Συλλογισμοι μιας κρυωμενης

Δεν ξερω αν φταιει το κρυωμα που με ταλαιπωρει απο την περασμενη Τεταρτη,με λαιμο και καταροη αλλα κάτι τετοιες μερες κανω αυτοκριτικη και αυτοαναλυση.
Απο χθες νιωθω πολυ πεσμενη.Ακομα και τα μαθηματα δεν μου εδωσαν την εξτρα δυναμη που χρειαζομουν.
Θα περασει αλλα νιωθω κάπως και κυριως νιωθω "βαρος" πανω μου που με πιεζει.
Θα βρω την ακρη..

Λιγη αναλυση για την αναλυση

Αναλυω σπάνια πια.
Το εχω βελτιώσει και παλευω πολυ για να μην το κανω,αιτια;χαλιεμαι χωρις λόγο.

Οταν γινετε αυτο,κανω και μια εσωτερικη αναζητηση ,κουβεντα με τον εαυτον μου.Με κερδιζει παντα αφου σε πολλα εχει δικιο, μα σπανια τον ακουω.
Ηθελημενα κανω λαθη για τα οποια δεν μετανιωνω γιατι μαθαινω απο αυτα.
Υπαρχουν πολλα what if μεσα μου στα οποια δεν γινετε πια να απαντησω γιατι εχασα τις ευκαιριες και τα deadline τους.
Βλεπω ανθρωπους να αλλαζουν, για μια σταγονα ευτυχιας,για ενα καλό κρεββάτι,για τα λεφτα.
Βλεπω ανθρωπους να τα δινουν ολα,να πουλανε την ψυχη τους και να παιρνουν το τιποτα.
Να τους ποδοπατανε,αλλα εκεινοι ορθιοι υπομενοντας τα παντα.
Να βρισκονται στην τελευταια πραξη της ζωης τους μα να μην φοβουνται,να χαμογελανε και να δινουν κουραγιο στους γυρω τους.
Να τους πηγαινουν ολα στραβα ,μα να ερχεται αυτο το κατι να διαλυει το σκοταδι και την μιζερια και να αρχιζουν να πιστευουν στο μελλον και στην ζωη.
Μου αρεσει αυτο το αισθημα της αναζητησης,με γεμιζει.
Αναλυω σπανια αλλα ειναι ωραιο να βλεπεις τα πραγματα απο πολλες σκοπιες.Δεν βρισκομαι προ εκπληξεων και ενθουσιαζομαι οταν γινεται κατι το οποιο δεν το ειχα προβλεψει.
Δεν μπορω να ειναι ο αλλος προβλεψιμος.Ειναι βαρετο.
Χαιρομαι που οι γυρω μου δεν αναλυουν τοσο εως καθολου,χαιρομαι που οι φιλοι μετριουνται στην ια παλαμι και κυριως ειναι ατομα που τα ξερω πανω απο 7 χρονια δεν θα τους αλλαζα με τιποτα-οι αλλοι ειναι απλα γνωστοι που υπαρχουν στη ζωη μου-επειδη οι φιλοι δεν ανταγωνιζονται -δεν βαζουν τρικλοποδιες-δεν κατηγορουν αλλους-δεν σου λενε ψεματα-ειναι ευθεις-που μ αγαπουν και εκτιμουν,που  ανακαλυπτω νεα πραγματα συνεχεια,χαιρομαι που δεν ειμαι προβλεψιμη σε σημειο να νομιζουν καποιοι και να υποθετουν πραγματα χωρις εμενα για μενα.

Καλη χρονιά με υγεια

Πάνε χρόνια από τοτε που το ειχα ως μεσο να εκφραζομαι χωρις να με νοιαζει τι θα πει ο κοσμος και πως θα κριθω...
Εδώ και αρκετους μήνες επανηλθε η αισθηση του "θελω να ειμαι οπως ειμα και σε οποιους αρεσωι" χωρις να περνάω απο κνισαρα τις σκεψεις μου,χωρις να με ενδιαφερει αν θα πληγωσω καποιον.Παλιοτερα πριν 10 και χρονια το εκανα και ηταν κάθαρση για μενα.
Για να μη παρεξηγηθω που πραγματικα δεν με ενδιαφερει και να γινει μιας και αν με παρεξηγησει καποιος σημαινει οτι "δεν" με ξερει δεν εκατσε ποτε να με μαθει,η απλα βολευοταν στο πως ημουν και στο κατω κατω της γραφης.Get a life ρε φιλε.

Επιασα λοιπον τον εαυτον μου να αναρωτιεται γιατι πληγωνεται απο συμπεριφορες απο τις οποιες περιμενα αλλα .Φαουλ αυτο το περιμενα.
Να πληγωνεται απο ανθρωπους στους οποιους εχω αποδειξει,δεν μου το ζητησαν, ποσο στηριζω και ποσο εκτιμω αυτο που ειναι,ακομα και με την διαφορετικοτητα τους (την οποια δεν παραδεχονται αλλα οι περισσοτεροι ξερουν και καποιοι υποθετουν και αυτο δεν ειναι δικες μου θεωριες,βγηκαν μεσα απο κουβεντες κοντινου τους ανθρωπου).

Οκ κατανοω η πολη μου αν και μεγαλη στο εσωτερικο της,η κοινωνια της ειναι σαν χωριο.
Ειναι θεμα που δεν με αφορα.Οτι θελει κανει ο καθενας στο σπιτι και στο κρεββατι του.

Αργησα να παραδεχτω αυτη τη διαφορετικοτητα του(ς),απλα μου εδωσε απαντησεις σε πολλα μολις το παραδεχτηκα και μεσα μου. Σε μπερδεψα ;
Οκ Δεν θα μπω σε λεπτομεριες.

Θέλω να το αποβαλλω επειδη με ενοχλει πολυ,παρα πολυ και οσο και να λενε πιασε και μιλα ,πιστεψε με δεν ειναι ευκολο οταν ο αλλος εχει παροπιδες οσο και να λεει οτι ειναι αντικειμενικος .
Εκανα αυτο που θεωρησα σωστο.Απομακρυνθηκα.
Αλλαξα προτεραιοτητες επιλογες αφοσιωθηκα στα ατομα και καταστασεις πιο νιωθω ασφάλεια αγαπη σεβασμο και εκτίμηση.
Πως νιωθω;Τελεια.Ξαναβρηκα εμενα.

Ξερω τι λάθη εκανα ποτε και γιατι εγιναν αφου δεν ακουω το ενδτκτο μου.Κλασσικα.

Αν εγινε κατανοητο;Ναι απο την μια μερια,η αλλη συνεχιζει να δημιουργει υποθεσεις αλλα δεν με ενδιαφερει.Με νοιαζει που η μερια που ηθελα να καταλαβει καταλαβε και το σεβετε.
Μεγαλωνω.
Πραγματα που πριν θεωρουσα αδιαφορα,τωρα τα βλεπω αλλιως.
Επιλεγω .
Οτι μου κανει καλο.Οποιον βλεπει.Παλιους καινουργιους μπα.
Κοιταζω να περναω ποιοτικο και ποσοτικο χρονο με οσους αγαπω και νιωθω οτι με αγαπουν και εκεινοι.
Κοιταζω μπροστα.
Θελω σεβασμό.
Τον θελω δεν τον απαιτω και εκεινοι που θελω το κανουν για τους αλλους δεν με αφορα.Αρκετα ασχοληθηκα με ανθρωπακια που το μονο που κανουν ειναι να προσπαθουν να στρεψουν χωρις ουσια το θεμα και τη ζωη πανω τους.Αρκετα "μειωσα" τον εαυτον μου υποχωροντας σε θεματα που ηταν βλακιες αλλα που καποιοι τα εκαναν βουνο.
Θελω χαμογελα αγαπης και οχι χαμογελα με συμφερον.
Χορτασα και τα χωνευω ηδη.
Για πρωτη αναρτηση πολλα εγραψα και κλασσικα τα περισσοτερα χωρις τονους,οπως τοτε.
Ποσο μου ελειψε αυτο!
Να καθομαι απλα και να γραφω οσα που υπαγορευει μυαλο ψυχη αισθηματα.
Θα επιστρεψω..
Εχω πολλα..