτι πια,το οποιο ηταν αρκετα μακρυα απο την πολη,οι βολτες ελατωθηκαν.Οποτε ημουν σε φαση σπιτι δουλεια σπουδες σπιτι και παλι απο την αρχη.Κακομαθαν.Ε μετα αρρωστησα κατεβηκαμε παλι Χανια.Στην αρχη δεν καθομουν μεσα.Δεν γκρινιαζαν και να θελαν δηλαδη δεν μπορουσαν.Ημουν κυριολεκτικα 8 μηνες σπιτι και τις περισσοτερες ωρες στο κρεββατι ζαλισμενη απο τα φαρμακα τα οποια καταπινα με το κιλο.
Ενιγουει σας λεω λεπτομεριες που θα σας ειναι αδιαφορες.
Παμε στην Δευτερα λοιπον.
Συνεδριαζε το δημοτικο συμβουλιο.
Περιμεναμε απο κατω για να εκραζουμε και την αντιθεση μας στις κινησεις της δημοτικης αρχης.
Καποια στιγμη χτυπαει το κινητο.
Ηταν οι γονεις μου.
Με βλεπανε απο την γωνια μιας και ειχαν κατεβει για βολτα.Πηγα τους μιλησα καναμε πλακα και γυρισα στον καλο μου και στην Κατερινα.
Ηταν ακομα στο 11ο θεμα και το θεμα Μαρκοπουλου ηταν τριακοστο κατι.
Αποφασισαμε να παμε να φαμε,μας ειχε κοψει η λορδα τοσες ωρες ορθιοι.
Οταν επιστρεψαμε κατω απο το Δημαρχειο δεν ηταν ανθρωπος.Οι περισσοτεροι ειχαν ανεβει στην αιθουσα συνεδριασεων.
Το θεμα για το οποιο ειμασταν εκει ειχε ξεκινησει.Κατα την διαρκεια λοιπον της συνεδριασης,ηταν μια το ξημερωμα,να σου και ακουω τον ηχο του κινητου.
Τρεχω εξω.
Πιστευω εχετε καταλαβει ποιος ηταν και τι ηθελε.
Αυτη την φορα ομως δεν εδωσα σημασια.Της εξηγησα πως ενοχλησε μιας και ειμασταν μεσα στην αιθουσα και δεν επεμεινε.
Δικαιολογήθηκε πως επρεπε να ξεκουραστουμε και εγω και ο Χριστος και να μην καθομαστε τοσο αργα.
Ειχε ενα δικιο.Τρεχαμε απο το πρωι.Εκεινος με την ημεριδα,εγω με τα μαθηματα και με κατι υποχρεωσεις.
Ειχαμε αρχισει να γλαρωνουμε και στην αιθουσα.Ηταν δυομισι οταν αποφασισαμε πως ηταν ματαιο να βρισκομαστε εκει μιας και ο Δημαρχος δεν ειχε σκοπο να ακουσει κανεναν.Ελεγε να τα δικα του.Αυτο ειναι για αλλο ποστ.

Δεν ξερω αν ποτε με δουν σαν ενηλικα,να με δουν σαν γυναικα και οχι σαν μπεμπα.
Γνωριζω πως ακομα και οταν κανω παιδια παλι θα γκρινιαζουν γιατι αυτος ειναι ο ρολος του γονέα.Ισως να γκρινιαζω και εγω στα δικα μου.Πιστευω ομως οτι ειναι υπερβολικοί.
Γιατι δεν μετακομιζω;
Ετσι κι αλλιως θα γινει.Συντομα.