Τι εκανα αυτες τις μερες μερος 2ο

Απο χθες νιωθω το σωμα μου βαρυ.
Τα κοκκαλα μου πονανε,ο λαιμος μου τραχυς,η κοιλια μου,τα ματια τσουζουν,στο κεφαλι μου τρεχουν πολλα,σε σημειο να κολλαει το βλεμμα και να χανομαι για κανα διλεπτο.Ελπιζω να μην ειναι κρυωμα απο αυτο που περιτρυφυριζει πολλους εδω στα Χανια γιατι οκ μου φτανει η περιοδος και τα φαινομενα της.Δεν υπαρχουν περιθωρια για αρρωστια.
Ειναι γεγονος πως οσο μεγαλωνω τοσο ευαισθητη γινομαι.Απο την μια η υγρασια που δεν την μπορω με τιποτα,απο την αλλη η σκονη,οπου η παρουσια της μου φερνει καταροη για ωρες.Δεν μπορω να γλιτωσω οτι απο το ενα ουτε απο το αλλο.
Βγηκαν ωραιες οι φωτογραφιες απο το χορευτικο,μεχρι και εμενα μου αρεσουν.Ωραιο μακιγιαζ ειχα κανει,το κλασσικο βλεμμα πηρε την θεση του μπροστα στο φλας.Παρατηρουσα το οριενταλ,που τοσο μου αρεσει.Αν δεν κανω την πλαστικη στην κοιλιτσα να φυγει η μεγαλη τομη δεν προκειται ποτε να παρω μερος σε χορευτικο αυτου του ειδους.
Μικρο το κακο θα μου πεις,σε σχεση με οσα θα γινουν απο εδω και περα.Σχολη,αγγλικα,το συνεδριο Bookcrossing,το Φεγγαρι στην Ροδα (το παιχνιδι των Ποδηλατρων)ισως γαμος 80% (για Σεπτεμβριο σκεφτηκαμε πριν ανοιξουν τα φροντηστηρια),σεμιναρια και πολλα αλλα.

Τις προαλλες ηρθε ο ηρωας των βιβλιων της Ajr & Bjr,ο Ace.Καλα το τι εγινε...πανικος.
Τα σημερινα παιδια δεν εχουν αυτο που ειχαμε εμεις οταν ειμασταν στην ηλικια τους.Λες και εχει χαθει η αθωοτητα τους μετα τον χωρισμο των γονιών τους,και στις Βρυσες ειναι μεγαλο το ποσοστο των χωρισμενων.Ισως επειδη παντρευονται σε μικρη ηλικια,δεν ξερω.
Οποτε και τις κεραιες του πειραζαν,ο Ace ειναι ενας κιτρινος εξωγήινος θα τον δειτε σε φωτο παρακάτω,τι ελεγαν και τον ρωτουσαν αν ειναι γυναικα,εβλεπαν την κοτσιδα τη κοπελας που υποδυόταν τον Εις,του πειραζαν την στολη και τον κοροϊδευαν.
Τα θετικα στην ολη ιστορια ηταν,οτι οταν ο Εις τους ρωτουσε πραγματα στα Αγγλικα απαντουσαν μια χαρα και χωρις δυσκολιες,εκτος απο τα πρωτακια που ηταν λογικο,οποτε εγω καμαρωνα σαν παγώνι.Μεγαλη στιγμη για μενα ηταν με τα τραγουδακια.Με την Ajr τα εχουμε μαθει σχεδον απεξω και οταν αρχισαν να παιζουν τα παιδακια μου αρχισαν με δυνατη φωνη να τα λενε.Εχουν βοηθησει και τα cd που εχουμε δωσει για να ακουνε την προφορα στο σπιτι.
Την Δευτερα που θα κανουμε μαθημα,θα μαλωσω δυο τρεις.Ηταν απαραδεχτοι.Οκ λες ειναι παιδια,αλλα το να κλωτσανε την κοπελα η οποια ηρθε να παιξει μαζι τους,η να της τραβανε την στολη επιτιδες για να αποδειξουν οτι ειναι ψευτικος Ace,ok man chill out a bit.Μην νομιζετε πως θα ειμαι και πολυ αυστηρη.Απλα η ιδεα του να γραφουν την αντιφραφη τους επι δυο και τρεις φορες δεν τους αρεσει,ουτε οταν θα τους βαλω λεξιλογιο τα 10 πρωτα κεφαλαια.Ειμαστε ηδη στο εικοστο πεμπτο.Α μου ηρθαν πολλες ωραιοτατες ιδεες τωρα. Χεεχεχεχε.
Μολις με πληροφορισε ο καλος μου,οτι δεν θα γινει η συναντηση του Σφακ.Ανακουφιστηκα η αληθεια ειναι.Ετσι οπως νιωθω και Σφακ και Rueda θα ηταν too much.
Ειναι στις Βρυσες σημερα μονος του, ενω εγω εχω ρεπο,υπο αλλες συνθηκες και εφοσον ειχα μαθημα,δεν θα καθομουν να γραφω αυτη την αναρτηση αλλα θα ημουν στην σχολή.

Ακομα δεν εμαθα τι θα γινει με το CAM.Τι αποφασισαν τελικα;Θα το γλιτωσω ή δεν θα το παρω φετος;Τουλαχιστον να ξερω αν θα το βαλω στην λιστα η οχι.Ειμαι τοσο τελειομανης που δεν μπορω τις εκρεμμοτητες.Τρωω κολλημα.Θελω να τα ταχτοποιησω ολα.Εφοσον ειναι στις δυνατοτητες μου παντα.Τωρα που μπορω γιατι μετα με οικογενεια δυσκολα γινεσαι 10000 κομματια.Προτεραιοτητα για μενα θα εχει το παιδι και η οικογενεια και μετα ολα τα αλλα.

Ο Ιανουαριος ηταν πολυ χαλια μηνας.Προσπαθουσα να μην σκεφτομαι τον θανατο αλλα εκεινος δεν με αφηνε.Ψυχολογικο θα μου πειτε,που συμβαινει οταν το μυαλο θελει να παιξει.Την ωρα που γυρνουσαμε Χανια απο μια δυσκολη μερα,τσουπ να τη η σκεψη,με το που ακουγα κλασσικη μουσικη νατος παλι,σκιρτιματα φοβου και αγωνιας στην καρδια μου και να σφιγγομαι για να μη με παρουν τα κλαμματα.Ειναι πολλες φορες που με πιανω να λεω "κανεις δεν θα γλιτώσει" και να ριχνω ενα χαμογελακι αλλα μεσα μου τρεμω.

Ας αλλαξω θεμα ομως γιατι μαυρισε το τοπιο.
Ο υπολογιστης μου ειναι κλειστος εδω και μηνα.Χαλασμενος με τη "μπαταρια" αν το λεω καλα, του τροφοδοτικου off και οχι μονο.Ειχα βαλει το αδελφακι μου να το φτιαξει but το φτιαξιμο αντεξε μια βδομαδα ισως και λιγοτερο,δεν θυμαμαι.
Ευτυχως εχω το λαπτοπ δανεικο απο τον Χρηστο,ειναι γρηγορο το ατιμο και παει σφαιρα,οποτε και εγω και η μαμα τον δουλευουμε.Απο εβδομαδα ομως θα τον παρω στην σχολη.
Θα κανω Pro engineer και ο εργαστηριακος βοηθος στο Cad μου ζητησε να φερω το λαπτοπ να μου βαλει το προγραμμα.Καλη φαση μιας και θα το εψαχνα μετα και δεν θα εβρισκα αυτο που ηθελα.
Οσοι απο εσας που διαβαζετε αυτη την αναρτηση εχετε σημειωσεις κλπ, στειλτε στο mail μου και θα το εκτιμησω οσο δεν μπορειτε να φανταστειτε.Το καλο με το Πολυτεχνειο ειναι οτι κανω μαθηματα που αλλου κοστιζουν ακριβα.Φετος εχει πολυ εργαστηριο και θα το απολαυσω και σαφως θα ριξω τρελλη προσπαθεια.

Μαλλον πως βρηκα και τι πτυχιακη θα κανω και με ποιον.Θα δειξει.

Κατσε ομως να βαλω την φωτογραφια με τον Ace & με τα παιδακια μου και να παω να λουστω,γιατι το μακρυ μαλλι αργει να στεγνωσει.